Σκεφτόμουν όλα αυτά τα βράδια που ήθελα να έρθω να σε βρω και δεν το τόλμησα ποτέ. Όχι από ανασφάλεια, καθόλου δεν ντράπηκα να σε διεκδικήσω. Από εγωισμό δεν έφτασα ποτέ κάτω από το σπίτι σου. Από εγωισμό, γιατί δε γούσταρα να ξαναπεράσω όλο αυτό το λούκι μαζί σου. Εσύ να ψάχνεσαι κι εγώ να σου δίνω χώρο με την ψευδαίσθηση ότι θα καταλάβεις. Βαρέθηκα όμως να αναλώνομαι σε καταστάσεις που δε γουστάρω. Έτσι, πήρα μια απόφαση. Θα σου χαρίσω μία από τις καλύτερές σου νύχτες και θα εξαφανιστώ.
Για ένα βράδυ θα γίνω αυτό ακριβώς που ξέρω ότι θέλεις, αυτό που ξέρω ότι έχεις ανάγκη και δε γουστάρεις να καταλάβεις. Θα έρθω να σε βρω και θα μεθύσουμε παρέα στην ωραιότερη θέα. Εκεί που πας όταν βγάζεις τη μάσκα και δείχνεις το πραγματικό σου πρόσωπο. Όχι μόνο το ευαίσθητο, αλλά και το σκληρό, το νευριασμένο και το πιο ερωτικό.
Θα πιω, όμως δε θα σου πω λέξη για τις νύχτες που χαλιόμουν για σένα. Θα σε αφήσω να μιλάς, να βγάλεις από μέσα σου όλα αυτά που θες να πεις, όλα σου τα παράπονα, όλα σου τα όνειρα και τις φοβίες. Ξέρω πως δε γουστάρεις να σε λυπούνται, γι’ αυτό δε θα σε παρηγορήσω. Κι ας μη νιώθεις την ανάγκη μου να κάνω τα πάντα γι’ αυτό το χαμόγελό σου που μου κόβει τα πόδια.
Μόλις αρχίσεις να ζαλίζεσαι από το αλκοόλ θα σε πάρω να πάμε βόλτα στη δική μου πλευρά της πόλης. Θα σε γυρίσω στα στενά της με την ελπίδα να καταλάβεις πως οι πιο απόμακροι δρόμοι έχουν ακούσει τα πιο μεγάλα μυστικά. Και θα σου ψιθυρίζω τα δικά μου μεγάλα μυστικά, τόσο σιγά για να αναγκαστείς να με προσέξεις και να έρθεις πιο κοντά για να ακούσεις τι λέω. Τότε θα σε φιλήσω όπως δε σ’ έχουν ξαναφιλήσει ποτέ. Μέχρι να μας τελειώσει η ανάσα.
Μετά θα σε πάρω από το χέρι και θα πάμε στο σπίτι σου. Θα σου επιτρέψω να κάνεις ό,τι θες. Θα σε αφήσω να μου βγάλεις τα ρούχα αργά. Ή και γρήγορα, ανάλογα με τη διάθεσή σου. Για ένα βράδυ θα γίνει αυτό που δεν τολμάς να φανταστείς.
Θα σου δώσω όλα όσα έχω μέσα μου και δε θα ζητήσω τίποτα για αντάλλαγμα. Κι όταν πια δε θα έχει κανείς μας άλλες αντοχές, θα φύγω. Θα σε αφήσω μέσα στην άγνοιά σου, να αναρωτιέσαι τι έκανες λάθος. Να καίγεσαι από τις σκέψεις και να μη μπορείς να ηρεμίσεις.
Δε γουστάρω τα δεδομένα σου και θέλω να τα ανατρέψω. Όπως κι εσύ ανέτρεπες κάθε μέρα τα δικά μου. Δε θα σε πληγώσω, είναι το τελευταίο πράγμα που θέλω. Φταίει όμως που ξέρω ότι δεν μπορείς, ή δε θέλεις, να διαχειριστείς αυτά που έχω να σου δώσω. Γι’ αυτό κι εγώ δε θα σου ζητήσω τίποτα, ούτε θα σε ενοχλήσω ξανά. Θα σ’ αφήσω όμως να με αναζητάς. Να ‘χεις πάντα αυτή τη μία νύχτα να σε κατατρέχει. Να ξέρεις ότι θα μπορούσες να έχεις όλα όσα ήθελες κι εσύ τ’ άφησες να φύγουν μέσα από τα χέρια σου.
Επιμέλεια Κειμένου Κατερίνας Καλή: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Κατερίνα Καλή
