Αν δε ζήσεις μια επική πενταήμερη δεν αξίζει ν' αποφοιτήσεις

Θυμάμαι στην τρίτη λυκείου σχεδόν από την αρχή της χρονιάς, νοερά κιόλας, είχαμε ταξιδέψει. Το μεγαλύτερο θέμα συζήτησης και το γεγονός όλης της σεζόν ήταν η πενταήμερη, και την περιμέναμε αγωνιωδώς. Αν κάτι θυμόμαστε από το σχολείο μετά από χρόνια που μας φέρνει χαμόγελο, είναι αυτή η εκδρομή.

Βασικά κι απαραίτητα, πέρα από ρούχα και τα σχετικά, είναι τα ποτά και τα τσιγάρα που κρύβαμε στις βαλίτσες για να γίνουμε τύφλα στα δωμάτια. Κι αφού οι προετοιμασίες έγιναν κι όλα προγραμματίστηκαν σωστά, μάτι δεν κλείσαμε όλο το το βράδυ περιμένοντας να ξημερώσει- ίσως να ήταν κι η πρώτη φορά που θέλαμε τόσο να βρεθούμε στο σχολείο. Όλοι αγουροξυπνημένοι και χαρούμενοι από τις πέντε το χάραμα με το πανό στα χέρια, βρεθήκαμε στο προαύλιο βγάζοντας φωτογραφίες αναμνηστικές. Και το ταξίδι ξεκινούσε, αφού χωριστούν τα πούλμαν σ’ εκείνο που θα γινόταν της κολάσεως και στο άλλο, το πιο ήρεμο, που μάλλον θα είχε και τους πιο αυστηρούς καθηγητές-συνοδούς. Κι άμα είχαμε και κιμπάρη οδηγό, μας έβαζε Βανδή κι Αργυρό και χορεύαμε δίχως να μας ενοχλούν οι στροφές.

Συνήθως, οι πενθήμερες γίνονται σε κάποιο νησί, είτε στη Ρόδο, την Κρήτη ή για τους πιο βόρειους την Κέρκυρα. Στο καράβι οι ώρες είναι ατέλειωτες· άλλοι κοιμούνται, άλλοι παίζουν χαρτιά ή κιθάρα και τραγουδούν παρέα, άλλοι γκομενίζουν, αφού το φλερτ δε λείπει ποτέ από τα σχολεία, πόσω μάλλον από μια εκδρομή και μάλιστα, την 5 ήμερη. Σχέσεις που ήδη είχαν δημιουργηθεί από πριν και περίμεναν την εκδρομή αυτή, ίσως και να προγραμμάτισαν την πρώτη ερωτική τους εμπειρία και κάποιες άλλες προέκυψαν στα ξαφνικά, μετά το πρώτο βράδυ.

Φτάνοντας και τακτοποιώντας τα πράγματα, πριν την πρώτη βόλτα, υπήρχε το πατροπαράδοτο μάζεμα, ο ένας στο δωμάτιο του άλλου. Εκεί καταλάβαινες σε ποιους ορόφους θα γινόταν πάρτι και σε ποιους τα πράγματα θα ήταν πιο ήπια, ενώ συνήθως ένα ή δύο ήταν τα δωμάτια που έκαναν τον μεγαλύτερο χαμό και ήξερες ότι εκεί θα βρεις πάντα κόσμο κι αλκοόλ. Δεν κοιμόμασταν σχεδόν ποτέ, ή κοιμόμασταν ελάχιστα ανάμεσα στις διαδρομές από τα μέρη που πηγαίναμε να επισκεφτούμε, ένα μουσείο ή μια αγορά. Ποιος χρειάζεται ύπνο άλλωστε για πέντε -μόλις- μέρες;

Σε λίγο καιρό πλησιάζουν οι φετινές 5 ήμερες εκδρομές κι είναι η τελευταία σχολική εκδρομή που θα έχεις στο ενεργητικό σου, οπότε κάνε αυτή την εμπειρία ανεπανάληπτη. Να έχεις όρια φυσικά, όμως ας ξεφύγεις και λιγάκι από την καθημερινότητα. Είναι η τέλεια αταξία λίγο πριν την ενηλικίωση, η πρώτη συνειδητοποίηση για το αν είστε ο ένας για τον άλλον με τους φίλους σου, η ευκαιρία να ανοιχτείς και να βγεις λίγο από τα καθιερωμένα συνομιλώντας με συμμαθητές διαφορετικούς από εσένα ή μπαίνοντας σε συζητήσεις και χορούς ομαδικούς. Ίσως, αν είσαι πιο τολμηρός, να κάνεις και την κίνηση που τόσο θέλεις πλησιάζοντας τον έρωτά σου, μιας κι έχεις μια πολύ καλή ευκαιρία σ’ ένα τέτοιο περιβάλλον. Κι αν πάλι είσαι πιο χαμηλών τόνων, να θυμάσαι πως μπορείς να περάσεις καλά με τον τρόπο που βρίσκει εσένα σύμφωνο και σε γεμίζει. Δεν έχεις κανέναν λόγο να απολογηθείς αν θέλεις να κοιμηθείς το βράδυ ή αν δε θέλεις να πιεις ένα μπουκάλι βότκα μόνος σου.

Γυρνώντας τον χρόνο πίσω, και τι δε θα δίναμε για να ξαναζήσουμε την πενταήμερη πάλι από την αρχή. Τα καρδιοχτύπια, τα ξενύχτια, τους ξέφρενους χορούς, την κλειστή φωνή και την ανεξάντλητη όρεξη. Τι δε θα δίναμε να ετοιμάζαμε τις βαλίτσες μας και να περιμέναμε τη μέρα για ένα ξέφρενο 5 ήμερο με φίλους, όλα πληρωμένα, όλα ξέγνοιαστα. Αχ, η πενταήμερη, είναι μια κατηγορία μόνη της. Και σαν φύγει, αφήνει αυτή τη χαρμολύπη μιας εμπειρίας αξέχαστης και μοναδικής.