Σαν το Σαββατόβραδο στο σπίτι δεν έχει

Τελικά, έχει αποδειχθεί ότι τα Σαββατόβραδα πάντα αποτελούσαν πηγή έμπνευσης για το μουσικό καλλιτεχνικό στερέωμα. Ο Ρέμος αναρωτιέται πώς μπορεί η άλλη να μην τον αγαπάει τα Σάββατα, ο Παπακωνσταντίνου αναρωτιέται πού να βρίσκεται και τι να λέει, ο Μαζωνάκης κλαίει και είναι του θανάτου εξαιτίας της και η Άντζελα θέλει να τους βάλει φωτιά και εύχεται να μην ξαναγυρίσουν. Κόκκινο πανί για όλους, δηλαδή.

Από το πρωί ακόμα Σάββατο «στρουμφίζει», βγαίνεις για να χαζολογήσεις στην αγορά, σούπερ-μάρκετ για τα ψώνια της εβδομάδας και ρίχνεις μερικά τηλέφωνα στους συνήθεις υπόπτους. Τα Σαββατόβραδα στο σπίτι με παρέα ή όχι, καλοκαιρινά με air-condition ή χειμερινά με χουχούλιασμα, συνθέτουν την όαση της εβδομάδας.

Ό,τι κι αν κάνεις το Σαββατόβραδο είναι εξ ορισμού γαμάτο. Τα γούστα ποικίλουν, οι εποχές αλλάζουν, οι ηλικίες, ο θίασος, το βράδυ Σαββάτου όμως είναι σταθερό νόμισμα. Δεν έχει σημασία αν είναι προσεκτικά σχεδιασμένο ή αν ήταν τυχαίο. Θα περάσεις τέλεια μόνο που ξέρεις ότι δε χρειάζεται να βάλεις ξυπνητήρι για την επόμενη. Ακόμη κι αν προκύψει πυρετός το Σαββατόβραδο, θα είναι διαχειρίσιμος και βατός.

Στην πρώιμη εποχή, μάλλον την Ιουρασική, κανόνιζες με δεκαπενταμελές συμβούλιο κολλητών σε ποιο club θα σουρώσετε και σε ποια μπουζούκια θα κάνετε ζημιές. Τώρα που μεγάλωσες λίγο, πολύ λίγο για να ακριβολογούμε, θέλεις απλά να είσαι με αυτούς που σημαίνουν τα περισσότερα για σένα και δεν προλαβαίνεις να συναντήσεις μέσα στην εβδομάδα. Θα στοιβάξετε νέα, κουτσομπολιά, απογοητεύσεις, ενθουσιασμούς, όλα αυτά τα απίθανα που δεν είπατε στο messenger, μέσα σ’ ένα βράδυ και αν είστε τυχεροί, θα χωριστείτε το ξημέρωμα και θα έχετε πάντα το επόμενο Σάββατο.

Παλιότερα δεν προλάβαινες να συνεννοηθείς για μαλλί, μακιγιάζ, τακούνια και οι ανταλλαγές ρούχων ήταν σήμα κατατεθέν της ημέρας. Τώρα το μόνο που θες είναι άνετες, καθαρές φόρμες, ό,τι πρέπει για να υποδεχτείς κάποιους που σ΄αγαπάνε κι αυτοί, αλλά μεσοβδόμαδα δεν προλαβαίνουν να στο δείξουν. Κάποτε θα αναζητούσες γκουρμέ εστιατόρια για να πείτε ότι δειπνήσατε μοδάτα και με στυλ. Τώρα ψάχνεις ποιο σουβλατζίδικο κάνει ντελίβερι μέχρι αργά ή μήπως καλύτερα να φτιάξετε μια πίτσα με τα αγνά σας τα χεράκια;

Όσο περνάει ο καιρός, τόσο κερδίζει έδαφος και γίνεται σιγά-σιγά καθεστώς. Είναι παρήγορο και συνάμα θλιβερό να αναπολείς τα ξέφρενα ξενύχτια που έκανες, τους εργαζόμενους της νύχτας που ήξεραν για σένα γενέθλια, αγαπημένο ποτό και ό,τι άλλο μπορείς να φτανταστείς. Παρήγορο γιατί πρόλαβες και τα έζησες όλα στα άκρα και στην ώρα τους, θλιβερό που δε σου ταιριάζουν πια κι έτσι, δε θα ξανάρθουν.

Ήρθε η ώρα να ξοδέψεις όλες τις ώρες σου, κυρίως αυτές που αγαπάς, με άτομα που θέλουν να έχουν θέση στη ζωή σου και τα διάλεξες κι εσύ. Σαββατόβραδα λοιπόν, χαλαρά, γεμάτα χαμόγελα, ραστώνη και κους-κους. Δεν πειράζει που θα μείνεις μέσα, αυτό είναι η ουσία, εξάλλου. Να κλειδώσεις μέσα αυτούς που μετράνε, να μοιραστείς μαζί τους ό,τι έχεις και δεν έχεις, το τίποτα σου, βρε αδερφέ. Δε θα βρεις τίποτα πιο εφάμιλλο και καθαρό από αυτές τις νύχτες. Αυτές που η μοναδική σου ευχή είναι να ξανάρθουν και να μείνουν.

Και κάτι τελευταίο που πρέπει να θυμάσαι, «Οτιδήποτε είναι Σαββατογεννημένο, είναι καλό!».