Πρώτος έρωτας κι άλλα τέτοια μελό και τυπικούρες. Όχι.
Ναι, για έρωτες θα μιλήσουμε, με λίγο διαφορετική ματιά όμως. Αυτή τη φορά, λοιπόν, θα πάρουμε τους έρωτες με σειρά προτεραιότητας χρονικής και όχι διάρκειας ή έντασης.
Έχοντας, λοιπόν, αυτό στο μυαλό μας πάμε να δούμε πέντε πράγματα για τους πρώτους έρωτες.
Χαρακτηριστικά εφηβο-έρωτα, επομένως, καθώς τα πρώτα χτυποκάρδια βαράνε τουμπερλέκι παρέα με τις ορμόνες της εφηβείας.
Μες στα μέλια από το πρωί μέχρι το βράδυ, καμιά βόλτα –συνήθως με φίλους μαζί– και με τα πολλά πολλά θα έρθουν και τα πράγματα γύρω από το σεξ. Το πιο πιθανό να ψάχνεστε και οι δύο ακόμα, οπότε όσα γίνονται είναι όσα μάθαμε από τη φίλη μας που πήγε με τον Μπάμπη που είναι φαντάρος και ξέρει, από τον κολλητό που έχει πάρει ό,τι κινείται ή από τσόντα.
Τουλάχιστον έτσι γίνονταν τα πράγματα στα δικά μου νιάτα, δεν ξέρω αν ισχύει κάτι διαφορετικό τώρα.
Επανερχόμαστε, λοιπόν, που λέτε και σχολιάζω. Κανένα απολύτως λάθος δεν έχει το παραπάνω σεναριάκι για μένα. Απόλυτα λογικό μου φαίνεται να μην έχεις γεννηθεί γνώστης του αθλήματος.
Όσο μεγαλώνεις αποκτάς εμπειρίες. Επίσης, όσο μεγαλώνεις επαναπροσδιορίζεις αξίες και θέλω συνεχώς. Αποτέλεσμα; Άλλα πράγματα ζητούσες από τον έρωτα στα 16 σου, κι άλλα από τον έρωτα στα 25 σου.
Μη βιαστείς να με κρίνεις. Σκέψου μόνο αυτό.
Κάθε μέρα που περνάει βιώνεις και διαφορετικές καταστάσεις. Άλλες σημαντικές, άλλες όχι και τόσο. Όμως όλες συμβάλλουν στο να διαμορφώσεις το χαρακτήρα σου και να συνεχίσεις να τον μεταβάλλεις εις τους αιώνες των αιώνων, αμήν!
Κι αφού καταλήγουμε εντελώς δημοκρατικά ότι έχω δίκιο, επαναλάβετε μετά από εμένα αργά και σταθερά.
Ο πρώτος έρωτας δεν είναι απαραίτητα ο ιδανικός και ο αξέχαστος.
Ναι; Ναι! Α μπράβο.
Επειδή υπάρχουν, όμως, και μερικά πλασματάκια-επαναστάτες που θρασύτατα θα ζητήσουν εξηγήσεις, μπαίνω στον κόπο να σας μεταδώσω τα φώτα μου.
Όσο είσαι πιτσιρίκι, λοιπόν, έχεις τη λανθασμένη εντύπωση πως ο έρωτας με τη Μερούλα ή τον Μήτσο θα κρατήσει αιώνια. Θα είστε 60+ χρόνια μέσα στα μέλια και θα αράζετε στη βίλα σας αγκαλιά με τις σουμάδες σας till death do you part (ή κάπως έτσι τελοσπάντων).
Συνεχίζει το παραλήρημα, το οποίο το έχω περάσει κι εγώ το έχεις περάσει εσύ και ο περιπτεράς στη γωνία μου, οπότε σκάσε και συνέχισε το διάβασμα.
«Δε θα ξαναβρώ άλλη σαν κι αυτή.»
«Κανένας δεν είναι σαν τον Τάκη.»
Κι άλλα τέτοια πολλά.
Θα μου πεις κι εσύ με τη σειρά σου «και γιατί παρακαλώ είναι λάθος αυτό;». Και θα σου εξηγήσω για μία ακόμη φορά.
Κανένα λάθος! Φυσικό, λογικό και επόμενο να θες όλα αυτά από τον πρώτο σου έρωτα. Επειδή όμως ως ατίθασα νιάτα, μπερδεύουμε πολύ συχνά τον έρωτα με τον ενθουσιασμό, δεν υπάρχει και κανένας λόγος εξιδανίκευσης.
Και γιατί το λέω αυτό; Θα σου δώσω ένα παράδειγμα.
Μπορεί εγώ, με τα μυαλά των 15, να θεωρούσα φυσιολογικότατο πως το να βλέπεις το έτερον ήμισυ μία φορά την εβδομάδα για δύο-τρεις ώρες είναι μία χαρά. Επίσης, μπορεί να μου φαινόταν απόλυτα λογικό να νευριάσω αν ο αλήτης μου ανακοίνωνε ότι θα βγει με τους φίλους του αντί να βγει μαζί μου ή ακόμα χειρότερα να τους κουβαλήσει μαζί γιατί, άκουσον-άκουσον, έχει να τους δει ένα μήνα κοντά. Καλά δε ντρέπεται λίγο;
Πες μου τώρα είναι ώριμη αντίδραση αυτή; Είναι αντίδραση ανθρώπου που σκέφτεται και δρα σαν το πιο ερωτοχτυπημένο άτομο του πλανήτη;
Μη μου πεις ναι, θα τρελαθώ!
Καταλήγω, επομένως.
Ο έρωτας ο ιδανικός κι ο ανεξίτηλος σχεδόν ποτέ δεν είναι ο πρώτος. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Πώς θα γίνει ο ένας και μοναδικός, εάν δεν ανακαλύψεις πρώτα τι ζητάς εσύ για να είσαι ερωτευμένος;
Κι αυτό μάτια μου, δεν το ξέρεις από την αρχή όσο και να χτυπιέσαι πως είσαι συνειδητοποιημένος και ξέρεις τη ζητάς από τη ζωή. Σε αυτή τη φάση, είσαι όσο συνειδητοποιημένο μπορεί να είναι ένα μοσχαράκι.
Θα πρέπει, λοιπόν, να αναλωθείς λίγο, όσο χρειάζεται μόνο, σε έρωτες-ενθουσιασμούς. Το μόνο που θα έχουν να σου δώσουν θα είναι μία γλυκιά ανάμνηση ή έστω, κάποια στοιχεία του τι δε θες να έχεις στον έρωτα σου.
Δώσε και πάρε. Είτε αγάπη, είτε έρωτα, είτε ενθουσιασμό, είτε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Δεν κοροϊδεύεις κανέναν. Ψάχνεσαι γαμώτο και δεν είσαι άκαρδος αν δεν έχεις ξεκαθαρίσει τη θέση σου από την αρχή. Μπορεί κι εσύ ο ίδιος να μην το είχες συνειδητοποιήσει καν.
Από εμένα, έχεις το ελεύθερο. Πλήγωσε και πληγώσου. Αγάπα και ξενέρωσε με όποια ταχύτητα εσύ θες. Αρκεί, μικρέ μου θρασύτατε επαναστάτη, να μη συμβιβαστείς με τίποτα λιγότερο από το, για σένα, τέλειο. Κάπου εκεί έξω, θα βρεις τον άλλο επαναστάτη που θα κουμπώσει τέλεια μαζί σου.
Συντάκτης: Κατερίνα Καλή
