Γιατί γίνονται όλοι vegetarian;

Τα τελευταία χρόνια, ο αριθμός των ανθρώπων που επιλέγουν να στραφούν προς τη χορτοφαγία αυξάνεται διαρκώς. Ένα εύλογο ερώτημα, που έχει συζητηθεί αρκετές φορές, είναι το αν έχει γίνει πλέον μόδα το να είμαστε όλοι χορτοφάγοι ή αν, όντως, η πλειοψηφία των περιπτώσεων βασίζεται σε ιδεολογικούς σκοπούς.

Ανεξάρτητα απ’ τα κριτήρια του καθενός που τον οδήγησαν σ’ αυτήν την απόφαση, το μόνο σίγουρο είναι πως οφείλουμε να σεβόμαστε τις επιλογές τους. Δικαίωμά τους το τι θα συμπεριλάβουν στη διατροφή τους κι εμάς δε μας πέφτει κανένας λόγος.

Τα κριτήρια, οι αιτίες κι οι αφορμές που μπορούν να οδηγήσουν κάποιον στην απόφαση της χορτοφαγίας ποικίλλουν. Δεν υπάρχουν σωστά και λάθος, με δεδομένο όμως πως πίσω από όλο αυτό υπάρχει ένα «πιστεύω» κι ένας άνθρωπος που το υποστηρίζει και παλεύει γι’ αυτό κι όχι να πρόκειται για μια επιπόλαιη απόφαση με γνώμονα την κοινωνική αποδοχή και την ένταξη στη μόδα της εποχής.

Η χορτοφαγία μπορεί να οφείλεται σε πολιτικά, θρησκευτικά, οικολογικά, κοινωνικά, πνευματικά, ηθικά κριτήρια, θέματα υγείας κι άλλα πολλά. Δυστυχώς, όμως, υπάρχει και μία ομάδα ανθρώπων που τυφλά ακολουθεί τις τάσεις της κάθε περιόδου, απλώς για να ταιριάξει στο σύνολο, χωρίς να ξέρει το «γιατί», εκφυλίζοντας σε ένα βαθμό την όλη ιδέα πίσω από αυτήν την απόφαση.

Κι όλοι αυτοί, οι επαναστάτες δίχως αιτία, που ακολουθούν τη χορτοφαγία με το ίδιο σκεπτικό που θα πάνε στο νέο στέκι της πόλης ή θα ακούνε διαρκώς το φρέσκο χιτάκι, δημιουργούν κι ένα κλίμα γενικότερης καχυποψίας, αφού πολλοί θεωρούν πως πρόκειται για μια «επιδημία» που με τον καιρό θα ξεχαστεί, θα ξεθωριάσει, σαν να μην υπήρξε ποτέ. Σε ελάχιστες περιπτώσεις, ανάλογα με τα δεδομένα, το κρίνουν ως μια όντως συνειδητή και κατανοητή επιλογή.

Όπως και να ‘χει, όπως ο καθένας έχει το δικαίωμα να διαμορφώσει τη διατροφή του ανάλογα με τα δικά του δεδομένα, έτσι κι οι χορτοφάγοι, έχουν το δικαίωμα να απορρίπτουν τις επιλογές των υπολοίπων. Χωρίς, βέβαια, αυτό να σημαίνει πως υπάρχει η διάθεση να εξαναγκάσουν τον οποιονδήποτε να κάνει τις ίδιες επιλογές, όπως εξάλλου κι οι υπόλοιποι οφείλουν να μην πιέζουν τους ίδιους να αλλάξουν γνώμη.

Έχουν, όμως, το δικαίωμα να εκφράσουν τη γνώμη τους και τις ανησυχίες τους, στηριγμένες στα προσωπικά τους κριτήρια, ελπίζοντας πως ίσως κάποιος τους καταλάβει. Ελπίζοντας πως ο κόσμος θα κατανοήσει το σκεπτικό τους και θα ξεκολλήσει από τσουβαλιάσματα περί μόδας.

Κάτι πολύ βασικό, που υποστηρίζουν συνήθως οι χορτοφάγοι, είναι πως «είναι δικαίωμά σου να μη συμπαθείς τα ζώα, υποχρέωσή σου όμως να τα σέβεσαι». Πέρα, λοιπόν, απ’ τη διατροφή προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο, να τον κάνουν να καταλάβει πως δε θα έπρεπε να βασανίζονται και θανατώνονται ζώα για την προσωπική μας φιλαρέσκεια κι ευχαρίστηση. Πειράματα για νέα προϊόντα, γούνες, μπότες, τσάντες και τόσα άλλα εγκλήματα.

Είτε το δούμε απ’ τη μία είτε το δούμε απ’ την άλλη όψη, είναι δικαίωμα του κάθε χορτοφάγου, εφόσον το κάνει γιατί πραγματικά το πιστεύει, να επιλέγει την απόλυτη αγάπη προς τα ζώα κι όχι την κατανάλωσή τους. Εναντιώνονται στην εκμετάλλευσή τους, όπως θα έκαναν και για κάθε έμβιο πλάσμα. Κρίνουν πως είναι υποκρισία για κάποιον το να υπερασπίζεται με σθένος τα ανθρώπινα δικαιώματα ενώ απ’ την άλλη καταπατά αυτά ενός άλλου ζωντανού οργανισμού.

Ο χρόνος πάντα δίνει απαντήσεις κι έτσι, με τον καιρό θα καταλάβουμε αν για ορισμένους πρόκειται για μια τάση της εποχής ή για μια ιδεολογία συνειδητή. Αυτοί που δε θα τα παρατήσουν, όταν οι υπόλοιποι «βαρεθούν» και θα συνεχίζουν να υποστηρίζουν τις απόψεις τους και να παλεύουν γι’ αυτές, αξίζουν διπλά το σεβασμό μας.