Έχεις σκεφτεί ποτέ ποια είναι τα πράγματα που σε εξιτάρουν; Τι κάνει την αδρεναλίνη σου να αγγίζει άλλα επίπεδα και την καρδιά σου να πιάνει παλμούς άπιαστους υπό άλλες συνθήκες; Ίσως είναι πράγματα τρελά σε άλλους κι όμως για σένα είναι απολύτως φυσιολογικά. Συνήθως σε ιντριγκάρει, λοιπόν, αυτό που δεν μπορείς να αποκωδικοποιήσεις. Γουστάρεις τα δύσκολα, πέφτεις με τα μούτρα σε ό,τι σε αποσυντονίζει. Τα εύκολα για σένα τα βαριέσαι, αφού δε σου προσφέρουν καμιά ικανοποίηση.
Γι’ αυτό κι εξιτάρεσαι από το μυστήριο που αποπνέουν οι ψυχαναγκαστικοί άνθρωποι. Είναι μυστήρια τυπάκια. Παράξενοι άνθρωποι με παράξενες συνήθειες. Και στο επιβεβαιώνουν, όσο τους γνωρίζεις, με τους πιο απίθανους τρόπους. Είναι αυτοί με τις ιδιότροπες εκφράσεις. Αυτοί που σε κάνουν να αναρωτιέσαι πώς στο καλό απέκτησαν αυτά τα σύνδρομα. Και είναι μυστήριοι άνθρωποι, αν το καλοσκεφτείς. Λίγο εσωστρεφείς, λίγο κλεισμένοι στο μικρόκοσμό τους. Κι όμως αυτή είναι η γοητεία τους.
Τους γουστάρεις γιατί ξέρεις ότι δεν πέφτουν εύκολα. Κι αν γυρίσεις λίγο πίσω κι αναρωτηθείς γιατί συμβαίνει αυτό, μάλλον θα ‘ναι που δυσκολεύεσαι να βρεις τα κουμπιά τους. Πάνω που λες πως κάτι έχεις καταλάβει, κάπου σου εμφανίζουν και κάτι νέο. Κάτι που ίσως ούτε που φανταζόσουν, ενώ αυτοί το κάνουν με τόση ευκολία.
Είναι για σένα ζωντανοί γρίφοι. Ακριβώς επειδή δεν μπορείς να τους αποκρυπτογραφήσεις, παιδεύεσαι να τους γοητεύσεις με όποιο τρόπο μπορείς να σκεφτείς. Κι όταν όλα αποτυγχάνουν, στύβεις το μυαλό σου να κατεβάσει κι άλλες ιδέες, νέους τρόπους, αν όχι για να τους ρίξεις, τουλάχιστον για να καταφέρεις και τους κατανοήσεις έστω και λίγο.
Όλο αυτό το πέπλο μυστηρίου που τους καλύπτει, σε γοητεύει. Ίσως γιατί ξέρεις ότι πάντα κρύβεται κάτι από πίσω. Ένα βαθύτερο αίτιο, μια μικρή αφορμή ικανή να αλλάξει όλο το σύμπλεγμα της σκέψης τους. Γι’ αυτό και είσαι διπλά προσεκτικός, φιλτράρεις περισσότερο τα λόγια και τις πράξεις σου. Γιατί δυσκολεύεσαι να προβλέψεις τις αντιδράσεις που θα προκαλέσουν οι πράξεις σου.
Κι ίσως η ανασφάλεια που σου προκαλεί το άγνωστο και το ανεξερεύνητο να είναι αυτό που ψάχνεις για να σε ταρακουνήσει, να σε συναρπάσει. Μη βιαστείς να το απορρίψεις ως κάτι αδιάφορο απλά επειδή με την πρώτη ματιά σου φαίνεται περίεργο. Είναι που κανείς μας δεν είναι συνηθισμένος να κυνηγάει πράγματα κι ανθρώπους άγνωστα κι ανόμοια με αυτόν. Αλλά στην τελική αυτό είναι που γουστάρεις κι ας το τρέμεις εξαρχής.
Γουστάρεις να παιδεύεσαι, γουστάρεις να τρέμουν τα πόδια σου, να μην ξέρεις πώς να αντιδράσεις, τι να πεις και πώς να το εκφράσεις. Κι οι ψυχαναγκαστικοί σε βοηθούν να παιδευτείς λίγο παραπάνω από τα συνηθισμένα. Θα σου δώσουν στο πιάτο μια άλλη καθημερινότητα, χωρίς όμως εγχειρίδιο χρήσης. Θα σε πετάξουν στα βαθιά και θα σ’ αφήσουν να τα βγάλεις πέρα μόνος σου χωρίς να δώσουν καμιά σανίδα σωτηρίας. Με τα τερτίπια και τις ιδιαιτερότητές τους σε κάνουν να χάνεις τη γη κάτω απ’ τα πόδια σου.
Και γιατί να μην τα θες όλα αυτά; Γιατί να θες να παίζεις πάντα εκ του ασφαλούς; Λες κι όταν μπορείς να προβλέψεις δυο-τρεις κινήσεις μετά, η παρτίδα γίνεται πιο ενδιαφέρουσα. Σίγουρα το αντίθετο. Η κίνηση ματ είναι πάντα πιο ευχάριστη όταν έρχεται μέσα από ανατροπές. Σκέψου το, κατά προτίμηση μ’ έναν ψυχαναγκαστικό αγκαλιά.
Συντάκτης: Κατερίνα Καλή
