Οι συνθήκες σε ωριμάζουν, όχι η ηλικία

Είναι γεγονός ότι η ζωή του καθενός είναι γεμάτη από διάφορες καταστάσεις που είτε μας δίνουν ένα μάθημα είτε με τον τρόπο τους εμπλουτίζουν τις εμπειρίες μας. Κάπου εκεί, έρχεται και η ωριμότητα. Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν πως η ωριμότητα σχετίζεται αποκλειστικά με την ηλικία. Είναι μία ευρύτατα διαδεδομένη άποψη, η οποία παρ’ όλα αυτά, δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει απόλυτη.

Η ωριμότητα είναι κάτι που χτίζεται πετραδάκι-πετραδάκι κι όχι κάτι που μπορείς ξαφνικά να αποκτήσεις μέσα σε μια μέρα. Μπορεί η ηλικία σε μερικές περιπτώσεις να παίζει σημαντικό ρόλο, μα αυτό που υπερτερεί, είναι τα βιώματα. Οι συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες ζούμε και οι καταστάσεις που βιώνουμε, διαδραματίζουν το σημαντικότερο ρόλο συμβάλλοντας στην ανάλογη ωρίμανσή μας.

Πολλές φορές, ακούμε τους μεγαλύτερούς μας από μικρή ηλικία, να μας λένε πως θα καταλάβουμε μερικά πράγματα μόνο όταν μεγαλώσουμε. Μπορεί να ισχύει, μπορεί και όχι. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είναι κανόνας. Δεν είναι απαραίτητο να μεγαλώσεις για να μπορέσεις ν’ αντιληφθείς τις δυσκολίες της ζωής.

Ο τρόπος που θ’ αντιμετωπίσεις τις προκλήσεις και τα εμπόδια που θα σου παρουσιαστούν, δεν έχει να κάνει με την ηλικία σου, αλλά με τον τρόπο που σκέφτεσαι. Με το αν θα δώσεις στον εαυτό σου να καταλάβει πως αυτή είναι η πραγματικότητα και πως τα εμπόδια πρέπει να ξεπερνιούνται.

Αυτά που βλέπουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, σ’ όποιο σημείο της κι αν είναι αυτό, όσα ζούμε κι ο τρόπος που τα αντιμετωπίζουμε, είναι τα σκαλοπάτια προς την ωρίμανσή μας.

Η στιγμή που αναγνωρίζουμε πως στη ζωή δεν είναι όλα ρόδινα και πως δεν μπορούμε να έχουμε πάντα επιτυχίες. Οι αποτυχίες που ξεπερνάμε, η ανωτερότητα που δείχνουμε σε καταστάσεις που μας έχουν πληγώσει κι ο τρόπος με τον οποίο ενώ έχουμε πέσει, σηκωνόμαστε ξανά, ακόμη πιο δυνατοί.

Ίσως ν’ αναρωτιέσαι, ποια είναι αυτά που μπορούν να χαρακτηριστούν πραγματικά σημάδια ωριμότητας. Υπάρχουν αμέτρητα χειροπιαστά παραδείγματα, είτε στην καθημερινότητά μας είτε γενικότερα, μπροστά στα μάτια μας. Σε κάποια φάση της ζωής σου, ίσως βρεθεί ένα άτομο το οποίο θα σε πληγώσει, ή ακόμη χειρότερα, θα σε προδώσει.

Αντιλαμβάνεσαι πως έχεις ωριμάσει τη στιγμή που αρχίζεις να σκέφτεσαι γιατί το έκανε. Τη στιγμή που αντί ν’ αφήσεις το μυαλό σου να θολώσει στην ιδέα της εκδίκησης, προσπαθείς ν’ αντιληφθείς το σκεπτικό του, ακόμη κι αν καταλήξεις σε αδιέξοδο. Ένα αδιέξοδο, μέσα απ’ το οποίο εσύ καταφέρνεις να ξεφύγεις, αφότου αντιληφθείς πως απειλούν τις ηθικές αξίες, την αξιοπρέπεια και την ψυχική σου ηρεμία.

Άλλα σημάδια ωριμότητας μπορούμε να βρούμε μέσα σε καταστάσεις που έχουν να κάνουν με τη φιλία, την οικογένειά μας, μέχρι και με ολόκληρο τον κόσμο. Μπορεί ένα άτομο ν’ αντιμετωπίζει δυσκολίες απ’ τη μέρα που έχει γεννηθεί. Δυσκολίες που έχουν να κάνουν με θέματα υγείας, οικονομικά, κοινωνικά κι η λίστα πάει λέγοντας.

Το κάθε σπίτι κι ο κάθε άνθρωπος, έχει τα δικά του προβλήματα. Βλέποντας έναν άνθρωπο, δεν μπορούμε να ξέρουμε ούτε τι περνάει ούτε πόσο ώριμος είναι, άσχετα με την ηλικία του. Όσο κι αν ξεγελιέται το μάτι, όπως όλοι γνωρίζουμε, τα φαινόμενα απατούν.

Εμείς, λοιπόν, που έχουμε ωριμάσει μέσα απ’ όσα ήδη έχουμε ζήσει και μέσα απ’ όσα έχουμε ακόμη να βιώσουμε, έχουμε μάθει να μην παραιτούμαστε εύκολα. Αντιθέτως, το παλεύουμε μέχρι το τελευταίο λεπτό, όποια κι αν είναι η κατάσταση. Αν εμείς με βάση τις εμπειρίες μας κρίνουμε πως αξίζει, ξοδεύουμε όσο χρόνο χρειαστεί. Εξάλλου έχουμε μάθει πως η ζωή είναι δύσκολη.

Μα έχουμε μάθει ακόμη πως η ζωή μπορεί να είναι όμορφη, φτάνει να καταβάλλουμε τις απαραίτητες προσπάθειες ούτως ώστε να βγαίνουμε νικητές, παρά τις όποιες δυσκολίες. Η ζωή δεν είναι τέλεια, όπως ούτε κι εμείς. Μαθαίνουμε απ’ τα λάθη μας, συνεχίζουμε να προχωράμε κι είμαστε ταπεινοί εκεί που χρειάζεται.