Ερώτηση κρίσης. Έχεις ακούσει κανέναν να λέει ότι βγήκα για σαλάτα και πέρασα γαμάτα; Άσε, μην το ψάχνεις, όχι είναι η απάντηση. Απλά καθημερινά πράγματα, τα αγαπημένα μας χαλαρά ποτάκια που εξελίσσονται σε κάτι παραπάνω και πολύ γουστάρουμε.
Η σειρά λοιπόν, πάει κάπως έτσι. Βγαίνεις για καφεδάκι, κουβεντιάζεις χαλαρά, λες τα νέα σου, θάβεις και λίγο τους γύρω σου κι όλα μέλι-γάλα. Μετά από λίγη ώρα, το γυρνάς σε μπιρίτσα, γιατί πέρασε η ώρα βρε αδελφέ, κάνεις και κανένα καλαμπούρι παραπάνω. Απλά, όμορφα και ταπεινά. Έτσι κι αλλιώς, δεν υπάρχει αρκετή ποσότητα οινοπνεύματος στον οργανισμό για έξαλλες καταστάσεις ακόμα.
Αν η παρέα σε εμπνέει ή αν έχεις τα ντέρτια σου ή αν θες να βγεις να γιορτάσεις τέλος πάντων, ένα είναι το σίγουρο. Το χαλαρό ποτάκι θα γυρίσει σε χαλαρό μπουκαλάκι και χαλαρά σφηνάκια γιατί, όπου νταλκάς ή χαρά, η αλκοόλη πρώτη. Νόμος!
Έχεις πει ποτέ παιδάκι μου «Α, εγώ θα βγω απόψε χαλαρά για μια μπιρίτσα» κι έχεις μείνει μόνο σ’ αυτό; Σχεδόν ποτέ! Πείτε μου ποιος το έχει κάνει, να τον πάρω μια βόλτα με την παρέα μου. Όχι τίποτα άλλο, απλά θα του δείξουμε τι σημαίνει χαλαρό ποτάκι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες.
Μην παρεξηγηθώ, αστειεύομαι. Σαφώς και δεν υποκρινόμαστε τα party animal. Εσάς τους εγκρατείς, σας αγαπάμε λίγο παραπάνω γιατί κάθε παρέα χρειάζεται ένα συνεπή οδηγό. Αλλά πώς να το κάνουμε; Γουστάρω όταν καταρρίπτεται το «μέτρον άριστον». Θέλω να βλέπω ανθρώπους έξω καρδιά, να περνάνε καλά και να μην ενδιαφέρονται για τίποτα άλλο. Να ξεχνάνε τους καθωσπρεπισμούς και τα «όχι, μη, δεν κάνει, τι θα πει ο κόσμος» και απλά να κάνουν ό,τι περνάει από το μυαλό τους.
Πες μου ότι δεν έχεις κάνει τα καλύτερα ξενύχτια σου, όταν λες ότι δεν είσαι για πολλά πολλά. Αφού το ξέρω και το ξέρεις πως ειδικά εκείνες τις στιγμές χρειάζεσαι να ξεδώσεις παραπάνω, να βγεις, να πιεις και να καταστραφείς που λέει και το άσμα. Τα καλύτερα βράδια πιθανώς να μην τα θυμάσαι την επόμενη μέρα.
Χρειάζεσαι επιβεβαίωση; Ξέρεις τη φράση που λέει «μπορεί να μη θυμάσαι τι σου είπε κάποιος, όμως θυμάσαι πως σε έκανε να νιώσεις»; Ε, την αίσθηση της βραδιάς λοιπόν, και όχι τη θύμηση γεγονότων κράτα και είμαστε εντάξει.
Είναι αξέχαστα τα βράδια που γυρνάς σε κατάσταση ημιζάλης και τους αγαπάς όλους και γελάς μέχρι δακρύων, χωρίς προφανή ή σοβαρό λόγο. Είναι όμορφη η αίσθηση του να ρίχνεις τους τοίχους και την καθωσπρέπει σοβαροφάνεια που σου επιβάλλουν.
Εσύ ακόμα να το τολμήσεις;
Συντάκτης: Κατερίνα Καλή
