Η πρώτη εντύπωση μετράει

Έχοντας μιλήσει με πολλούς φίλους κι άλλους τόσους γνωστούς, σε μεγάλη γκάμα ηλικίας, έχω αναρωτηθεί πολλές φορές αν η πρώτη εντύπωση που σου δημιουργεί ένας άνθρωπος μετράει για την εν δυνάμει σχέση – είτε φιλική είτε ερωτική. Τι είναι λοιπόν αυτό που σου τραβάει το ενδιαφέρον ή σε απωθεί από ένα άτομο; Και πόσο αυτό μετράει προκειμένου να γίνει το κλικ ή όχι;

Αναφέρω τι πιστεύω εγώ για αρχή με κίνδυνο να παρεξηγηθώ. Φύσει παρατηρητική, σκανάρω το πρόσωπο που έχω μπροστά μου, από τα χαρακτηριστικά μέχρι τη στάση του σώματος. Κι από την πρώτη λέξη, φτάνει η ώρα της κρίσης. Κι αν βρεθείς ένοχος, κλάφ’ τα Χαράλαμπε. Οτιδήποτε και να ακούσω από σένα ή σχετικά με σένα, ελάχιστες θα είναι οι φορές που θα δείξω ψυχραιμία ή ανωτερότητα και δε θα δακρύσω από τα γέλια. Ξέρω άσχημο, αλλά ας όψεται η παρορμητική μου φύση.

Αν πάλι σε κρίνω αθώο, ποιος στη χάρη σου! Κι η Γη να γυρίσει ανάποδα, κακό λόγο από το στόμα μου δε θα ακούσεις. Πετάει ο γάιδαρος; Μωρέ και πετάει και διπλό μπακφλιπ κάνει άμα θες. Με λίγα λόγια, βιάζομαι να κρίνω, πάω σύμφωνα με την εποχή μου κι εγώ, με αποτέλεσμα 8 στις 10 να έχω πέσει εντελώς έξω στις προβλέψεις μου.

Σε στιγμές περισυλλογής κι εσωτερικής αναζήτησης σκέφτομαι πώς μπορείς να προδιαθέσεις τον εαυτό σου ώστε να δώσεις χώρο και χρόνο σε κάποιον να σου δείξει αν αυτό που πραγματικά κρύβει μέσα του αξίζει για σένα ή είναι μάπα το καρπούζι; Κι από την αντίθετη πλευρά, πώς μπορεί κάποιος να ελέγξει την πρώτη εντύπωση που θα κάνει σε έναν άνθρωπο; Δηλαδή, πως μπορώ να ξέρω αν θέλω εγώ να κάνω καλή εντύπωση σε κάποιον ή αδιάφορο θα μου περάσει αν με δει με μαλλί κότσο, πιτζάμες πιγκουίνου και κάλτσες με δελφινάκια επειδή είμαι hangover από το χθεσινό ξενύχτι; Νομίζω η απάντηση είναι πιο περίπλοκη απ’ ό,τι φαίνεται.

Ας ξεκινήσω, αναλύοντας την εντύπωση που σου δίνει ο άλλος. Ναι, δε θα πέσω στα πατώματα, όταν δω ένα πλάσμα δίμετρο, με μούσια και τατουάζ (φτάνει πια, ρε αγόρια) που μόλις ανοίξει το στόμα του θα προσπαθήσω να μην πέσω κάτω από την καρέκλα μου από τα γέλια. Από την άλλη, όμως, πώς θα μου δώσεις έναυσμα να σε γνωρίσω καλύτερα αν δε μου κάνεις το κλικ, μανάρι μου; Το λέει κι η επιστήμη, ρε παιδιά, το αρσενικό κυνηγάει το πιο ωραίο θηλυκό και το θηλυκό με τη σειρά του αναζητά το πιο εμφανίσιμο αρσενικό για την αναπαραγωγή του είδους.

Ξεκινάμε, λοιπόν, από τα βασικά. Με το ύφος χιλίων καρδιναλίων που μου δίνουν τα χρόνια εμπειρίας μου πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη, έχω ταπεινά να αναφέρω πως η πρώτη εντύπωση μετράει. Και πολύ μάλιστα! Αν αυτός που έχεις απέναντί σου δε σου δώσει το βασικό ερέθισμα για να μιλήσεις μαζί του, να τον γνωρίσεις, πώς θα δέσει το γλυκό, μάτια μου, που λέει κι η γιαγιά μου.

Όταν δε, ξεκινήσει η κουβέντα και νιώσεις ότι βρήκες επιτέλους το σύντροφο από τον Άρη που τόσο πολύ λαχταρούσες να συναντήσεις, ελάχιστες θα είναι οι φορές που θα πέσεις έξω στις προβλέψεις σου. Για να αποφύγω παρεξηγήσεις, δεν αναφέρομαι για τους ανθρώπους του «φαίνεσθαι». Μιλώ γι αυτούς τους –λίγους– συνειδητοποιημένους εκεί έξω που δείχνουν τον πραγματικό τους εαυτό και δεν ντρέπονται γι’ αυτό που είναι. Και καλά κάνουν.

Από την άλλη πλευρά, πώς γίνεται να μάθουμε αν θέλουμε να κάνουμε καλή πρώτη εντύπωση; Παραθέτω ξανά πάνσοφη φράση της γιαγιάς λέγοντας πως «όλοι θέλουμε να αρέσουμε, παιδί μου, όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο είναι είτε ακοινώνητος είτε βλάκας». Και μπορώ να πω πως η φράση αυτή με βρίσκει, εν μέρει σύμφωνη.

Επιβεβαιώνομαι από το γεγονός ότι οι περισσότεροι είμαστε ευγενικοί όταν γνωρίζουμε νέους ανθρώπους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η φράση «Χάρηκα!», συνοδευόμενη πάντα με χειραψίες ή αγκαλιές, φιλιά που λες σε άνθρωπο που μόλις γνώρισες. Αν με ρωτάς, πάντα το έβρισκα κωμικοτραγικό κι ας συνεχίζω να το κάνω κάθε φορά.

Καταλήγω, λοιπόν, στο συμπέρασμα πως σίγουρα μετράει το έξω για να σε κάνει να θες να εξερευνήσεις το μέσα, όμως μόνο αυτό δε φτάνει. Και βέβαια, από τη στιγμή που μετράει η πρώτη εντύπωση που θα σου κάνει κάποιος, μετράει κι η εντύπωση που θα κάνεις εσύ σ’ αυτόν, τόσο για σένα, όσο και για εκείνον.

Γι’ αυτό κορίτσια κι αγόρια μου, από εδώ και πέρα κρατάμε τον ενθουσιασμό μας όταν γνωρίζουμε μαναράκια, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι κουβαλάει ο καθένας στο κεφάλι του, χωρίς αυτό βέβαια να αποδεικνύει κάτι σχετικό με το χαρακτήρα. Κι εμείς με τη σειρά μας, προσπαθούμε πάντα να δείχνουμε τον καλύτερό μας εαυτό.

Όχι γιατί γουστάρουμε να αρέσουμε παντού, αλλά γιατί υπάρχει η πιθανότητα να μη δώσουμε καν την ευκαιρία να γίνει το τέλειο κλικ όταν βρεθεί εκεί έξω ο άνθρωπος που θα κουμπώσει τέλεια με εμάς.