Οι παραχαϊδεμένοι της οικογένειας που τα θέλουν όλα στο πιάτο

Λένε πως όλα ξεκινάνε από την οικογένεια. Έτσι, ό,τι κουσούρι και κακή συνήθεια έχουμε αποκτήσει μέχρι τώρα στη ζωή μας, το εναποθέτουμε στην ανατροφή μας και δίνουμε την ευθύνη στους γονείς μας, ακόμα και στο DNA μας! Τι γίνεται όμως με τα παραχαϊδεμένα παιδιά; Αναφέρομαι στα παιδιά που μεγάλωσαν χωρίς να έχουν ακούσει ποτέ άρνηση από τους γονείς τους και είχαν την τύχη ό,τι ζητήσουν να το έχουν μπροστά τους. Είναι τα ίδια αυτά τα παιδιά που δεν συνάντησαν ιδιαίτερες δυσκολίες μέχρι τώρα στη ζωή τους καθώς όλα τους έρχονταν βολικά. Γι’ αυτό φρόντιζε πάντα η οικογένειά· να μην τους λείψει τίποτα, ανεξαιρέτως αν οι γονείς ήτανε πλούσιοι ή στερούνταν τα πάντα για να προσφέρουν στο παιδί τους. Αυτά τα παραχαϊδεμένα παιδιά, τώρα μεγάλωσαν. Έχουν αποκτήσει συνεργάτες, συναδέλφους στη δουλειά, φίλους ή και σύντροφο. Το πρόβλημα είναι το εξής: ακόμα και τώρα, θεωρούν δεδομένο πως όποιος άλλος μπει στη ζωή τους, έχει την υποχρέωση να τους υπηρετεί.

Ας ξεκινήσουμε από το εργασιακό περιβάλλον. Πώς ξεχωρίζεις τον παραχαϊδεμένο; Είναι αυτό το άτομο που δεν θα μπει καν στον κόπο να κάνει την παραμικρή εξυπηρέτηση για σένα, ακόμη κι αν δεν του στοιχίζει τίποτα. Ερωτήματα όπως: «Μπορείς σε παρακαλώ να κλείσεις το παράθυρο;», «Μπορείς να με καλύψεις για πέντε λεπτά που θα λείψω;», δεν πρόκειται να λάβουν ποτέ θετική απάντηση από τον παραχαϊδεμένο συνάδελφο. Θα βρει μια δικαιολογία για να δείξει πόσο απασχολημένος είναι και να τονίσει πως τον δυσκολεύεις κιόλας. Παρ΄όλ’ αυτά, ο ίδιος αυτός συνάδελφος δε θα διστάσει ούτε στιγμή να σου ζητήσει και μια και δύο και τρεις χάρες, όταν βρεθεί στη δική σου ανάγκη. Γιατί; Γιατί πολύ απλά πιστεύει πως με το επίπεδο εξυπηρέτησης και ανατροφής που είχε μέχρι τώρα στη ζωή του, οφείλεις να τον υπηρετήσεις. Μπορείς απλά να αρνηθείς ευγενικά, ή αν είσαι μεγαλόψυχος, κάνε το καλό και ρίξ’ το στο γιαλό. Μην περιμένεις αντάλλαγμα ή ανταπόδοση, θα απογοητευτείς.

Έχεις κολλητό ή κολλητή παραχαϊδεμένους; Ή μήπως σύντροφο που η επιθυμία του θέλει να γίνεται διαταγή; Μπορεί να μη σας έχουμε οδηγό επιβίωσης, αλλά όσοι δεν πήρατε ακόμη χαμπάρι το κουσούρι του φίλου ή του συντρόφου σας, ακολουθεί σκιαγράφηση χαρακτήρα και συμπεριφοράς πιο κάτω. Το άτομο αυτό και στις δυο περιπτώσεις, όταν αποφασίσετε να κάνετε μια κοινή έξοδο μαζί του από καφετέρια, μέχρι εστιατόριο ή μια εξόρμηση, θα σας κάνει το βίο αβίωτο. Θα προσπαθήσει αρχικά να επιβάλει τα δικά του γούστα και θα επιμένει, τι άλλο φυσικά, να περάσει το δικό του. Ως συνήθως με μια πολύ δουλεμένη χειραγωγική συμπεριφορά θα σε μετατρέψει σε σκλάβο του. «Φέρε μου αυτό, φέρε μου εκείνο. Δεν μου αρέσει αυτή η καρέκλα, άλλαξέ την. Είναι ανάδρομος ο Ερμής σήμερα και πρέπει να μου λες σε όλα ναι γιατί έχω τα νεύρα μου». Ενώ σε περιπτώσεις που συγκατοικείτε με παραχαϊδεμένο πρίγκιπα ή πριγκίπισσα, μετατρέπεστε αυτομάτως σε μάγειρα, καμαριέρα, φροντιστή, θυρωρό ή αλλιώς Μαίρη Παναγιωταρά. Όλα τα τρέχετε κι όλα τα προλαβαίνετε για χάρη του, δε θέλετε να του χαλάσετε χατίρι. Κι αν αρνηθείς; Αλίμονό σου!

Η αλήθεια είναι η εξής: κανείς δεν ανήκει σε κανέναν. Η υπεροπτική συμπεριφορά ενός παραχαϊδεμένου και χειριστικού ατόμου μπορεί στην αρχή να μη γίνει αντιληπτή μέχρι που έρχεται η στιγμή που διερωτάσαι -επιτέλους- τι θα γίνει με τα δικά σου θέλω. Μια λεπτή γραμμή χωρίζει την ευγενική εξυπηρέτηση από την υποταγή και την υποδούλωση. Οι άνθρωποι που συναντούμε στη ζωή μας δε μας οφείλουν και δεν τους οφείλουμε κάτι, παρά μόνο προσφέρουμε με τη δική μας θέληση και αγάπη αυτά που έχουμε. Όσο για τα παραχαϊδεμένα της παρέας, έχουμε μια συμβουλή: Αγαπητοί, ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από σας. Εάν όμως βγείτε από τη μέχρι τώρα πορεία σας και βάλετε προτεραιότητα κάποιον άλλο, ίσως καταφέρετε να αλλάξετε το δικό του κόσμο.