Η τελευταία δεκαετία. Η εποχή που τα σόσιαλ μίντια έχουν πάρει φωτιά. Και φυσικά επηρεάζουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Αχ, αυτές οι ανθρώπινες σχέσεις τι περνάνε! Από Γολγοθά ανεβαίνουν. Τα Σόδομα και τα Γόμορα έχουν γνωρίσει και ξανά προς τη δόξα τραβάνε.
Βρισκόμαστε σ’ ένα σημείο που αντί να βλέπουμε το δάσος εμείς κοιτάμε το δέντρο.
Κάθεται η άλλη με τις ώρες σε διαδικτυακές συνομιλίες και προσπαθεί να «ψαρέψει» φίλους και γκόμενο. Νομίζει πως επειδή μιλάει καθημερινά μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων με χίλιους δυο σημαίνει πως είναι όλοι φίλοι της. Φτάσαμε να κάνουμε επίδειξη πόσους πολλούς ιντερνετικούς φίλους έχουμε. Έφτασε ο άλλος τους 3000 και κάτι έγινε.
Ας πάμε όμως και στους πιο παραδοσιακούς τρόπους αλληλεπίδρασης. Βλέπεις στο δρόμο φοιτητές τσούρμο, που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να βάλουν κι άλλους στην παρέα. Μετά από λίγο καιρό παρατηρείς τα ίδια άτομα σκόρπια. Ή να έχουν σπάσει σε μικρότερες κλίκες των 2-3 το πολύ ατόμων ή σε τελείως άλλες παρέες.
Στενοχωριέσαι κι εσύ ο ίδιος κάποιες φορές. Αναπολείς τις εποχές που είχες ένα σωρό ανθρώπους να σε περιβάλλουν και σταδιακά λάκισαν. Ο καθένας κοίταξε τη ζωή του και χάθηκαν σαν να μην τους γνώρισες ποτέ.
Συμβαίνουν αυτά και είναι απολύτως φυσιολογικά. Τι να τους κάνεις τους πολλούς;
Πότε στάθηκαν όλοι αυτοί που αποκαλείς «φίλους» δίπλα σου; Όταν ήρθαν οι στιγμές που αντιμετώπιζες μια δυσκολία, όταν είχες ανάγκη συντροφιά για να μιλήσεις και να λύσεις τις φιλοσοφικές σου απορίες ή να αναλύσεις τα ψυχολογικά σου, αυτοί σε αποχαιρέτησαν κουνώντας από μακριά το μαντήλι το λευκό.
Δεν καταλαβαίνω γιατί ψάχνεσαι να βρεις και να τοποθετήσεις σαν πιόνια ένα σωρό ανθρώπους στη ζωή σου λες και πρόκειται να κερδίσεις μ’ αυτόν τον τρόπο το λαχείο.
Να τους καλοδεχτείς άμα σου έρχονται, να μη γίνουμε και αντικοινωνικοί, όμως μην τους κολλάς τις ταμπέλες του κολλητού, του φίλου, του αδερφού αν μαζί δεν έχετε φάει ψωμί και αλάτι.
Φίλος ή αδερφός ή σύντροφος ζωής δεν είναι αυτός που γνώρισες και κάνετε κολλητή παρέα ούτε αυτός που σε όλες τις σημαντικές στιγμές σου ήταν εκεί ούτε και αυτός που με καρμικό τρόπο συναντιέστε ή γνώρισες ή τέλος πάντων δέσατε.
Αντιθέτως, είναι εκείνος που όταν θα τον πάρεις τηλέφωνο να κλαφτείς θα κάτσει με τις ώρες να σε ακούσει, όταν θα περνάς την πιο δύσκολη φάση σου θα είναι εκεί να σε στηρίξει, που θα σε χώσει στα ακόμη πιο δύσκολα αν πρέπει ή θα σου φωνάξει όταν κάτι κάνεις λάθος. Δε θα ντραπεί να τσακωθεί μαζί σου άσχημα ή ακόμα και να κόψει επαφή για κάποιο διάστημα αν πιστεύει πως έχεις χάσει το σωστό δρόμο και προσπαθεί έτσι να σε συνεφέρει.
Είναι εκείνος που θα σου πει τη σωστή κουβέντα τη σωστή στιγμή, θα σε ταρακουνήσει, θα σου αλλάξει πορεία και πάνω από όλα είναι εκείνος που θέλει να σε βλέπει να προοδεύεις και να είσαι ευτυχισμένος. Γνωρίζει την ευτυχία σου και μάχεται για αυτή, νοιάζεται και σε βοηθάει να την κατακτάς.
Τέτοιοι άνθρωποι στη ζωή είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Μπορεί να είναι οι γονείς, μπορεί να είναι ένας , δύο συγγενείς, μπορεί να είναι ο άντρας σου ή η γυναίκα σου και τα παιδιά σου. Δεν έχει σημασία ποιος αλλά πώς θα είναι μαζί σου.
Δε θες περισσότερους, είναι φύσει αδύνατο να τους έχεις όλους πλάι σου. Παρέες για να περνάς καλά μπορείς να έχεις άπειρες, αλλά μην περιμένεις να είναι δίπλα σου. Δεν είσαι ευτυχισμένος όταν έχεις ανθρώπους να σε περιτριγυρίζουν σε ποσότητα, αλλά σε ποιότητα.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο στη ζωή από το να υπάρχουν άνθρωποι που σε αγαπούν αληθινά και σε θέλουν ευτυχισμένο. Μην ψάχνεις μακριά, τους έχεις, στέκονται δίπλα σου κι ας είναι τόσο λίγοι. Σου φτάνουν για να νιώσεις ολοκληρωμένος, γιατί με αυτούς θα μοιράζεσαι πράγματα που μόνο εκείνοι θα κατανοούν τη σημασία τους.
Δεν ταιριάζεις με πολλούς ανθρώπους, είμαστε όλοι διαφορετικοί. Οι δυο-τρεις που θα σταθούν να σε αγκαλιάσουν, σου είναι υπεραρκετοί για να συνεχίσεις έναν ανθόσπαρτο βίο γεμάτο αγάπη, όμορφες αναμνήσεις αλλά και ηρεμία.
Πάρε αγκαλιά όσους έχεις λοιπόν, και μη νοιάζεσαι για τους άλλους. Αυτοί είναι οι σύντροφοί σου. Θα σε ακολουθούν σε όλη τη ζωή σου. Όσο πιο λίγοι, τόσο καλύτερα, γιατί η σχέση σας θα είναι ουσιαστική και θα γεννά βαθιά συναισθήματα.
Το έλεγαν και οι πρόγονοί μας: Από τα πολλά, τα λίγα είναι πιο καλά.
Συντάκτης: Κατερίνα Σκόνδρα
