Μ’ αυτά και με ‘κείνα, τελείωσαν τα Χριστούγεννα. Ο Άγιος Βασίλης επισκέφτηκε τα καλά παιδιά και τους χάρισε δώρα από καρδιάς. Όσο για τα κακά παιδιά της χρονιάς, τα βρήκαν μόνοι τους τα δώρα που λαχταρούσαν, να είστε σίγουροι. Πέρασαν λοιπόν οι γιορτές και τα κεφάλια μέσα και πάλι. Είμαι σίγουρη πως όλοι βγήκατε, τα ήπιατε και γλεντήσατε με τους αγαπημένους σας. Ελπίζω όλοι λοιπόν να περάσατε καλά, να γελάσατε με την ψυχή σας και να ξεκουραστήκατε.
Ξέρω επίσης ότι όσοι βγήκατε και μεθύσατε και γελάσατε, σίγουρα γνωρίσατε κι αρκετό κόσμο. Το αλκοόλ έρεε άφθονο κι εσείς γελούσατε αγκαλιά με τους φίλους σας και τους αγαπούσατε όλους. Όπως συμβαίνει άλλωστε και σε κάθε περίπτωση που υπάρχει υποψία οινοπνεύματος. Κι όταν είδατε και κάποιον μέσα στο χαμό να σας χαμογελά πονηρά, ε, αυτόν τον κάποιον τον αγαπήσατε και λίγο περισσότερο εκείνη την ώρα.
Θες λίγο η μελαγχολία των γιορτών που σας βρήκαν μόνους; Θες απλά το ότι σου γυάλισε και δεν έπαιζε τίποτα καλύτερο; Ίσως πάλι να φταίει και λίγο η αλκοόλη που σου ερεθίζει το μυαλό και το κέντρο των αισθήσεων αναγνωρίζει μόνο την ευφορία. Και παράλληλα με το μυαλό, θα ερεθιστεί και το κορμί και θα φουντώσετε. Έξαψη το λέμε, αν δεν κάνω λάθος. Έξαψη κι ανάγκη για ανθρώπινη επαφή. Σαρκική αλλά κι ουσιαστική επαφή.
Θα αλληλοκεραστείτε σφηνάκια και ποτάρες. Θα έρθετε κοντά, θα αγκαλιαστείτε. Θα γελάσετε, θα χορέψετε. Θα χαμουρευτείτε και λίγο –μπορεί και πολύ– δεν έχει σημασία. Ίσως καταλήξετε και στις τουαλέτες για ένα στα όρθια ή και σε κάποιο σπίτι, για τους λιγότερο τολμηρούς ή τους περισσότερο ελπιδοφόρους.
Θα αναψοκοκκινίσετε και θα ιδρώσετε ο ένας πάνω στον άλλο. Θα σμίξουν τα κορμιά, αυτό είναι σίγουρο. Σμίξιμο εγκεφάλου όμως δύσκολα θα κάτσει. Το εγκεφαλικό κάβλωμα, αυτό που λέμε «μου γαμάς τον εγκέφαλο και γουστάρω», δεν είναι ζητούμενο στην περίπτωση αυτή.
Και μόλις η κάβλα της στιγμής περάσει κι έχετε ικανοποιήσει τα κορμιά σας, μαζεύει ο καθένας τα μπογαλάκια του και γυρνάει στο σπιτάκι του. Για τα τυπικά θα ανταλλαχθούν και τηλέφωνα, facebook, κι ό,τι άλλο ποθείτε.
Μόλις φτάσετε, λοιπόν, στα σπιτάκια σας και κλείσει η πόρτα πίσω σας, χτυπάει η σκέψη-κεραμίδα· πόσο ανούσιο ήταν αυτό; Ναι, σίγουρα γουστάρατε και το σεξ μπορεί να ήταν εκπληκτικό. Και δε λέω, με ‘γεια σας με χαρά σας. Το θέλατε και το κάνατε. Και καλά κάνατε στην τελική. Το θέμα είναι τι έμεινε. Τι σας έμεινε όταν το σεξ τελείωσε.
Οι μάταιες αυτές νυχτερινές γνωριμίες που δεν έχουν τίποτα παραπάνω να προσφέρουν από ανθρώπους περιστασιακούς και μερικά one night stand. Με την ανθρώπινη επαφή τι γίνεται όμως; Τη στιγμή που γυρνάς σπίτι και χτυπάς με δύναμη την πόρτα πίσω σου, συνειδητοποιείς ότι είσαι πιο μόνος απ’ ό,τι θα ήθελες να πιστεύεις.
Γυαλιά καρφιά λοιπόν, όλο το σπίτι, μήπως και ξυπνήσουμε όλοι απ’ το εφήμερο και πάμε εκεί που το στομάχι δένεται κόμπος, το μυαλό θολώνει και χάνεις τα λόγια σου. Εκεί στα δύσκολα, που μας τρομάζουν και τ’ αποφεύγουμε, όπως ο διάολος το λιβάνι. Αυτά είναι τα ουσιαστικά. Και στην τελική, αυτά τα δύσκολα είναι που χρειαζόμαστε πραγματικά. Αυτά που δεν έχουμε σκεφτεί στιγμή ότι αξίζουν να γίνουν δικά μας. Δεν είναι αστείο να φοβάσαι να εκτεθείς; Εξάλλου, μόνο τον εαυτό σου έχεις.
Επιμέλεια Κειμένου Κατερίνας Καλή: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Κατερίνα Καλή
