Να μάθουν να χωρίζουν οι άνθρωποι.
Σοφό.
Δεν έχει σημασία αν αυτό θα γίνει με αξιοπρέπεια ή κατινιά, το θέμα είναι απλώς να γίνεται.
Όταν βλέπεις ότι δε σου πάει, όταν βλέπεις ότι σου φεύγει, όταν εσύ θες άλλα πράγματα, τότε είναι η ώρα να χωρίσεις.
Θα μου πεις, μακάρι να ήταν τόσο εύκολο γιατί εκεί είναι που μπαίνει το γαμωσυναίσθημα και με τι μούτρα να πληγώσεις κάποιον που, στο φινάλε, αγαπάς και νοιάζεσαι;
Θα σου πω: ξεπέρνα το. Αν όντως τον νοιάζεσαι και τον αγαπάς, δεν πρέπει ούτε να τον κοροϊδεύεις, ούτε να τον ταλαιπωρείς.
Και γιατί πρέπει να αγαπάς κι εσένα. Κι εσύ, κάπου μέσα στη σχέση, έχεις τελείως χαθεί.
Τις σχέσεις ο κόσμος τις κάνει για να είναι καλά, να περνάει καλά και να νιώθει. Όταν, για τον οποιοδήποτε λόγο, σταματάς να περνάς καλά, τον πούλο.
Δεν είναι δυνατόν να φοβάσαι να χωρίσεις.
Δε νοείται να μην έχεις το θάρρος να τα διαλύσεις όλα για την πάρτη σου.
Εγωιστικό; Ναι, αλλά δεν υπάρχει κι άλλη λύση.
Θα σηκωθείς να φύγεις, γιατί άμα μείνεις με το ζόρι, κανείς δε θα περάσει καλά κι αυτό είναι αξίωμα.
Δεν μπορεί να τρέμεις τον χωρισμό, αυτό σε κάνει δειλό και μαλάκα. Πώς νιώθεις ρε συ που είσαι μαλάκας;
Ξέρω τι περνάς και σκέφτεσαι να το διαλύσεις, μπορώ να σου απαριθμήσω τις σκέψεις σου κι όλες τις αφορμές που σιγά-σιγά μάζεψες μέσα στο κεφάλι σου.
Ζηλεύει πολύ. Έχει στοχοποιήσει πολλά πρόσωπα, από πρώην μέχρι κολλητούς. Αναστατώνεται ολόκληρο το σύμπαν με likes, με παρέες, το που έχεις το κινητό και γιατί δεν γύρισες νωρίς.
Σε θέλει μόνο γι’ αυτόν. Δεν επιτρέπεται να σου τραβήξει την προσοχή κανένας άλλος, πέρα από τη μάνα σου — κι αν συμβεί, ξεκινά εμφύλιος.
Θέλει να μιλάτε πολύ συχνά, δε σου δίνει τον χώρο που θες και σπάζεται όταν τον αφιερώνεις αλλού.
Τρώει φρίκες και παράνοιες που δε θα έπρεπε, που δεν έχει λόγο να φάει κι αντιδράει και στη λέει και μαλώνετε.
Έχω πέσει έξω; Μπα.
Δεν ήρθε η ώρα να πατήσεις ένα κλώτσο και να σηκωθείς να σώσεις το τομάρι σου;
Σου έχουν επιβληθεί και απαγορευτεί τόσα πολλά πράγματα, που πλέον σταμάτησες να είσαι ο εαυτός σου.
Τι άλλο μπορείς να κάνεις πια για να δείξεις ότι είσαι δικός του, πόσο τον αγαπάς και πως μπορείς να τον εμπιστευτείς;
Τίποτα.
Τα ήθελε ο κώλος σου, γιατί δεν αντέδρασες όταν τα είδες πρώτη φορά, το ξεπέρασες στα γρήγορα.
Ε, ξανακάν’ το.
Εσύ έδωσες αυτά τα δικαιώματα. Εσύ τα δέχτηκες από την αρχή. Ο απέναντι έτσι ήταν, αυτός ήταν, δε θα τον αλλάξεις. Ούτε γίνεται, ούτε μπορείς.
Πόση μαλακία σκέφτεσαι να δεχτείς ακόμα; Πόση γκρίνια, πόση μιζέρια, πόσο ακόμα θα κάθεσαι να συμβιβάζεσαι σαν να είστε ετών σαράντα και λογοδοσμένοι;
Πού είσαι εσύ; Σκέψου πώς ήσουν και πώς έχεις καταλήξει.
Δεν τα κατάφερες και πολύ καλά, ε;
Δεν ήρθε πια η ώρα να ουρλιάξεις ότι σου έχει πρήξει τα αρχίδια; Ότι εσύ έχεις χαθεί, δεν υπάρχεις, δε ζητάς τίποτα, ότι μόνο σου ζητάνε;
Δεν υπάρχει πιο ψυχοφθόρο πράγμα από το να μη σε εμπιστεύονται και μάλιστα, χωρίς λόγο.
Σήκω και φύγε, γαμώ το σπίτι σου!
Παράτα τα όλα, σταμάτα να πιέζεσαι και τρέχα να βρεις τον εαυτό σου.
Να κάνεις αυτά που γουστάρεις, να νιώσεις μοναξιά και άνεση, να ενδιαφερθείς για άλλα πράγματα, να μιλάς σε όποιον θες, όποτε θες, επειδή εσύ το θες!
Αυτή είναι η μοναδική σου ευκαιρία, γιατί αν μείνεις πρέπει να ξέρεις ότι θα φας το σκατό με το κουτάλι.
Ναι, κι άλλο.
Δε σου δίνω και πολύ χρόνο μέχρι να γίνει μια έκρηξη των ψυχολογικών σου και της υπομονής σου, μέχρι να σε πνίξει η αδικία μέσα σου και να αρχίσεις να αντιδράς πλαγίως.
Θα αρχίσουν τα ψέμματα, θα αρχίσεις να κρύβεις αλήθειες σε αθώα πράγματα, μέχρι που τα αθώα θα γίνουν ένοχα και εσύ θα νιώθεις τέλεια, επειδή επιτέλους κάνεις την καύλα σου.
Επειδή κάνεις ό,τι κάνεις για σένα και μόνο. Κι ο εαυτός σου καιρό έχει να περάσει καλά.
Χέστηκες για τον άλλον, κανονικά και χωρίς τύψεις. Έφτασες να ζητιανεύεις αλλαγή κι ενδιαφέρον, παρακαλάς για μια μικρή δόση τους στη ζωή σου.
Να δεις στο τέλος που θα σφαχτείτε και θα τα κάνετε όλα πουτάνα και θα φταις, το ξέρεις.
Δε θα φταις επειδή μαλακίστηκες, θα φταις επειδή δεν έφυγες τότε που έπρεπε και ενώ νοιαζόσουν, τώρα πλήγωσες.
Νιώθεις καλά που πλήγωσες;
Είσαι ευτυχισμένος που κορόιδεψες;
Κάνε ό,τι είναι να κάνεις. Ξέρεις ότι έχω δίκιο.
Ξέρεις και ποιο είναι το σωστό.
Συντάκτης: Δάφνη Παπαϊωάννου
