Εκείνη η μικρή και δυνατή σχέση μετά από έναν πολύ επίπονο χωρισμό

Όλοι λίγο πολύ έχουμε βιώσει τον έρωτα, τον χωρισμό κι ενδιάμεσες καταστάσεις και πολλές φορές μάλιστα πιάνουμε τον εαυτό μας να απορεί που υπήρξαμε με κάποιους ανθρώπους. Είναι όμως κι εκείνοι που υπήρξαν στον δρόμο μας κάτι σαν στάση, για να μας κάνουν να σταθούμε και πάλι στα πόδια μας, μετά από μια ιστορία που μας διέλυσε.

Η μικρή ιστορία έρωτα λοιπόν, ξέρετε αυτή η δυνατή περιπετειούλα που αναπτύσσεται μετά από έναν επίπονο χωρισμό και κατά καιρούς έχουμε βρεθεί ίσως σε ανάλογη θέση, γνωρίζοντας έναν εκ διαμέτρου αντίθετο σύντροφο από ό,τι είχαμε ή ακόμα και τελείως διαφορετικό από εμάς. Κι όμως, το εντελώς αντίθετο του πρώην συντρόφου μας μπορεί να έχει πολλά πλεονεκτήματα, καθώς μας εξιτάρει και μας ανεβάζει την αδρεναλίνη το να μας αρέσει κάποιος τόσο έξω από εμάς. Είναι σαν ένας άνεμος που στην νηνεμία έρχεται και τα παρασύρει όλα στο διάβα του, τα κάνει όλα ανάστα κι εμείς αντί να κλαίμε, χαμογελάμε.

Μια σχέση που έρχεται μετά από έναν χωρισμό με απογοήτευση, απιστία, απώλεια ή ακόμα και διαφορές στις φιλοδοξίες και στους στόχους των δύο ατόμων. Αυτός ο χωρισμός, που μπορεί να ήταν επίπονος αλλά έπρεπε να γίνει κι οδήγησε στο να χάσουμε για λίγο τη χαρά μας. Που ακολούθησε τη συνειδητοποίηση ότι οι σχέσεις δεν μπορούν να είναι πάντα περίπλοκες και δυσκολίες μπορούν να παρουσιαστούν, αλλά αν σε κάνουν να δυστυχείς, πρέπει να φύγεις. Τότε και σε αυτήν την περίπτωση ο έρωτας που έρχεται έπειτα από μια τέτοια εμπειρία, προσφέρει κάτι σαν φάρμακο για την πληγή της προηγούμενης σχέσης. Ένας έρωτας μετά από έναν πονεμένο χωρισμό μπορεί να είναι δυνατός κι εποικοδομητικός γιατί:

1. Δεν πολυσκεφτόμαστε

Ναι κι όμως, αυτό λέγεται παρόρμηση και γι’αυτό φταίει η χημεία του εγκεφάλου μας. Έχει παρατηρηθεί πως μετά τον χωρισμό κάνουμε πράγματα πολλές φορές χωρίς λόγο και πράγματα που μπορεί να μην κάναμε ποτέ, για να νιώσουμε καλύτερα ή απλώς διαφορετικά. Δεν είναι τυχαίο το “μέχρι και ζεϊμπέκικο χόρεψα στον χωρισμό μου” ή “ήπια ό,τι δεν έχω πιει σε όλη μου τη ζωή”. Οπότε, ένας διαφορετικός έρωτας έρχεται και δεν ξεψειρίζουμε το κάθε τι στον άλλον άνθρωπο, ούτε τον περνάμε από κόσκινο. Απολαμβάνουμε στο έπακρο, αυτό που ζούμε.

2. Δε μας ενδιαφέρει η διάρκεια

Θέλουμε να το ζήσουμε και όπου βγει, όπου μας οδηγήσει χωρίς ν’ ανησυχούμε για το μετά. Ήμασταν τόσο καιρό στον πάτο που νιώθουμε σαν να ξανά βγάζουμε φτερά και να εξερευνούμε τον κόσμο. Οπότε, το ζούμε χωρίς φόβους και προκαταλήψεις, χωρίς να κάνουμε σενάρια για το αύριο. Είμαστε ο εαυτός μας γιατί πολύ απλά δε θεωρούμε ότι έχουμε τίποτα να χάσουμε. Δεν αναλωνόμαστε σε περιττές σκέψεις και κούφιες υποσχέσεις.

3. Το μάθαμε κι αυτό

Τι σημαίνει δηλαδή αυτό; Πολλές φορές, πολύ αργότερα, συνειδητοποιούμε τους λόγους του χωρισμού ή γιατί περάσαμε αυτή τη δοκιμασία. Ωστόσο οι εμπειρίες ζωής κι οι γνωριμίες με ανθρώπους μάς πηγαίνουν ένα βήμα παραπέρα πιο γρήγορα και δε μιλάμε σε επίπεδο σεξουαλικό μα ανθρώπινο, μαθαίνοντας κάθε φορά καλύτερα τον εαυτό μας και τα θέλω μας. Απαντώντας ουσιαστικά ερωτήματα, που είχαμε κι έμεναν στο κενό, κάνοντας πράγματα πολύ έξω από τα συνηθισμένα μας, μέσα από διαφορετικές εμπειρίες με άλλους ανθρώπους.

Σε κανέναν δεν αρέσει ο χωρισμός, ακόμα και σ’ αυτόν που τον επέλεξε γιατί κι εκείνος κάτι είχε ζήσει. Όπως επίσης κι οι σύντομες ιστορίες έρωτα, έχουν πολλά, πολλά να δώσουν. Κοιτάζοντας λάθη ή και σωστά που κάναμε ή που κάνουμε ακόμη, καταλαβαίνουμε πως άξιζε κάθε επιλογή μας. Κι οι τύψεις ή το αίσθημα αποτυχίας, έστω και για μια σχέση 3 μηνών που πήγε χάλια, δεν έχουν θέση μέσα μας, αφού με το πέρας του χρόνου μας έδωσε ένα χαμόγελο στις δύσκολες μέρες, αντί να μετράμε τους σκασμένους σοβάδες του ταβανιού. Μικρές ιστορίες έρωτα, μεγάλης αξίας.