Είναι αυτό το «για πάντα» που στοιχειώνει. Αν αναλογιστείς πόσος πολύς καιρός είναι, δε θα το χρησιμοποιούσες στις υποσχέσεις σου, πόσο μάλλον στις καθημερινές σου συζητήσεις.
Σ’ αυτό το «για πάντα» θα περάσεις από πολλά στάδια, θα αλλάξεις και σαν το μεταξοσκώληκα, θα μεταμορφωθείς. Πεποιθήσεις που είχες και με πάθος υποστήριζες, ξαφνικά λησμονούνται με την κάθοδο των επόμενων. Έτσι πάνε τα πράγματα. Λένε: «ρόδα είναι και γυρίζει», μα πόσους δρόμους έχει να διανύσει αυτή η ρόδα, παραμένει άγνωστο.
Όσα με πόθο πρόσμενες ίσως και για χρόνια, όταν τελικά έρχονται, φεύγουν σαν νερό. Ένα παράδειγμα είναι η ονειρεμένη φοιτητική σου ζωή, θυμάσαι; Τώρα αναρωτιέσαι πόσο γρήγορα πέρασε. Εύχεσαι να την ξαναζούσες απ’ την αρχή. Δεν πρόλαβες να χαρείς όλα όσα ήθελες όσο ήσουν φοιτητής. Ίσως δεν πρόλαβες να τελειώσεις εκείνο το βιβλίο που είχες βάλει στο μάτι στην πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη, γιατί το ‘χες ρίξει στο ξενύχτι.
Ύστερα είναι κι εκείνα τα παιδικά χρόνια που αναπολείς . Θα έκανες τα πάντα να ξαναγινόσουν παιδί και να τρέξεις πάλι ανέμελος στις αλάνες, να παίξεις εκείνο το κρυφτό και να σε ψάχνουν για ώρες, να καταφέρεις να μπεις σ’ αυτό το εγκαταλειμμένο σπίτι που τότε φοβόσουν.
Είναι κι εκείνος ο έρωτας, που πίστευες πως ήταν ο πιο μεγάλος. Θυμάσαι την κάθε λεπτομέρεια: τον τρόπο που σε κοιτούσε, τις έντονες στιγμές σας και τους επικούς καβγάδες σας. Σε κυρίευε η παρουσία του και σ’ έκαιγε συθέμελα. Δεν είχες ξαναζήσει ποτέ τόσο μοναδικά, δεν είχες ξανανιώσει πιο αληθινά συναισθήματα. «Για πάντα μαζί» είχες χαράξει σ’ ένα παγκάκι μια νύχτα που καθόσασταν αγκαλιά. Το ‘χες γράψει και στο ημερολόγιό σου. Μα, τελείωσε. Ο έρωτάς σου δεν είναι εδώ πια. Ούτε που ξέρεις πού είναι και τι κάνει. Μια γλυκόπικρη ανάμνηση έχει αφήσει πίσω του μονάχα.
Δεν το ‘μαθες ακόμα; Δεν το κατάλαβες μετά απ’ όλα αυτά; Τίποτα δεν κρατά για πάντα. Μην το βλέπεις τόσο απαισιόδοξα και μην κατεβάζεις το κεφάλι. Σκέψου, έχει και τη θετική του πλευρά. Αναλογίσου όλες εκείνες τις όχι και τόσο ευχάριστες καταστάσεις, τις δυσκολίες. Πόσο παρήγορο τελικά πως τίποτα δεν κρατάει για πάντα, και τα άσχημα μέσα σ’ αυτά.
Εδώ και καιρό ζεις μια απάλευτη κατάσταση. Στο σπίτι σου όλα είναι μπάχαλο. Δεν μπορείς να συνεννοηθείς με κανέναν. Επικοινωνία μηδέν. Η δουλειά σου πάει κατά διαόλου. Τσακώνεσαι με τους συναδέλφους, με τους συνεργάτες. Ο εργοδότης σου σ’ έχει αφήσει απλήρωτο κι οι υποχρεώσεις τρέχουν. Το άγχος σ’ έχει κυριεύσει και καπνίζεις το ένα τσιγάρο μετά το άλλο. Ύστερα έχεις κι αϋπνίες. Πώς να κοιμηθείς το βράδυ μ’ όλη αυτήν την πίεση στο κεφάλι σου;
Ασάφεια και στα αισθηματικά. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και βρίσκεσαι σ’ αδιέξοδο. Σκέφτεσαι να χωρίσεις, μα ακόμα δεν είσαι σίγουρος. Δεν το ‘χεις χωνέψει ακόμα μέσα σου. Ψυχολογικά είσαι ερείπιο. Προσεύχεσαι νυχθημερόν να τελειώσουν τα βάσανά σου και να ηρεμήσεις. Ελπίζεις σ’ ένα θαύμα.
Όταν βρίσκεσαι εν βρασμώ ψυχής, δεν μπορείς να σκεφτείς καθαρά. Το μυαλό κι η ψυχή σου βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού. Οι αποφάσεις δεν μπορούν να ληφθούν κάτω από τέτοιες συνθήκες. Οτιδήποτε και να κάνεις αργά ή γρήγορα καταλήγει σε λάθος και μετά ξαναπροσπαθείς απ’ την αρχή. Συνήθως, βέβαια, λόγω πανικού παίζεις με τα ίδια ζάρια κι είναι απολύτως λογικό πως θα αποτύχεις ξανά. Αφού η μέθοδός σου αποδείχτηκε λανθασμένη εξ’ αρχής, είναι κουταμάρα σου να την επαναλαμβάνεις.
Ξημερώνει, όμως, μια μέρα κι η σκέψη σου έχει γίνει ξεκάθαρη. Οι λύσεις σου εμφανίζονται χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Ένα-ένα τα προβλήματά σου εξαφανίζονται και το ομιχλώδες τοπίο, ξεθολώνει μπροστά σου. Αφού το ‘παμε, τίποτα δεν κρατά για πάντα!
Αν σκεφτείς, επομένως, και τις δυο πλευρές, θα καταλάβεις πως η ζωή είναι γεμάτη αντιφάσεις κι ότι διαρκώς κάνει κύκλους. Δεν μπορείς να την προβλέψεις. Όσο κι αν προσπαθήσεις. Όσο και να την οργανώνεις, να κάνεις όνειρα και σχέδια, θα ‘ρθει η στιγμή που θα στ’ ανατρέψει. Αυτό δε σημαίνει ότι θα μείνεις αμέτοχος. Ειδάλλως, τι νόημα θα είχε η ύπαρξή σου;
Το λάθος είναι να είσαι των άκρων. Δηλαδή να μην είσαι ούτε υπεραισιόδοξος αλλά ούτε κι απαισιόδοξος. Κάπου στη μέση βρίσκεται η αλήθεια. Χρειάζεται να ζυγίζεις τις καταστάσεις, να σκέφτεσαι τα υπέρ και τα κατά, όταν αυτό απαιτείται. Κυρίως όταν πρόκειται να πάρεις μια σοβαρή απόφαση. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι να ζεις την κάθε στιγμή και να κρατάς πάντα στο νου σου τις καλές στιγμές, γιατί το αύριο είναι αβέβαιο.
Όσο πιο όμορφα περνάς και δε σκέφτεσαι το μετά εμμονικά ή όσο υπομονή κάνεις όταν έρχονται τα δύσκολα, τότε θα ανταμειφθείς. Το κέρδος σου θα είναι να εξοπλιστείς με δύναμη κι αντοχή, αλλά φυσικά κι εμπειρία. Δεν υπάρχει πιο πολύτιμο εφόδιο.
Τώρα, πιστεύω, καταλαβαίνεις γιατί το «για πάντα» είναι φράση απαγορευμένη.
Επιμέλεια Κειμένου Κατερίνας Σκόνδρα: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Κατερίνα Σκόνδρα
