Το παρόν κείμενο αποτελεί υποψηφιότητα για το διαγωνισμό διηγήματος με θέμα «Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι» που διοργανώνουν το pillowfights.gr και το travel agency 18-24.gr.
Γράφει η Καφώρου Δανάη.
Είναι καλοκαίρι του ’13. Η εξεταστική έχει μόλις τελειώσει και ετοιμάζουμε βαλίτσες με την κολλητή μου. Στο νησί όλα είναι όμορφα,γαλήνια .Ό,τι πρέπει μετά από ένα μήνα διαβάσματος και έναν χωρισμό μέσα στην εξεταστική. Οι πρώτες μέρες περνούν αδιάφορα, με δυο- τρεις γνωριμίες στην παραλία και στο μπαρ.
Εκείνο το βράδυ βάζω ένα κλασικό μαύρο και αέρινο φόρεμα. Βρισκόμαστε στην παραλία με παρέα και παίζουνε μουσική με τις κιθάρες. Όλα είναι ήρεμα μέχρι που τα μάτια μου πέφτουν σε ένα πρόσωπο. Από την πρώτη στιγμή παρατήρησα την καθαρότητα του βλέμματος. Αντίθετα με τα θέλω μου, το πρόσωπο δε μου ρίχνει ούτε μία ματιά, μέχρι που πηγαίνω και συστήνομαι.
Έπρεπε να βρω έναν τρόπο να τον προσεγγίσω.
Ήταν από τις πράξεις που κάνεις ή τώρα ή ποτέ. Τον πλησιάζω και του λέω:
«Γεια. Είμαι υπεύθυνη φωτογραφίας σε ένα μεταπτυχιακό. Το ξέρω ότι είναι ακατάλληλη στιγμή αλλά έχεις πολύ όμορφα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο. Χρειάζεται μόνο να φωτογραφήσω μερικές εκφράσεις σου». Χωρίς να το περιμένω η απάντηση είναι θετική. Κανονίζουμε την επόμενη μέρα το απόγευμα να βρεθούμε στην παραλία για τη φωτογράφηση .
Δεν έχω ιδέα από αυτά αλλά, χωρίς να το πολυσκεφτώ, παίρνω τη φωτογραφική και τον περιμένω στην παραλία. Όταν έρχεται νιώθω μια ανακούφιση αλλά και ένα ρίγος να διαπερνά όλο μου το κορμί.
«Αυτός που θέλω είναι εδώ, μαζί μου, δέχτηκε να τον φωτογραφήσω και ναι, είναι όλος δικός μου για όσο κρατήσει», λέω από μέσα μου.
Είναι εδώ. Με κοιτάει με τα μεγάλα λαμπερά του μάτια, τα πυκνά του φρύδια, γελάει με τα αστεία μου και φανερώνει το υπέροχό του χαμόγελο ανάμεσα σε δύο ηδονικά χείλη. Δεν ξέρω τι δεινά μπορεί να φέρει στη ζωή μου κι ούτε με νοιάζει.
Η ώρα κυλάει αργά γιατί τον φωτογραφίζω όχι μόνο με την κάμερα αλλά και εικονικά, με το μυαλό και τη φαντασία μου.
Μέσα σε γέλια έρχεται το βράδυ. Είναι από τα βράδια που τάζουν πολλά. Εκεί, στις πρώτες στιγμές γνωριμίας που όλα είναι εύθραυστα και δύσκολα, που μία λέξη κάνει τη διαφορά, αντί να είμαι σφιγμένη και να παίζω ρόλους, είμαι ο εαυτός μου.
Πρώτη φόρα κάνω ό,τι νιώθω από την πρώτη στιγμή. Αποφασίζουμε να καθίσουμε στις ξαπλώστρες του μπαρ. Κοιτάμε τα αστέρια.
«Λοιπόν τι περιμένεις;», με ρωτάει σε μια στιγμή.
«Ξέρουμε και οι δύο για ποιο λόγο είμαστε εδώ. Θα έρθεις στην ξαπλώστρα μου; Αν θέλεις οκ. Αν δε θέλεις, δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που θα μου ρίξει άκυρο».
Ο κόσμος μου σε μία στιγμή καταρρέει. Όλος ο ρομαντισμός του απογεύματος μέσα σε ένα δευτερόλεπτο καταστρέφεται. Μου ζητάει μία νύχτα. Μία νύχτα μαζί του δε φτάνει, δύο αγγίγματα και τέλος. Θέλω περισσότερα.
«Καλά δεν είμαστε και έτσι; Προτιμώ το τίποτα από αυτό που μου ζητάς», του αποκρίνομαι.
Εκείνος αντί να ξενερώσει τελείως, μου χαμογελάει.
Είναι εκείνη η στιγμή που συνειδητοποιώ ότι ναι, περνάμε καλά και δεν περιμένουμε ούτε να φιληθούμε ούτε να κάνουμε σεξ για να το επιβεβαιώσουμε. Χρειαζόμαστε κάτι. Κάτι ξαφνικό. Κάτι που να είναι αρκετό για να μας φέρει κοντά μια για πάντα. Ένα πυροτέχνημα.
Ενα πυροτέχνημα που σκάει από το διπλανό μπαρ, με τρομάζει και σφίγγω δυνατά το χέρι του.
Η βραδιά τελειώνει χωρίς δεύτερο άγγιγμα. Μαθαίνω ότι μένει μακριά αλλά θα συναντηθούμε σε ένα μήνα που θα έρθει στην πόλη μου. Ένα μήνα αργότερα, δίνουμε το πρώτο μας φιλί.
Με αυτές τις εικόνες και άλλες τόσες περνάει το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι. Ένα καλοκαίρι που μου διδάσκει ότι ο ερωτισμός, ο ενθουσιασμός, η έξαψη, η κατάνυξη και η ηδονή δεν κατοικούν στο κορμί. Το κορμί είναι μόνο ένα από τα μέσα για να εκφράζεσαι.
Στο μυαλό βρίσκονται όλα όσα δεν ξεφτίζουν.
Αυτό το καλοκαίρι, ανάμεσα σε τόσα άλλα, δε θα ξεθωριάσει ποτέ.
Το παρόν κείμενο αποτελεί υποψηφιότητα για το διαγωνισμό διηγήματος με θέμα «Το πιο ερωτικό μου καλοκαίρι» που διοργανώνουν το pillowfights.gr και το travel agency 18-24.gr.
Ψήφισε με like+share την ερωτική ιστορία της Δανάης και χάρισέ της ένα ταξίδι για δύο, σε Σκιάθο, Σκόπελο ή Πάρο!
