Γιατί καμιά φορά είναι ωφέλιμο να πιάνεις πάτο

Καμιά φορά, το να πιάνεις πάτο είναι ό, τι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί! Τι, δε μας πιστεύεις; Η ζωή μοιάζει σαν μια καμπύλη: με τα πάνω της και τα κάτω της. Αν η ζωή ήταν μια ευθεία θα ήταν τόσο προβλέψιμη που δε θα είχε κανένα ενδιαφέρον να τη ζήσεις. Δε θα είχε κανένα μάθημα να σου προσφέρει, καμία πρόκληση για να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Όταν όλα όσα ήξερες κι είχες δεδομένα, τα βλέπεις να καταρρέουν δίπλα σου μένεις θεατής στο έργο; Ή μήπως λαμβάνεις τις πιο δραστικές αποφάσεις της ζωής σου;

Η φράση «πιάνω πάτο» μπορεί να σημαίνει κάτι διαφορετικό για τον καθένα. Δεν παύει όμως να σημαίνει, απώλεια, αρνητικά συναισθήματα, ηθική κατάπτωση, οικονομική καταστροφή από διάφορα άσχημα συμβάντα. Ο πάτος είναι το πιο χαμηλό σημείο που μπορεί να φτάσει κάποιος. Όταν πιάσεις πάτο, η μόνη διέξοδος είναι να ανέβεις προς τα πάνω, λέει ένα ρητό. Τότε καλείσαι να ανατρέψεις καταστάσεις και τα κακώς κείμενα και να εξέλθεις από αυτή την κατάσταση πιο δυνατός. Όταν αντιληφθείς πως τον «πάτο» μπορείς να τον αξιοποιήσεις προς όφελός σου, τότε τίποτα δε σε σταματά.

Ο πάτος είναι ωφέλιμος, γιατί σε αναγκάζει να κάνεις «επανεκκίνηση», γιατί σου δίνει την αφορμή να σκεφτείς τα λάθη σου, γιατί βρίσκεις λύσεις, γιατί προσπαθείς να μην επαναλάβεις τις πράξεις που σε έφεραν σ’ αυτό το σημείο. Ο πάτος σου δίνει ένα δυνατό χαστούκι για να ξυπνήσεις από τον λήθαργο, σου υπενθυμίζει πως είσαι ακόμη ζωντανός κι έχεις τη δυνατότητα να ζεις και τα αρνητικά συναισθήματα που εμπεριέχει η ζωή, ευγνωμοσύνη για τις προκλήσεις και συγκινήσεις που σου προσφέρει.

Το «πιάνω πάτο» μπορείς να το θεωρήσεις ως μια δεύτερη ευκαιρία. Εκεί, έχεις τη δυνατότητα να δεις καθαρά -για πρώτη ίσως φορά- τι δε λειτουργεί γι’ εσένα, που έκανες μέχρι τώρα. Είναι μια μοναδική ευκαιρία να καταργήσεις κακές συνήθειες και τρόπους συμπεριφοράς που προϋπήρχαν γιατί προφανώς, σ’ έφεραν στην κατάσταση αυτή. Γίνεσαι πιο ταπεινό άτομο, αποκτάς πιο αντικειμενική αντίληψη της πραγματικότητας, κατανόηση και συμπόνια για άτομα που ίσως πέρασαν ή περνάνε δύσκολες καταστάσεις. Αντιλαμβάνεσαι πως δεν μπορείς να αγγίξεις το τέλειο, δε γνωρίζεις τα πάντα κι έρχεται επιτέλους η στιγμή που θα πρέπει να ηρεμήσεις και λίγο, αφού πάρεις την ευθύνη. Όσο και να θέλουμε να κατηγορήσουμε τους άλλους για την κατάσταση «πάτου» στην οποία φτάσαμε, στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το φέρουμε εμείς. Κι αυτό είναι αναζωογονητικό να το διαπιστώνουμε.

Αυτό το συγκεκριμένο χρονικό σημείο, είναι η ευκαιρία να πάρεις τα ηνία της ζωής σου στα χέρια σου. Ο πάτος σου δίνει την ευκαιρία να τα κάνεις όλα από την αρχή, να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που πραγματικά σε γεμίζει με ευτυχία και να το κυνηγήσεις. Στον «πάτο» όλα αποκτούν νέα βαρύτητα και διαφορετική σημασία. Οι προτεραιότητές σου αλλάζουν. Σ’ αυτό το σημείο, επαναφέρουμε στο σκηνικό το αίσθημα της ευγνωμοσύνης. Πράγματα που για σένα στο παρελθόν ήταν ασήμαντα ή δεδομένα τώρα πλέον είναι στιγμές ευτυχίας: τα φρεσκοπλυμένα σου ρούχα, η ζεστή ζαμπονοτυρόπιτα το πρωί μαζί με τον αγαπημένο σου καφέ, λίγα λεπτά κουβέντα με ένα αγαπημένο σου πρόσωπο.

Θα πρέπει να τον εκτιμάς «τον πάτο» γιατί, τη στιγμή που νιώθεις πως γκρεμίζονται τα θεμέλια της ζωής σου, έχεις την ευκαιρία να χτίσεις καινούργια! Μέσα από τις πιο σκοτεινές στιγμές υπάρχει ένα καλό που προκύπτει: εξελίσσεσαι, μεγαλώνεις, ωριμάζεις. Να θυμάσαι: μια απόφαση την κατάλληλη στιγμή, μπορεί (αδιαμφισβήτητα) να σου αλλάξει τη ζωή. Δεν παίζει κανένα ρόλο σε ποια ηλικία θα πάρεις την απόφαση, αρκεί να κάνεις την αλλαγή. Πόσοι άνθρωποι έτυχε να χάσουν τη δουλειά τους, να διαλυθεί η σχέση τους, η οικογένειά τους, να έχουν μια ή περισσότερες αποτυχίες; Μια μεγάλη περιπέτεια, αξίζει τον κόπο να την περάσεις μόνο αν βγεις από αυτή πιο σοφός, έχοντας λάβει μαθήματα ζωής. Επιβιώνοντας την κρίση του «πιάνω πάτο»: ένα ολόκληρο επίτευγμα για το οποίο αξίζει να είναι περήφανος.

Αλήθεια, ποιος μπορεί να εξηγήσει καλύτερα ή να συμβουλεύσει κάποιον που έχει «πιάσει πάτο» από ένα άτομο που πέρασε από το στάδιο της κρίσης στην ανάρρωση; Ζωντανό και λαμπρό παράδειγμα η συγκλονιστική ιστορία ζωής της συγγραφέως J. K. Rowling (βλέπε Harry Potter). Δήλωσε περήφανα: «Ο πάτος έγινε το στέρεο θεμέλιο πάνω στο οποίο έχτισα τη ζωή μου.»