Το κακό το μάτι

Όλοι έχουμε συναντήσει στη ζωή μας ανθρώπους που παράγουν ανόθευτη ραδιενέργεια, μια ορμόνη ακόμη τι ψυχή μπορεί να έχει; Τι πειράζει να είναι και τοξική; Τίποτα, αρκεί να μη γίνεις θύμα τους ή να μη νομίζεις ότι είσαι. Σ’ αυτούς τους ανθρώπους δε δίνεις αξία, δεν παραχωρείς βήμα, δεν πιστεύεις στις δυνάμεις τους.

Αφόρητος πονοκέφαλος σφυροκοπάει τα μηνίγγια, καμία ελπίδα για συγκέντρωση και δουλειά, πόσα παυσίπονα χωράει ένα στομάχι σε ένα οκτάωρο; Είναι πραγματικότητα ή άλλη μια δικαιολογία; Το δεύτερο μάλλον και δεν πείθεις και κανένα, ούτε καν τον εαυτό σου. Πάλι μάτι, μάτι τσακίρικο! Γρήγορα τηλέφωνο σαν καλή κυράτσα σε γιαγιά, θεία, γειτόνισσα, κάποιος να ξορκίσει το κακό, βρε αδερφέ! Εντάξει παιδιά, χαλαρώστε, δε φθονούν όλοι αυτό το πετυχημένο που ζείτε κάθε μέρα, ούτε έχουν όνειρο ζωής κάτι που θυμίζει αμυδρά την καθημερινότητά σας. Ακόμη και η μάνα σου, που σε καμαρώνει στο τζάμπα, το κάνει επειδή της μοιάζεις, όχι ότι το αξίζεις κιόλας. Τώρα, πού κατατάσσεις εσύ τον εαυτό σου είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.

Α, τώρα που είπα παπάς ,«Η βασκανία είναι αποδεκτή κι από την εκκλησία μας», άλλο ακλόνητο επιχείρημα από ‘κει· δε με νοιάζει, γλυκουλάκι μου, μέχρι πού θα εκμεταλλευτεί την πίστη σου η εκκλησία, είναι δικό σου θέμα. Αρκεί να πάρεις από ‘δω τα σκόρδα και να σταματήσεις να «ψεκάζεις». Γιατί άμα σε πάρει η μπάλα, κατηφορίζεις αναγκαστικά, θες-δε θες. Φτύσιμο στον κόρφο, ανάλυση και εφαρμογή για όλους τους τόμους και τους τομείς του Φενγκ-Σούι, αυτοί οι haters έχουν το μάτι του Σάουρον τελικά. Μόνο κι ανακαλύψω τον άτιμο που σου φύτεψε στο ξεχασμένο σε άλλη εποχή, κεφάλι σου την ιδέα ότι μπορεί να είσαι θύμα ματιάσματος. Θα τον βάλω να σε ξεματιάζει φτύνοντας μέχρι να στεγνώσει από σάλιο.

Λοιπόν, σοβαρέψου, ποιο μάτιασμα και μαλακίες; Αν δεν είσαι μέχρι 5 χρονών και τρισχαριτωμένος γιατί να σε πιάσει το μάτι, μου λες; Κατά πάσα πιθανότητα, μόνος σου προκαλείς όλα αυτά τα κακορίζικα που σου τυχαίνουν, με ένα μαγνητικό τρόπο τραβάς κοντά σου όλα αυτά που σου βάζουν τρικλοποδιές και σου στραγγίζουν όλη τη θετική ενέργεια. Καραγκιοζιλίκια του τύπου «με μάτιασαν γιατί φοράω καινούρια ρούχα, γιατί αγόρασα καινούριο αυτοκίνητο» και «μας έφαγε η γλωσσοφαγιά του κόσμου» να πας να τα πουλήσεις αλλού. Καλό το φυλαχτό της θείας από τα Μετέωρα, ακόμη καλύτερος ο αγιασμός και οι εικονίτσες, αλλά αν θες να δεις προκοπή, πρέπει να πάρεις και καμιά πρωτοβουλία.

Μπορεί όντως κάποιος να σε φθονεί, κάποια άλλη να πρασινίζει από το κακό της μόλις σε αντικρίζει γιατί ο γκόμενός σου είναι πιο παιδαράς από τον δικό της, αλλά κι εσύ πρέπει να συνέρθεις. Δεν παίζουμε στο Game Of Thrones όπου όλες οι πιθανότητες είναι ανοιχτές, όλοι είναι εν ενεργεία σύμμαχοι και εν δυνάμει εχθροί, ούτε μας τρολάρουν τα ενδεχόμενα. Αν παραδεχτούμε τη χειρότερη περίπτωση, ότι όντως ο γείτονάς σου είναι κατσικοπόδαρος κι εσένα το μάτι σ’ έχει κάνει κεφαλοκλείδωμα, θα ταμπουρώνεσαι για καιρό ακόμα στο καταφύγιο; Δε θα ξεμυτίσεις ούτε κι αυτό το Σαββατόβραδο; Και να θυμάσαι, ότι όταν κάνουμε αυτοκριτική, πρέπει στον εαυτό μας, να εξηγηθούμε σπαθί, όσο χόρτο κι αν τον έχουμε ταΐσει παλιότερα.