Η ταινία που παίζει στο κεφάλι σου αποτελεί αριστούργημα χαοτικής παραίσθησης. Είναι επικίνδυνο να κυκλοφορείς στις γειτονιές της σκέψης σου χωρίς παρέα. Έτσι, μερικές φορές όταν τα πράγματα είναι χάλια σε όλα τα μέτωπα και η άκρη του νήματος μοιάζει άφαντη, παίρνεις την απόφαση να στρουθοκαμηλίσεις.

Καταφεύγεις, λοιπόν, σε αποπροσανατολισμούς. Αυτοί μπορεί κάλλιστα να είναι θετικοί, όπως να καταπιαστείς με τη μαγειρική, και παρ’ όλο που όλα πάνε από το κακό στο χειρότερο, να μετατραπείς σε γαστρονομικό ειδήμονα. Συνήθως, όμως, δεν είναι τόσο ευοίωνα τα αποτελέσματα των παραπλανήσεών σου.

Ας συμφωνήσουμε πως τα πάντα στη ζωή έχουν να κάνουν με μια ανταλλαγή, τα κόστη της οποίας δεν είναι πάντα άμεσα ορατά, ενώ τα πλεονεκτήματα δείχνουν ξεκάθαρα, ελκυστικά και φαινομενικά χωρίς παρεμβολές. Όμως σε αυτό το χωρίς τέλος και πανταχού παρόν «δούναι και λαβείν», υπάρχουν τόσο οφέλη όσο και ματαιώσεις. Η λήψη αποφάσεων, λοιπόν, έχει να κάνει κάθε φορά με κάτι που κερδίζεις και με κάτι που χάνεις, με τη θέληση να πάρεις κάτι αντί για κάτι άλλο, με τη σημασία που δίνεις στα πράγματα, με το πόσο αξίζει τελικά να κυνηγήσεις κάτι, θυσιάζοντας κάτι άλλο. Καλείσαι να κάνεις τις καλύτερες συναλλαγές, ώστε να μειώσεις τις πιθανότητες πόνου, αποτυχίας, απόρριψης, απογοήτευσης, θλίψης. Το πρόβλημα είναι, όμως, πως τείνουμε να είμαστε άθλιοι στα περίπλοκα και υποκειμενικά παζάρια της ζωής και να τρώμε τα μούτρα μας με θεαματικό τρόπο.

Να κάνω ένα διάλειμμα στην εκπαιδευτική μου πορεία, επιλέγοντας να ταξιδέψω στον κόσμο και να ανακαλύψω τον εαυτό μου; Να παρατήσω την εργασία μου κάνοντας στροφή 180 μοιρών προς κάτι εντελώς διαφορετικό; Να διαλύσω όσα έχω χτίσει σε δευτερόλεπτα, ανοίγοντας την καρδιά μου στον έρωτα της ζωής μου;

 

 

Ο πυρήνας των αποφάσεων που καλείσαι να πάρεις αποτελείται από εκείνο που θεωρείς εσύ πιο σημαντικό και κατάλληλο για τη δική σου πορεία. Οι αξίες σου καθορίζουν τον τρόπο που υπολογίζεις τις επιλογές σου. Η θλιβερή πραγματικότητα, όμως, είναι πως οι περισσότεροι δεν έχουμε ιδέα ποιοι είμαστε και τι θέλουμε. Υπάρχει μια σχετικά θολή εικόνα στο μυαλό μας, αλλά δεν έχουμε αφιερώσει χρόνο στην εύρεση της πηγής όσων μας συνθέτουν.

Κάπως έτσι, οι κακές αποφάσεις, όσο τολμηρές και επικίνδυνες κι αν είναι, αποτελούν ταυτόχρονα τους πιο δελεαστικούς και ακαταμάχητους αποπροσανατολισμούς. Όσο κι αν η λογική και η ωριμότητα σε προτρέπουν να αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις κατά μέτωπο, άμεσα και χωρίς περιστροφές, οι αποπροσανατολισμοί σε βρίσκουν όταν είσαι ένα κινούμενο συναισθηματικό συντρίμμι, σφετερίζονται την αντίληψή σου, ενώ τροφοδοτούνται από τα κτηνώδη ένστικτά σου μέχρι να σε υποτάξουν. Έτσι, σε συνδυασμό με την υπερεκτίμηση της αξίας που δίνεις στο τώρα και την υποτίμηση της αντίστοιχης των μελλοντικών συνεπειών, βρίσκεσαι στο έλεός τους, σχεδόν παθητικά αναμένοντας τη βέβαιη αυτοκαταστροφή σου από την εκπυρσοκρότηση της ωρολογιακής βόμβας της επιλογής σου.

Μπορείς να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου, ώστε να διαχειρίζεσαι καλύτερα τα συναισθήματά σου, μπορείς να έχεις το γνώθι σαυτόν και να προσπαθήσεις να δαμάσεις τις παρορμήσεις σου, ωστόσο -υποθέτουμε- πως κανείς δεν έχει τελειοποιήσει την εν λόγω τέχνη -κι αν το έχει κάνει, αν όλα ανέρχονται σε ψυχρά ανταλλάγματα, τι να έχει θυσιάσει;

Ένα είναι το συμπέρασμα: κάνε ό,τι χρειάζεται για να είναι υγιείς οι τρόποι -προσωρινής ή όχι- διεξόδου σου και -δώσε προσοχή εδώ, βγάλε και υπογραμμιστή, είναι sosάρα- μη δένεσαι συναισθηματικά με τους αποπροσανατολισμούς σου, ειδικά αν βρίσκουν σάρκα και οστά σε πρόσωπο ανθρώπων. Επειδή, στην πορεία, φτάνεις σε σημείο να τους διαλύεις. Επειδή, αυταπατάσαι αποκτώντας προσδοκίες που κάνουν εκκωφαντικό κρότο όταν σκάνε με το κεφάλι στο έδαφος. Επειδή μετά, όταν καταρρεύσει το σπίτι από τραπουλόχαρτα στο οποίο τους φώλιασες και δεις την αλήθεια τους, θα απογοητευτείς ξανά και θα χρειαστεί να βρεις νέες πλάνες, κάτι άλλο να σε εξαπατήσει, αντικαθιστώντας τα προηγούμενα -και πάει λέγοντας. Και αυτός είναι ένας ψυχεδελικός λαβύρινθος στον οποίο -πίστεψέ με- δε θέλεις να εισέλθεις.

Συντάκτης: Αγγελική Λεωνόρα Λαμπροπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.