Το σημαντικότερο θεμέλιο για μια επιτυχημένη κι υγιή σχέση είναι ο αλληλοσεβασμός. Κανείς άνθρωπος δεν έχει τον όμοιό του. Όλοι είμαστε διαφορετικοί, ο καθένας με το δικό του τρόπο, όχι μόνο στον τομέα της εμφάνισης, αλλά και σ’ αυτόν του χαρακτήρα και της κάθε είδους συμπεριφοράς. Σημασία έχει να μπορείς να αποδέχεσαι το σύντροφό σου δείχνοντας κατανόηση, παρά τις οποιεσδήποτε διαφωνίες μεταξύ σας, ούτως ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να λυθούν.

Ο απόλυτος συμβιβασμός, χωρίς ούτε καν μία τουλάχιστον συζήτηση, δεν είναι ποτέ η ιδανική λύση. Εξάλλου, όταν παρουσιάζεται ένα πρόβλημα, δε λύνεται με το να το αποφεύγουμε να το αντιμετωπίσουμε. Αντιθέτως παραμένει εκεί, να αιωρείται στον αέρα, μέχρι τη στιγμή που θα υπάρξει μία αφορμή για να ξαναβγεί στην επιφάνεια.

Είναι δεδομένο, λοιπόν, πως έχεις το δικαίωμα ή και την ηθική υποχρέωση απέναντι στον εαυτό σου να λες τη γνώμη σου. Ειδικά όταν εσύ κι ο σύντροφός σου είστε μόνοι,  μπορείς ή μάλλον επιβάλλεται να εκφράσεις όλα όσα νιώθεις, ακόμα κι αν πρέπει να κριτικάρεις μια επιλογή του ή τη στάση του απέναντι σ’ ένα συγκεκριμένο θέμα. Όταν, όμως, δεν είστε οι δυο σας, οφείλεις τόσο για το καλό του, το δικό σου αλλά και της σχέσης σας, να τον σέβεσαι, χωρίς να τον αμφισβητείς ή να τον προσβάλλεις.

Είναι και μερικά θέματα που δε σηκώνουν αστεία. Σίγουρα κανείς δε σε υποχρεώνει να τον υπερασπιστείς, πόσο μάλλον όταν εσύ ο ίδιος δε συμφωνείς μαζί του. Αυτό, όμως, δεν αλλάζει το πόσο άσχημο θα ήταν το να του μιλήσεις απότομα μπροστά σε τρίτους και να ‘ρθεις σε αντιπαράθεση μαζί του, αντί να τον στηρίξεις ή έστω να φερθείς όσο πιο ήρεμα και συγκαταβατικά γίνεται.

Εννοείται πως το ίδιο πρέπει πάντοτε να ισχύει κι απ’ τη δική του πλευρά. Το κλειδί δεν είναι ο μονόπλευρος σεβασμός κι η υποστήριξη του ενός, αλλά αυτή η αμοιβαιότητα που βρίσκεται πάντα εκεί χωρίς να έχει κάποιον απώτερο σκοπό και χωρίς να ζητά ανταλλάγματα. Μπορεί μερικές επιλογές του, ή το αντίθετο, να φαίνονται εντελώς διαφορετικές στη δική μας, ή στη δική του, οπτική γωνία, κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου παράξενο. Πάντα υπάρχουν όρια που δεν πρέπει να ξεπερνάμε, φτάνει να τα θέτουμε μαζί κι όχι εν άγνοια κάποιας απ’ τις δύο πλευρές.

Ένα απ’ τα χειρότερα πράγματα που μπορείς να κάνεις στο σύντροφό σου είναι το να τον κάνεις να νιώσει πως δεν έχει την υποστήριξή σου, πόσο μάλλον το σεβασμό σου. Ειδικά μπροστά σε μια παρέα, μία ομάδα αγνώστων, ακόμα και στην ίδια σας την οικογένεια. Αν, όμως, καταφέρετε κι οι δύο να κρατήσετε τις θέσεις σας με αξιοπρέπεια και να φερθείτε σωστά, χωρίς να κριτικάρετε ή να κοντραριστείτε μπροστά σε τρίτους, θα καταφέρετε όχι μόνο να γεφυρώσετε τις διαφορές σας, αλλά και να χτίσετε ακόμα καλύτερη επικοινωνία μεταξύ σας.

Με το να τον σέβεσαι και να τον υπερασπίζεσαι όταν χρειάζεται, όχι για τα μάτια του κόσμου αλλά γιατί πραγματικά το εννοείς, δείχνεις πως τον υπολογίζεις και πως προσπαθείς να κατανοήσεις όσα πράττει και νιώθει. Όσο πιο υπομονετικός είσαι εσύ μ’ αυτόν, τόσο πιο πολύ θα ‘ναι κι αυτός μαζί σου, εκτιμώντας τις προσπάθειες που κάνεις για εκείνον και τη σχέση σας.

Στο κάτω-κάτω, εδώ σεβόμαστε, ή τουλάχιστον οφείλουμε να προσπαθούμε να σεβαστούμε τα συναισθήματα ανθρώπων που μπορεί και να μην έχουν τόσο μεγάλη αξία στη ζωή μας. Πώς γίνεται να μη σεβόμαστε τα συναισθήματα του συντρόφου μας, του ανθρώπου που βρίσκεται στο πλάι μας κι έχει μια τόσο σημαντική θέση στην καθημερινότητά μας;

Μόνο με τον τρόπο αυτό καταφέρνουμε να επιτύχουμε στην κοινή μας πορεία. Αν εμπιστευόμαστε τον άνθρωπό μας και τον κάνουμε να αισθάνεται δίπλα μας ασφαλής, στηρίζοντας και κατανοώντας τον, ακόμη κι όταν δε συμφωνούμε μαζί του.

 

Συντάκτης: Ευαγγελία Νικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη