«Αγαπάω άνευ όρων», «η αγάπη δε μετριέται» «την αγάπη και τις σχέσεις δεν μπορείς να τα περιορίσεις μέσα σε ένα κουτί». Αυτά κι άλλα τόσα έχουν ακούσει τ’ αυτιά μας κατά καιρούς όποτε έπεφτε συζήτηση στην παρέα για αγάπη, έρωτα και σχέσεις.

Το φιλελεύθερο κολλητάρι σου, υπερασπίζεται την ατομική ελευθερία μέσα στις σχέσεις. «Το ξέρεις πως ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται 2 τετραγωνικά μέτρα σε ακτίνα γύρω από το σώμα του για να αισθάνεται πως παίρνει το οξυγόνο που του αναλογεί;» σου λέει και μένεις να κοιτάς με απορημένο ύφος. «Τι θέλεις να πεις; Πως εγώ πνίγω τη σχέση μου;». Από την άλλη, δεν μπορούμε να αρνηθούμε την ύπαρξη ενός ακόμη κολλητού, εκείνου που ως συνήθως αρέσκεται στο να αυτοαποκαλείται «η φωνή της λογικής» στην παρέα. Το δόγμα του; «Όσο νωρίτερα εξηγείσαι, τόσο λιγότερο παρεξηγείσαι.» Τελικά είναι πρόσφορο να βάζουμε όρους σε μια ερωτική σχέση, ή τζάμπα κόπος;

Αξίζει να σημειώσουμε πως ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων επιθυμεί και επιδιώκει τους όρους σε μια ερωτική σχέση, ενώ άλλοι απλά τους αποδέχονται στην πορεία. Ας δούμε λοιπόν, τι σημαίνει όταν το ταίρι σου βάζει όρους στη σχέση; Σύμφωνα με το λεξικό της κοινής νεοελληνικής, όρος σημαίνει «κάθε κατάσταση, γεγονός ή ενέργεια που είναι απαραίτητα για να υπάρχει κάτι άλλο» δηλαδή, προϋπόθεση.

Το κάθε άτομο θέτει τους δικούς του όρους, από τους πιο απλούς μέχρι τους πιο περίεργους, όσο οι όροι γίνονται αποδεκτοί, όσο όμως γίνονται πιο περιοριστικοί και αυστηροί, τότε υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να απωθήσουμε το άτομο από κοντά μας αντί να το προσεγγίσουμε περισσότερο.

 

Τύπος 1:

«Εξηγούμαι από την αρχή για να μην έχουμε παρεξηγήσεις.» Όταν ο σύντροφός σου έχει το θάρρος να σου εκφράσει τα θέλω του από τα πρώτα κιόλας ραντεβού, πριν καν ξεκινήσει η σχέση. Οι όροι που θέτει χαρακτηρίζονται από ευθύτητα, ειλικρίνεια και κάποιες φορές και μια δόση κυνισμού. Το ήξερες από την αρχή, αποδέχεσαι του όρους; Καλώς. Λειτουργική απόδοση σχέσης: καλή, χωρίς πολλές εκπλήξεις.

 

Τύπος 2:   

«Θέτουμε και οι δυο όρους εάν θες να το δούμε σοβαρά.» Δύο ενήλικες, συνειδητοποιημένοι, θέτουν όρους και οι δύο μαζί, συζητούν και διαπραγματεύονται. Fair enough. Βέβαια, είναι σχεδόν αδύνατον να γνωρίζει κάποιος από την αρχή την εξέλιξη μιας σχέσης. Όταν αυτή ωριμάσει τότε δε βλέπουμε κανένα κακό στο να θέτετε ξεκάραθα τους όρους σας από κοινού. Λειτουργική απόδοση σχέσης: πολύ καλές προοπτικές, αρκεί να μην αλλάξει απότομα συμπεριφορά ένας από τους δύο.

 

Τύπος 3:

«Σου απαγορεύω να..». Μορφή καταπίεσης, χειριστική συμπεριφορά που ως συνήθως εκδηλώνεται μονόπλευρα, από το ένα άτομο μέσα στη σχέση ενώ το δεύτερο υπομένει τους όρους και τις προϋποθέσεις του συντρόφου του «για χάρη της αγάπης τους». Σε τέτοιου είδους σχέση θα βρείτε φράσεις όπως «θα με παίρνεις τηλέφωνο όπου κι αν πας», «εσύ θα πληρώνεις τους λογαριασμούς», «σου απαγορεύω να πας οπουδήποτε χωρίς εμένα». Λειτουργική απόδοση σχέσης: ασταθής, με σκαμπανεβάσματα, ως συνήθως χωρίς αίσιο τέλος.

 

Από όποια γωνιά κι αν το κοιτάξει κανείς το θέμα, όλα εξαρτώνται από τον χαρακτήρα, τα βιώματα, την συγκαταβατικότητα και κατανόηση και των δύο ατόμων που βρίσκονται σε μια ερωτική σχέση. Να είστε βέβαιοι πως κάποιοι θα θεωρήσουν λογικούς και αποδεκτούς τους όρους της σχέσης, κάποιοι θα διαπραγματευτούν σκληρά για να δώσουν πίστωση χρόνου στη σχέση, ενώ άλλοι θα επιλέξουν να αντιδράσουν έντονα στους όρους και θα απομακρυνθούν με ελαφρά πηδηματάκια ή σπριντ του Κεντέρη.

“Terms & Conditions” δεν το διαβάζει ποτέ κανείς. Απλά επιλέγεις “I agree” για να προχωρήσεις παρακάτω και να γίνει η δουλειά σου όσο πιο σύντομα γίνεται. Το νέο της ημέρας είναι πως αυτό δυστυχώς δεν ισχύει και για τις σχέσεις. Θα πρέπει πρώτα να μελετήσεις τις προϋποθέσεις, να μάθεις τα «θέλω» του συντρόφου σου και στη συνέχεια, αν συμφωνείς, άνοιξε την πόρτα και μπες σ’ αυτό που ονομάζουμε σχέση.

Αν το καλοσκεφτείς κι ο γάμος ένα συμβόλαιο είναι με «όρους και προϋποθέσεις» τους οποίους καλείσαι να τηρήσεις απέναντι ταίρι σου “in sickness and in health” για να θεωρείσαι τίμιος, πιστός ερωτευμένος σύζυγος. Οι ρίζες του γάμου χρονολογούνται πολύ πίσω στην αρχαιότητα γεγονός που δείχνει πως για τον Α ή τον Β λόγο οι άνθρωποι επιδίωκαν την επισημοποίηση μιας σχέσης που μελλοντικά θα επωφελούνταν από αυτή την πράξη. Όσο αντιφατικό κι αν ακουστεί με τα πιο πάνω, στο τέλος της ημέρας, στην αγάπη δεν χωράνε όροι και προϋποθέσεις. Χωράει όμως η κατανόηση σε δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο σύντροφος μας, χωράει η συγκαταβατηκότητα που θα φέρει την εναλλακτική, τη μέση λύση, χωράει η έντιμη προσπάθεια να λειτουργήσει η σχέση με βάση απλούς όρους που σας φέρνουν πιο κοντά.

Συντάκτης: Μαρία Χρίστου-Πιερίδη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου