Έχεις δύναμη μέσα σου κι ανθρώπους δίπλα σου

Σου έχει τύχει ποτέ να νιώσεις πως δέχεσαι χτυπήματα από παντού, λες κι ολόκληρο το σύμπαν, με κάποιο μαγικό τρόπο, συνωμοτεί εναντίον σου; Σε τέτοιο σημείο που καταλήγεις να είσαι τόσο φορτισμένος συναισθηματικά όσο ποτέ. Σε σημείο που νιώθεις πως με ένα ακόμα μικρό χτύπημα, θα εκραγείς.

Βέβαια, κανείς δε λέει πως γίνεται σκόπιμα. Αυτό, όμως, δεν αλλάζει τον τρόπο που σε κάνει να νιώθεις. Κάπως έτσι είναι η ζωή. Κι αν ακόμα δεν το ‘χεις νιώσει, το πιο πιθανό είναι πως αργά, ή γρήγορα, θα το βιώσεις κι εσύ. Σε τέτοιες στιγμές, όμως, πρέπει να θυμάσαι ποια είναι τα σημαντικά και τα ουσιώδη κομμάτια της ζωής σου. Πρέπει να θυμάσαι τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου, εκείνους τους συγκεκριμένους που ξέρεις πως αξίζουν να ‘ναι εκεί που είναι, κοντά σου. Εκείνους που έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη σου με την αξία τους και τη φυλάνε σαν τα μάτια τους.

Απ’ αυτούς τους ανθρώπους, σε τέτοιες καταστάσεις, νιώθεις την ανάγκη να κρατηθείς, για να μη χάσεις τον εαυτό σου. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ικανοί να σου θυμίσουν ποιος είσαι και τι μπορείς να κάνεις, όταν κι εσύ το ξεχνάς, γιατί ξέρουν την αλήθεια σου. Σε ξέρουν σχεδόν όσο καλά ξέρεις κι εσύ τον ίδιο σου τον εαυτό.

Είναι άνθρωποι άξιοι της θέσης που έχουν στη ζωή, αλλά και στην καρδιά σου. Δεν μπορούν να αποτρέψουν διάφορες καταστάσεις απ’ το να σου συμβούν και να σε πληγώσουν. Μπορούν, όμως, έστω και για λίγο, να τα κάνουν όλα καλύτερα και να σε θυμίζουν να χαμογελάς.

Το χαμόγελο, ειδικά στα δύσκολα, είναι κάτι τόσο ξεχωριστό και σημαντικό. Θέλει αρκετή δουλειά για να σε κάνει κάποιος να χαμογελάσεις αληθινά, όχι μόνο με λόγια, αλλά και με πράξεις, ώστε να χαμογελάσουν όχι μόνο τα χείλη σου, αλλά και τα μάτια σου. Εξάλλου, όπως συχνά λέγεται, «άλλοι σου λένε να χαμογελάς κι άλλοι σε κάνουν». Μεταξύ των δύο, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά.

Όπως και να ‘χει, ό,τι κι αν κάνεις, πολλές φορές τα χτυπήματα κάτω απ’ τη μέση απ’ τη ζωή απλά θα συνεχίσουν να έρχονται από ‘κει που δεν τα περιμένεις. Μέχρι να ηρεμήσεις απ’ το ένα, θα σου εμφανίζεται ένα άλλο. Κάπως έτσι γίνεται, δυστυχώς, συνήθως. Μα όσο άσχημα κι αν είναι τα χτυπήματα αυτά, πρέπει εσύ να μάθεις να συνεχίζεις, να προχωράς μπροστά, να μην τα παρατάς και να στέκεσαι στα πόδια σου. Όσες φορές κι αν πέσεις. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία.

Η δύναμη που έχεις μέσα σου πάντα θα είναι μεγαλύτερη των εμποδίων, ακόμα κι όταν νιώθεις τον κόσμο γύρω σου καταρρέει. Ποτέ, μα ποτέ, δεν είναι το τέλος, παρά μονάχα όταν εσύ ο ίδιος το αποφασίσεις. Ατυχίες κι άσχημες στιγμές θα υπάρξουν πολλές ακόμα στη ζωή σου. Μπορεί να νιώθεις πως έχεις ήδη περάσει πολλά, μα θα περάσεις κι άλλα. Δεν είναι θέμα απαισιοδοξίας, μα συνειδητοποίησης. Θέμα πραγματικότητας. Είτε σ’ αρέσει, είτε όχι, όχι μόνο για εσένα, αλλά για όλους μας, έτσι είναι.

Δεν μπορούν ποτέ να είναι όλα ρόδινα. Μέσα σ’ όλα τα, ερείπια, όμως, που γκρεμίζονται γύρω σου, να βρίσκεις τον τρόπο να παραμένεις αληθινός στον εαυτό σου.