Υπάρχουν οι άνθρωποι που τα έχουν βολέψει στη ζωή τους. Δεν επιζητούν πολλά, λίγα πράγματα τους είναι αρκετά. Δεν αναζητούν την κορυφή, μια συγκαταβατική ήρεμη ζωή είναι η επιλογή τους.
Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που μονίμως ψάχνονται. Το μέτριο δεν τους αρκεί. Είναι πνεύματα ανήσυχα και ψάχνουν τρόπους και δρόμους να φτάσουν ψηλά. Βέβαια μόνο εκείνοι ξέρουν ποιο είναι το σημείο της τελειότητας που θέλουν να πετύχουν, μιας και ένας τέτοιος στόχος είναι καθαρά υποκειμενικός.
Θέτουν, λοιπόν, ένα στόχο, ένα όνειρο ζωής και μάχονται με νύχια και δόντια να δουν τους εαυτούς τους να τον πλησιάζουν, να τον καταρρίπτουν. Αυτή είναι η ευτυχία τους, η επιτυχία τους.
Ο δρόμος αυτός όμως δεν είναι ομαλός. Κρύβει κινδύνους. Ξεπετάγονται αγκάθια, πέτρες, βαθιές χαράδρες και γκρεμοί. Ύστερα παρουσιάζεται στρωτός ως την επόμενη ανώμαλη στροφή, ως το επόμενο χαντάκι.
Γι’ αυτό εξάλλου μόνο οι αποφασισμένοι και οι δυνατοί καταφέρνουν να τον διασχίσουν.
Οι χειρότερες παγίδες όμως αυτού του δρόμου είναι ότι ποτέ δεν είσαι μόνος στη διαδρομή.
Όπως κι εσύ, έτσι κι άλλοι παλεύουν να φτάσουν εκεί που πας. Η επιτυχία όμως δε χωράει πολλούς, γιατί αλλιώς δε θα ήταν ξεχωριστή, δε θα άφηνε αυτή την ιδιαίτερη γεύση στον ουρανίσκο, δε θα σου αναστάτωνε όλο το «είναι».
Έρχονται οι ανταγωνιστές φορώντας διάφορα προσωπεία, παίζοντας πολλούς ρόλους, συνήθως ύπουλους, για να σου βάλουν τρικλοποδιά. Σε ακολουθούν κρυφά για ένα διάστημα, δεν τους παρατηρείς. Αντίθετα εκείνοι σε παρακολουθούν ανελλιπώς με πολύ πάθος. Θέλουν να βρουν το αδύναμο σημείο σου, ώστε εκείνοι να φανούν καλύτεροι σε αυτό που εσύ αδυνατείς και να σου πάρουν την πρωτιά.
Το θέμα είναι όμως πως αυτό που κάνεις εσύ είναι μοναδικό και πρωτότυπο. Κανείς δεν μπορεί να περπατήσει στα παπούτσια σου, να σε κρίνει και να αντιγράψει επακριβώς όσα κάνεις.
Ακριβώς για αυτό, θα είναι πάντα ένα αντίγραφό σου οι πράξεις και οι ενέργειές τους. Όσο εσύ σκαρφαλώνεις το βουνό, έχεις πάθος, δύναμη, εξυπνάδα, τόλμη και κουράγιο, δεν έχουν την παραμικρή δυνατότητα να σε ξεπεράσουν.
Όσο δε πιο πολλοί είναι, τόσο το καλύτερο. Εσύ μπορεί να τρομάζεις, να φυλάγεσαι, να σε λούζει κρύος ιδρώτας. Αναρωτιέσαι πώς θα ξεφύγεις από όλους αυτούς που μπήκαν εμπόδιο στις προσπάθειες που κάνεις, που με τόσο κόπο και πόνο χτίζεις κάθε μέρα.
Μη φοβάσαι. Δε βλέπεις; Για να θέλουν τόσοι πολλοί να σου κλέψουν τη δόξα, σημαίνει πως τα έργα σου είναι πολύτιμα. Έχεις ανακαλύψει το χρυσό, εκείνοι το έχουν πάρει μυρωδιά, μόνο εσύ δεν είσαι ο σίγουρος. Καλά κάνεις, βέβαια, γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο, αλλά μια αναγνώριση αρκεί.
Όσο πιο μεγάλος ο ανταγωνισμός, όσοι πιο πολλοί οι «καλοθελητές» που θέλουν ξαφνικά να σε «βοηθήσουν», ασχολούνται με σένα και σου δίνουν συμβουλές δήθεν για το «καλό» σου, τόσο πιο μεγάλη αξία έχεις.
Μην τους ακούς, μην μπαίνεις στο τριπάκι να συγκριθείς μαζί τους και να πέσεις ψυχολογικά. Αυτό περιμένουν, να το βάλεις κάτω. Μην τους κοιτάς που χασκογελούν ύποπτα στη γωνία, αδιαφόρησε!
Από την άλλη μην προσπαθείς να τους απομακρύνεις εντελώς ή να φανερώσεις την εχθρική σου στάση απέναντί τους. Θα ήταν μέγα λάθος.
Κατά βάθος, σου είναι και χρήσιμοι γιατί σαν πιο ανοιχτόμυαλος και εξυπνότερος από εκείνους, παρατηρείς τι ακριβώς κάνουν και μπορείς να βελτιώνεσαι ώστε πάντα να έχεις το προβάδισμα, ώστε ό,τι και να κάνουν να είσαι καλύτερος.
Γι’ αυτό είναι απαραίτητος και ο ανταγωνισμός. Αν δεν υπήρχε γιατί να προσπαθούσαμε να καταφέρουμε το ο,οτιδήποτε; Γιατί να θέλουμε το «ανώτερο»;
Ο ανταγωνισμός είναι εκείνος που θα αναδείξει τον άριστο μαθητή, τη δημοφιλέστερη εταιρία, το φοβερό προϊόν.
Αποτελεί τον πιο πρωτοφανή τρόπο να αποδειχτεί ότι κάποιος ή κάτι αξίζει και κάνει τη διαφορά.
Εξάλλου, αν ήταν όντως οι ανταγωνιστές σου τόσο ικανοί όσο εσύ, τότε δε θα έμπαιναν ποτέ στον κόπο αυτό. Θα άνοιγαν έναν ξεχωριστό, δικό τους δρόμο και δε θα έψαχναν ποταπούς και δόλιους τρόπους να αναδειχθούν πίσω από σένα.
Όσο δύσκολο και αν είναι να πρωτοτυπήσεις, δεν είναι όμως και ακατόρθωτο, οπότε η αντιγραφή είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει κανείς.
Συνεπώς να εύχεσαι να έχεις ανταγωνισμό και μεγάλο. Έτσι θα αναδειχθείς νικητής.
Η επιτυχία θα γραφτεί με χρυσά γράμματα και εσύ ως ανήσυχο πνεύμα θα έχεις πάντα μεθόδους να βελτιώνεσαι και να συνεχίζεις ακάθεκτα.
Όπως λέει και ο Καβάφης στην «Ιθάκη» του:
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Συντάκτης: Κατερίνα Σκόνδρα
