Η σχέση είστε μόνο εσείς

Πρώτη ζευγαρωμένη βόλτα, πρώτα ξένα βλέμματα, πρώτα σχόλια, κακόβουλα και μη. Κάποιοι γιατί απλά θέλουν, κάτι άλλοι γιατί μπορούν, κανένας όμως επειδή του πέφτει λόγος. Και εκείνο το κομβικό σημείο αρχίζουν οι αγώνες knock-out αφού ο χρόνος μετρά πλέον αντίστροφα για τους εξωτερικούς παράγοντες.

Είναι οι ξεκάθαρα παρείσακτοι, είναι όλοι εκείνοι που περιμένουν με το δηλητήριο κάτω από τη γλώσσα να μιλήσουν για καταστάσεις και ανθρώπους που δεν ξέρουν, είναι η ευκαιρία τους να μπουν σε μια νέα πραγματικότητα, να έχουν καινούρια νέα να κουτσομπολέψουν κι έτσι να νιώσουν λίγο πιο ικανοποιημένοι με τις ζωές τους.

Σειρά δεν μπορούν να βάλουν ούτε στις γλάστρες που έχουν στην αυλή τους, μαλώνουν κάθε μέρα με το στεφάνι τους για το ποιος έχει σειρά να πετάξει τα σκουπίδια και τα παιδιά τα έχουν ξεχάσει στο κατηχητικό εδώ και τρεις μέρες. Τώρα, πώς γίνεται αυτοί οι άνθρωποι να έχουν διαμορφώσει άποψη για τη ζωή σου, μυστήριο παραμένει.

Ερωτήσεις καταιγιστικές από παντού και προς πάσα κατεύθυνση. Από πότε είστε μαζί, αν συγκατοικείτε, αν σκοπεύετε να συγκατοικήσετε και πόσο καλά περνάτε. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά ή το πήγατε σταδιακά; Μήπως είναι κατώτερός σου ή εσύ πολύ ανώτερή του; Πες ότι ισχύουν και τα δύο, πες ότι όλη μέρα τρώγεστε σαν τα κοκόρια, αυτούς τι τους νοιάζει; Αφού ούτε σας ταΐζουν, ούτε σας ποτίζουν.

Ούτε που περνάει από το μυαλό του άλλου, πόσο ενοχλητικός και άγαρμπος μπορεί να γίνει. Υπάρχει κάτι που το λέμε προσωπική ζωή και υπάρχουν και κάποιοι που δε θέλουν ούτε να το συζητάνε ούτε να το βροντοφωνάζουν με αναρτήσεις στα social media. Δε θέλω να απολογούμαι σε κανέναν γιατί ο άνθρωπός μου είναι ψηλός, παίζει μπάσκετ και δουλεύει 12-9.

Τα βρίσκει με μένα και αυτός είναι ο βασικός λόγος που πάμε πλάι-πλάι. Αν κάνουμε δέκα βήματα μαζί κι όχι είκοσι πέντε έχουμε και λόγο και σκοπό. Αν αποφασίσουμε να το διαλύσουμε μια ωραία μέρα, κι αυτό εμάς αφορά. Δεν είμαστε μαζί για να το σχολιάζουν τρίτοι, δεν πίνουμε ποτό για ποστάρουμε τα κοκτέηλ στο facebook, ακόμα και τα stories στο instagram είναι παλιοφορεμένα.

Δεν ξέρω ακόμη πού θα καταλήξει το μεταξύ μας, δεν ξέρω καν αν θέλω να το βαφτίσω έτσι όπως το αποκαλείτε εσείς οι υπόλοιποι, του λαού, αλλά στο τώρα μου και στο δικό του δε χωράνε τρίτοι. Θα τον κρατήσω κοντά μου μέχρι όσο μου κάνει και του κάνω, μέχρι όσο θα περνάμε καλά. Όταν δε θα περνάμε καλά, θα έχουμε μαλώσει ελεεινά, θα έχουμε βριστεί, θα έχουμε πετάξει κατσαρόλες ο ένας στο κεφάλι του άλλου, θα τα ξαναβρούμε, θα κάνουμε έρωτα σε κάθε γαμήσιμη επιφάνεια του σπιτιού μας κι οι εξωτερικοί θα αναρωτιούνται αν τα βογγητά είναι ιαχές πολέμου ή κραυγές ηδονής.

Μπορεί να έχει κάνει ένα σκασμό μαλακίες, μπορεί να μου τελείωσε το μελάνι να του τυπώνω συγχωροχάρτια, υπάρχουν όμως ένα σωρό άλλα σημεία που σκοπεύω να τα αφήσω αθέατα για όσο πάει. Τι του βρήκα, τι μου βρήκε, λογαριασμός, ρέστα και φέσια όλα δικά μας. Και στο κάτω-κάτω, ποιοι είναι αυτοί οι ξέμπαρκοι και σε ποιο λιμάνι μας φορτώθηκαν;