Τα παιδιά μαθαίνουν και διασκεδάζουν με το θεατρικό παιχνίδι

Το παιχνίδι αποτελεί σημαντικό κομμάτι στη ζωή ενός παιδιού, αφού είναι απαραίτητο, όχι μόνο για την ψυχαγωγία του αλλά και για τη συναισθηματική, πνευματική και σωματική του ανάπτυξη. Η δραστηριότητα έχει διαφορετική μορφή κάθε φορά ανάλογα με την ηλικία κάθε παιδιού, τις δεξιότητες και τις ανάγκες του.

Το θεατρικό παιχνίδι είναι ένας τρόπος σύνδεσης του παιδιού με την τέχνη. Μέσα απ’ το θέατρο τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να εκφραστούν ελεύθερα χρησιμοποιώντας εκτός από λόγια, κινήσεις, μορφασμούς κι συναισθήματα. Κεντρικά σημεία για ένα θεατρικό παιχνίδι είναι η σωματική έκφραση, ο αυτοσχεδιασμός κι οι σιωπές. Ιδιαίτερα ο αυτοσχεδιασμός, αποτελεί ίσως το σημαντικότερο εργαλείο του θεατρικού παιχνιδιού, αφού έχει ως βάση την έκφραση του συναισθήματος με αυθόρμητο τρόπο, αλλά και τη στιγμιαία επινόηση, την όξυνση της φαντασίας.

Στόχος του θεατρικού παιχνιδιού είναι προφανώς η βελτίωση της δημιουργικότητας και της αυτοέκφρασης του παιδιού, αλλά κι η κοινωνικοποίησή του, η ανάπτυξη των επικοινωνιακών του δεξιοτήτων. Το παιδί μέσα από αυτή τη διαδικασία αρχίζει να  διερευνά και να ανακαλύπτει  τον κόσμο γύρω του χρησιμοποιώντας την καθημερινή επικοινωνία με άλλους.

Έτσι, παράλληλα με την ανακάλυψη του κόσμου βρίσκει και τη θέση του σε αυτόν. Γενικά, η θεατρική αγωγή, ως μέσο έκφρασης, δεν οροθετείται μόνο στη γλωσσική επικοινωνία, αλλά μπορεί να βοηθήσει και στην κατανόηση της διαφοράς και της διαφορετικότητας, σε μια κοινωνία ανοιχτή στην ομαδικότητα και τη συνεργασία.

Το παιδί κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ενθαρρύνεται κάθε φορά να γίνεται «κάτι άλλο» από αυτό που είναι, με αποτέλεσμα να δοκιμάζει διάφορους ρόλους, ακόμα και τους λιγότερο δημοφιλείς ή αγαπητούς. Με αυτόν τον τρόπο είναι πιθανό να σχηματίσει την προσωπικότητά του αποβάλλοντας τα πρότυπα του διαφορετικού σαν κάτι αρνητικό.

Μες στο θεατρικό παιχνίδι το παιδί ωριμάζει και πειθαρχείται μέσα σε ένα ομαδικό πλαίσιο. Τα μέλη της ομάδας σέβονται όλους τους κανόνες και το ένα το άλλο, εκτονώνοντας έτσι όποιες εντάσεις θα μπορούσαν να δημιουργηθούν μέσα σε ένα κλίμα ανταγωνισμού. Όλα μαζί συνεργάζονται και προσπαθούν για έναν κοινό στόχο, το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Έτσι καλλιεργείται η ομαδικότητα, η αλληλεγγύη κι η αποδοχή -των άλλων αλλά και του εαυτού τους. Γνωρίζουν μια πιο κοινωνική πλευρά τους, αφού το παιδί μαθαίνει να συνυπάρχει με τους άλλους, να συμπεριφέρεται ανάλογα με την περίσταση και να γίνεται ανεξάρτητο μέλος μιας ευρύτερης κοινωνίας. Είναι ένα παιχνίδι αντανάκλασης των ρόλων των ενηλίκων.

Σημαντική παρουσία σε ένα θεατρικό παιχνίδι έχει ο εμψυχωτής, ο δάσκαλός τους. Εκείνος προσδιορίζει τους βασικούς άξονες του θεατρικού παιχνιδιού, επιβάλλει την τήρηση κάποιων στοιχειωδών κανόνων, φροντίζει για την οργάνωση και τέλος την πραγματοποίηση των παιχνιδιών. Είναι, δηλαδή, υπεύθυνος για την ομαλή λειτουργία της δραστηριότητας.

Τέλος, η θεατρική αγωγή δεν έχει όριο ηλικίας ούτε όριο δεξιοτήτων. Όλη η διαδικασία γίνεται μέσα σε ένα ομαδικό πνεύμα όπου όλοι είναι ευπρόσδεκτοι, χωρίς να υπάρχουν κριτήρια ένταξης. Η θεατρική αγωγή μάλιστα έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ σημαντική για τα παιδιά με πιο εσωστρεφή χαρακτήρα, αφού τα βοηθάει να εκφραστούν με περισσότερη ευκολία χρησιμοποιώντας το σώμα τους και να έρθουν πιο κοντά με τα υπόλοιπα παιδιά.

Τα παιδιά μαθαίνουν κι ωριμάζουν διασκεδάζοντας, τι καλύτερο;