Aπό το «δε θα τελειώσει ποτέ» στο «σιγά μην είμαστε μαζί»

Σχέσεις, σχέσεις, σχέσεις, ίσως σχέση μιας βραδιάς, σχέση ζωής, σχέση πάθους ή και μίσους μαζί, σχεδόν σχέση. Σχέσεις που έσβησαν μετά από χρόνια, μετά από μήνες, ίσως ξεχάστηκαν μετά από κάτι μέρες. Κάπου μέσα σ’ αυτές αγαπήσαμε, μας αγάπησαν, ερωτευτήκαμε ή περάσαμε απλώς καλά. Μας δίδαξαν, μας άλλαξαν, άλλοτε γίναμε πιο επιφυλακτικοί κι άλλοτε κλειστήκαμε για λίγο στον εαυτό μας μέχρι κάτι άλλο να μας τραβήξει ξανά την προσοχή. Περάσαμε καλά ή όχι, αποκτήσαμε εμπειρίες ζωής μαθαίνοντας καλύτερα τον εαυτό μας και τους άλλους- αν μη τι άλλο.

Η πρώτη σχέση, ωστόσο, μας βάζει για τα καλά στο ξεκίνημα των ερωτικών πραγμάτων. Όλα είναι άγνωστα και θεωρητικά, έχουμε τόσα συναισθήματα γεμάτα φόβο, περιέργεια, λαχτάρα να εξερευνήσουμε μαζί τα πάντα. Την πρώτη μας βόλτα μαζί σε καφέ, φιλιά στα πάρκα και σε πλατείες, μιας και μέναμε σπίτι των γονιών μας, πρώτα δώρα, πρώτες προσπάθειες αποκωδικοποίησης του «τι να νιώθει άραγε για μένα». Πρώτη φορά πατινάζ θέλοντας να δείξουμε τις ικανότητές μας- άσχετα που δεν είχαμε κάνει ποτέ. Η εκδρομή εκείνη που μείναμε σε ξενοδοχείο και νιώθαμε αυτό το διήμερο πως θέλουμε να κρατήσει για πάντα. Η έξαψη σε κάθε μας φιλί ή οποιοδήποτε άγγιγμα, βάζοντας φωτιά σε κάθε σπιθαμή του κορμιού μας. Κι αυτές οι αγκαλιές που έκοβαν την ανάσα σαν να ήταν κάθε φορά η πρώτη, βάζοντάς μας -συνήθως- αυτή η πρώτη σχέση και στον ερωτικό τομέα, για πρώτη φορά. Δείχνοντας ένας από τους δύο -αν ήταν λίγο πιο πεπειραμένος- πώς γίνεται ή τι μπορούμε να κάνουμε. Ανακαλύπτοντας έναν άλλο κόσμο απ’ αυτόν που μέχρι την εφηβεία μας γνωρίζαμε.

Αν έχουμε καλή εμπειρία από την πρώτη μας σχέση, τότε η μετάβαση στην επόμενη θα είναι εύκολη για εμάς, έχοντας πλέον αποκτήσει μια κάποια εμπειρία στο πώς λειτουργούν οι σχέσεις. Νιώθοντας πιο σίγουροι για τον εαυτό μας, πατώντας πιο γερά στα πόδια μας. Βέβαια, δεν κυλάνε όλα ρόδινα, ούτε κατά παραγγελία σε μια σχέση, οπότε, αν είμαστε απ’ αυτούς που δεν έχουμε καλή εμπειρία από τον πρώτο μας έρωτα, τότε ίσως δυσκολευτούμε λίγο παραπάνω μέχρι ν’ απελευθερωθούμε πλήρως ξανά, εκτός κι αν γνωρίσουμε έναν άνθρωπο που θα μας κάνει ν’ ανοίξουμε την καρδούλα μας αμέσως με την υπερδιαθεσιμότητά του.

Σίγουρα μας έχουν δυσκολέψει οι έρωτες, αφού δεν έρχονται όταν εμείς το επιθυμούμε και μας κάνουν να πέφτουμε λίγο συναισθηματικά, βάζοντάς τα με τον εαυτό μας, θεωρώντας κάτι κάνουμε λάθος και δε μας έρχεται μια σχέση. Κι ενώ μας αποθαρρύνει αυτή η όχι και τόσο ρομαντική οπτική, τότε είναι που τα βρίσκουμε με τον εαυτό μας και δε μας αφορά το να έρθει και να μείνει. Και συνήθως, όταν δεν το κυνηγάμε, ή δεν έχουμε ρίξει όλη μας την προσοχή εκεί, τότε είναι που από το πουθενά ξεπετάγεται ένας καινούργιος άνθρωπος που θέλει όντως να μείνει.

Ναι, σαν την πρώτη σχέση δε θα ζήσουμε πάλι, γιατί πήραμε το βάπτισμα του πυρός κι αυτό γίνεται μία φορά. Θα ζήσουμε όμως άλλες εμπειρίες με άλλους ανθρώπους, κατάλληλους και μη, κι η κάθε επόμενη φορά θα’ ναι λίγο πιο ρεαλιστική. Θα απογοητευτούμε, πολλές φορές, όμως θα προχωρήσουμε, γιατί βλέπουμε πως ο χρόνος γιατρεύει πληγές, όπως φέρνει ευκαιρίες.