Το παρόν κείμενο αποτελεί υποψηφιότητα για το διαγωνισμό διηγήματος με θέμα «Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι» που διοργανώνουν το pillowfights.gr και το travel agency 18-24.gr.
Γράφει η Παρασκευή Πετροπούλου.
Πώς πάει αυτό το τραγούδι της Ασλανίδου; Α ναι, θυμήθηκα.. «καλοκαίρι αγκαλιά μου».
Ιούλιος του 2015. Ένα μήνας κάπως πιεσμένος λόγω εξεταστικής και έντονων καβγάδων μαζί σου. Είχαμε βλέπεις κι αυτές τις ίντριγκες που να μας αφήσουν ή να τις αφήσουμε πολύ χλωμό φαινόταν. Κοίτα όμως που έγινε.
Εμείς ξανά σε ανακωχή (όχι ακόμη μαζί) χωρίς μαλώματα και έτοιμοι να ετοιμάσουμε μυαλά, ψυχές και πράγματα για τις ωραιότερες διακοπές. Ο προορισμός; Η υπέροχη Βεργίνα! Η διαμονή; H υπέροχη δανεική σκηνή ενός φίλου. Η ανυπομονησία; Δεν περιγράφεται!
Είχε τριήμερο φεστιβάλ ελευθερίας κι είχαμε αποφασίσει να πάμε μια μέρα νωρίτερα. Ξυπνάω πρωί–πρωί με τη φίλη μου, ετοιμαζόμαστε, μιλάμε στο τηλέφωνο με τους υπόλοιπους και μαθαίνουμε πως δε θα καταφέρεις να έρθεις την ίδια μέρα αλλά την επόμενη. Το πρόσωπό μου πήρε ένα μορφασμό που αν το έβλεπες θα καταλάβαινες τη στεναχώρια και την ξενέρα μαζί.
Ξεκινάμε για το ταξίδι μας χωρίς εσένα. Φτάνουμε στον προορισμό μας κι αντικρίσαμε τη μαγεία με τα μάτια μας. Ένα τοπίο γεμάτο δέντρα, σκηνές, ξύλινες κούνιες, stage, ξύλινα μπαρ κι όλα αυτά γύρω από το δροσερό ποτάμι με τους καταρράκτες. Κύλησε όμορφα η μέρα και το επόμενο πρωί ξύπνησα με ένα έντονο συναίσθημα για την άφιξή σου. Περνούσαν βασανιστικά οι ώρες ώσπου ήρθε το μεσημέρι.
Εγώ έξω από την σκηνή με τους υπολοίπους να πίνουμε κρασί, να ακούμε μουσική και να αγναντεύουμε τα χιλιάδες άτομα που ήταν εκεί. Ξάφνου γέρνω το πρόσωπό μου προς τον ανήφορο και βλέπω αυτό το ανέμελο κατσαρό μαύρο μαλλί, αυτό το χαρακτηριστικό περπάτημα του τύπου χωρίς μπλούζα να καταφθάνει προς εμάς.
Εκείνη τη στιγμή σφίγγω την κοτσίδα μου, πίνω μια τζούρα κρασί, ισιώνω την πλάτη μου στο καρεκλάκι κι ξαναγυρίζω ευθεία τάχα μου, τάχα μου πως δε σε είδα. Έρχεσαι στο μέρος μας, χαιρετάς την υπόλοιπη παρέα, χαιρετάς κι εμένα, τσουγκρίζουμε τα πλαστικά άσπρα ποτήρια και με χαμόγελο μου λες «ήρθα!».
Κάπου κοντά στο απόγευμα εκεί που καθόμασταν όλοι γνωστοί και ξένοι, έγινε ένα σκηνικό που σε έκανε να ζηλέψεις. Μου θύμωσες και για ώρες δεν ανταλλάξαμε κουβέντα. Αργά όμως το βράδυ έτσι όπως ήμασταν όλοι μαζεμένοι και πίναμε, παίζαμε, χορεύαμε, ακούγαμε μουσική αποφάσισαν οι άλλοι ότι θα μπούνε στην σκηνή να ξεκουραστούν. Έτσι μένουμε εγώ κι εσύ. Κοιταζόμασταν για ώρα ώσπου παίρνεις με το μέρος σου το θάρρος, αφήνεις κάπου στην άκρη τον εγωισμό σου και μου μιλάς. Σπόντα στην σπόντα κι οι δυο. Κάποια στιγμή σηκώνεσαι από τη θέση σου κι φέρνεις το πρόσωπό σου πάνω στο πρόσωπό μου και ξαπλώνεις δίπλα μου. Δε με φίλησες. Τουλάχιστον όχι ακόμη.
Το αεράκι κουνούσε τόσο δυνατά τα φύλλα των δέντρων που μας τράβηξαν την προσοχή. Μου λες «δες τις σκιές και πες μου τι βλέπεις». Εμένα έπεσε το μάτι μου σε κάτι κλαδιά που σχημάτιζαν μια καρδούλα και στο κενό της είχε ουρανό με αστέρια. Σηκώνω το χέρι προσεκτικά και σου τη δείχνω. Χαμογελάς. Σου κάνω την ίδια ερώτηση. Εσύ έβλεπες ένα πρόσωπο. Θυμάμαι που το είχα δει κι εγώ. Το στόμα ήταν το πιο έντονο χαρακτηριστικό που σχημάτιζαν οι σκιές των δέντρων. Έπειτα μου λες «τι, τι άλλο βλέπεις;» γέρνω κι εγώ το πρόσωπο μου προς την μεριά σου και σου λέω « βλέπω εσένα». Πώς να κρατηθείς λοιπόν… Μ’ άρπαξες και με φίλησες.
Βγαίνει στο stage το αγαπημένο μας συγκρότημα. Σηκωνόμαστε και πάμε λίγο πιο κάτω για να βλέπουμε. Κάθομαι. Έρχεσαι από πίσω μου και τυλίγεις τα χέρια σου γύρω από τη μέση μου, στηρίζοντας το κεφάλι σου στους ώμους μου κι ακουμπώντας το μάγουλό σου στο μάγουλό μου. Ήταν μια από τις πιο γεμάτες αγκαλιές που έχω νιώσει. Μια αγκαλιά μας έκανε να χαθούμε ανάμεσα σε τόσο κόσμο και να νιώθουμε πως είμαστε οι δυο μας.
Ξημέρωσε με φιλιά, αγκαλιές, χαμόγελα, κουβέντες και πολύ κρασί. Όλες οι μέρες έτσι ξημέρωναν πλέον. Ήταν το πιο έντονο καλοκαίρι που έχω περάσει. Το καλοκαίρι θέλει έρωτα κι εγώ τον είχα. Κι ο έρωτας έχει αρκετές έννοιες. Τις ζήσαμε λοιπόν όλες. Και να σου πω κάτι; Το επόμενό μας καλοκαίρι πλησιάζει. Ετοιμάσου έρωτα!
Το παρόν κείμενο αποτελεί υποψηφιότητα για το διαγωνισμό διηγήματος με θέμα «Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι» που διοργανώνουν το pillowfights.gr και το travel agency 18-24.gr.
Ψήφισε με like+share την ερωτική ιστορία της Παρασκευής και χάρισέ της ένα ταξίδι για δύο, σε Σκιάθο, Σκόπελο ή Πάρο!
