Περιοριστικά μέτρα σ’ όποιον πλησιάζει το αμόρε;

Πριν μπούμε στη διαδικασία να φορέσουμε ταμπέλα σ’ αυτό που τρέχει ανάμεσα σε δυο ανθρώπους και πριν προλάβουμε να το ονομάσουμε «σχέση», πριν γνωρίσουμε τον κατάλληλο άνθρωπο κι επιλέξουμε την αποκλειστικότητα, είχαμε τις κοινωνικές μας σχέσεις. Τους φίλους μας, την παρέα μας, τους γνωστούς μας και τα φλερτ μας. Όπως εμείς, έτσι κι ο άνθρωπος που έρχεται να δώσει μια νότα χαράς στην καθημερινότητά μας -ανάλογη μ’ αυτή που δίνουμε στη δική του.

Πάρτι, χαρά, χαμός, λοιπόν. Επιτέλους βρήκες έναν άνθρωπο που μιλάτε την ίδια γλώσσα. Το πράγμα τσουλάει πολύ ωραία. Έως κι ιδανικά το περιγράφεις κι ούτε εσύ ο ίδιος δεν το πιστεύεις. Αφού είστε μια χαρά, ξεκινάν οι γνωριμίες, οι αναπόφευκτες, δίνοντας και στους αγαπημένους σας φίλους, χαρά με τη χαρά σας. Διότι αυτό ξέρουμε, η δική μας η χαρά δύο φορές δικοί τους.

Κανονίζετε το ραντεβού, λοιπόν, εξοπλίζεσαι με όλη την καλή σου τη διάθεση, αλλά το άγχος σου το έχεις, γιατί ξέρεις πόσο σημαντική είναι αυτή η γνωριμία. Ανυπομονείς κι ελπίζεις να σε καλωσορίσουν. Άλλωστε κι εκείνοι θέλουν να σε δουν και να σε μάθουν, έχουν ακούσει πολλά για ‘σένα. Η ώρα η μεγάλη έφτασε, πήγε καλά, σκέφτεσαι και χαίρεσαι, σου έφυγε ένα βάρος και πήρες και τα πάνω σου. Ή έτσι νόμισες, τουλάχιστον, στην πρώτη σας συνάντηση.

Νιώθεις πως έγινες κι εσύ μέλος της παρέας. Μέχρι που ξεκινάς κι αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είναι όλοι και τόσο φιλικοί με τη σχέση σου. Ξεκινάς και πιάνεις πειράγματα, μια αίσθηση φλερτ, μία παραπάνω τζούρα διαχυτικότητας και βλέπεις το ταίρι σου να την τραβάει χωρίς δεύτερη σκέψη. Ε, είναι σαν να σου κλέβουν τον δικό σου αέρα κι εσύ να σκάσεις είσαι. Γιατί δεν είσαι τρελός, παίζεται το έργο μπροστά στα μάτια σου και θέλεις απλά να τα κλείσεις, όπως κανείς στις τρομακτικές σκηνές των θρίλερ που παρακολουθείς.

Ίσως, πάλι, απλά να υπερβάλλεις, γιατί ερωτεύεσαι και βλέπεις παντού εχθρούς. Ακόμα κι έτσι, «έχε τους φίλους σου κοντά και τους εχθρούς σου δίπλα», αυτό δε λένε; Ας αφήσουμε, όμως, τι λένε και πάμε να δούμε τι κάνουμε.  Γιατί, ok, μπορείς να το συζητήσεις με τους γύρω σου, αλλά μπορείς να το κουβεντιάσεις με το ταίρι το ιδανικό;

Εντάξει, πες πως όντως γλυκοκοιτάζουν το αμόρε σου και δεν είναι ιδέα σου. Τι μπορείς να κάνεις γι’ αυτό; Με το να ξεκινήσεις μία συζήτηση και να το κάνεις ολόκληρο θέμα, προβάλλοντας τόση ανασφάλεια, ζήλια και κτητικότητα, που σε υποτιμά, μόνο ένταση θα δημιουργήσεις. Κάν’ το λίγο εικόνα: «Όχι, δε θα πάμε αν θα ‘ναι κι αυτός/αυτή εκεί. Νομίζεις δεν έχω καταλάβει τι παίζει; Αφού σε τρώει με τα μάτια του/της.»

Αν χάσεις τον έλεγχο κι απαιτήσεις απομακρύνσεις, πέρα απ’ το ότι θα εκτεθείς στα μάτια του συντρόφου σου (ειδικά αν εκείνος είναι απολύτως αθώος), θα έχεις πιθανώς και τα αντίθετα αποτελέσματα. Πέρα απ’ τη δύναμη της αντιδραστικότητας κι ότι θα τον ωθήσεις να φανταστεί πράγματα που ίσως ποτέ δεν είχε σκεφτεί, πιο εύκολα θα απομακρυνθεί από ‘σένα το ταίρι σου παρά από οποιονδήποτε άλλο, και δικαίως, γιατί προσπαθείς να επιβληθείς, να ορίσεις συμπεριφορές και συναναστροφές. Με ποιο δικαίωμα απαγορεύεις και διατάζεις; Κι η γκρίνια, παρέα με τους καβγάδες, θα πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα μέχρι που από love story θα καταλήξετε σε end of story.

Είναι ίσως απ’ τις λίγες καταστάσεις που χρήζουν μιας περαιτέρω ανάλυσης, αυτοσυγκράτησης κι ίσως κι αυτοαμφισβήτησης. Παρεμπιπτόντως, μην υποτιμάς την αυτοαναίρεση. Δε σημαίνει πάντα ήττα κι οπισθοχώρηση. Μπορεί με ψύχραιμη σκέψη να καταλήξεις ότι έχεις κάνει λάθος πρώτου πράξεις, άρα να βρεθείς σε πλεονεκτική θέση και να τη σώσεις την κατάσταση. Με απλά λόγια, ξανασκέψου το. Δηλαδή, είσαι σίγουρος ότι κάτι παίζει; Ή επειδή την έχεις ξαναπατήσει είσαι πολύ καχύποπτος;

Γι’ αυτό πριν πάρεις την απόφαση να κάνεις την κουβέντα για περιοριστικά μέτρα που θέλεις να θέσεις στο ταίρι σου για όποιον πιστεύεις πως το ζαχαρώνει, δες το λίγο αλλιώς. Πώς θα συμβούλευες το κολλητάρι σου να το διαχειριστεί; Μη χαλάσεις κάτι όμορφο εξαιτίας τρίτων ή δικών σεναρίων κι ανασφαλειών.

Αν πάλι δεν την παλεύεις και βγαίνεις εκτός εαυτού κάθε φόρα που είστε όλοι «παρέα» κι αισθάνεσαι απειλή, θέσε τα όριά σου. Σε ‘σένα όμως. Όχι στο ταίρι σου. Πες απλά ένα «όχι» σε μια έξοδο κι εξήγησε τον λόγο που δε νιώθεις άνετα. Το ταίρι σου θα το εκτιμήσει. Αν δεν το εκτιμήσει, ίσως να μην είναι το κατάλληλο ταίρι (sorry), διότι δε σέβεται ούτε τα όριά σου ούτε την υπερπροσπάθεια που κάνεις να μην αφήσεις κανέναν ή καμία αόμματο.