Όσο και αν προσπαθώ να το συνειδητοποιήσω, μου φαίνεται πρακτικά αδύνατο. Για μένα δεν υπάρχει πιο παράξενη γνωριμία, μιας και είμαι συντηρητική σε αυτά.
Έχω μείνει πίσω στο χρόνο όσον αφορά την αντίληψή μου για τις σχέσεις. Δεν μου αρέσουν τα πολύ προχωρημένα, όπως για παράδειγμα να κάνεις one night stand με κάποιον που γνώρισες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Είμαι πιο ρομαντική. Θέλω το φλερτ, το τετ-α-τετ, τη ρομαντική βόλτα, το φαγητό σε ωραίο εστιατόριο.
Ήρθες όμως εσύ και μέσα σε μια καλοκαιρινή νύχτα, τα ανέτρεψες όλα αυτά.
Θυμάμαι πώς ξεκίνησαν όλα μέσα από το τσατ του pillowradio.
«Δε μιλάω σε αγνώστους» ήταν η απάντησή μου στο πρώτο σου μήνυμα, μα εσύ επέμεινες και μου ξανάστειλες: «είσαι ελεύθερη;»
Ήθελες να μου σπάσεις τον τσαμπουκά. Μα κι εγώ δεν τσίμπησα και σου απάντησα ευθύς: «Στην κοινωνία που ζούμε η ελευθερία είναι δικαίωμα όλων, οπότε είμαι ελεύθερη»
Δεν ξέρω τι σε τράβηξε σε αυτή μου την απάντηση αλλά από εκείνη τη στιγμή δε σταμάτησες να μου μιλάς, να μου στέλνεις, να θες να με ελκύεις με κάθε τρόπο.
Σαν κοριτσάκι κι εγώ λύγισα. Με κέρδισε το χιούμορ αλλά και οι φαντασιώσεις σου. Έκανες κάτι που κανένας μέχρι τώρα δεν τόλμησε. Όχι, δεν ξεκίνησες απλώς να με φλερτάρεις.
Εσύ μου ανέλυες όσα φανταζόσουν για μας τους δύο με κάθε λεπτομέρεια και αυτά τα πρωτότυπα και φοβερά παραμύθια με τις τόσο πλούσιες εικόνες με σκλάβωσαν.
Παρ’όλα αυτά στην αρχή είχα την εντύπωση πως θα ζούσα μαζί σου μια σύντομη καλοκαιρινή περιπέτεια, μέχρι που ανταμώσαμε.
Τότε είδα στα μάτια σου κάτι το αλλιώτικο. Είδα ένα αθώο πλάσμα, έναν άντρα που δεν φοβάται να φανερώσει την αλήθεια του. Είδα μια βαθιά ευαισθησία και από την άλλη ένα πείσμα και μια δύναμη που δεν καταλαβαίνω από πού πηγάζει.
Με λίγα λόγια είδα τον έρωτα στα μάτια σου τη στιγμή που είχα πει να μην ξαναπέσω έτσι, με τα μούτρα. Για του λόγου το αληθές, δε θυμάμαι κι εγώ από πότε είχα να νιώσω έτσι κι ας είχαν κάνει σχέσεις πολλές.
Εσύ κατάφερες με τον τρόπο σου να με ξεκλειδώσεις. Με λες «μάγισσα», μα εσύ κάνεις μαγικά πάνω μου.
Ακόμα και το πώς φωνάζεις το όνομά μου με τρελαίνει. Γίνομαι ένα μικρό κορίτσι στα χέρια σου και παραδίνομαι.
Μερικές φορές με φοβίζει αυτό, αλλά όταν μου λες: «είμαι εγώ εδώ», ξεχνάω ενδοιασμούς και φόβους.
Θυμάμαι τις πρώτες μας βόλτες και πόσο ευγενικά μου φερόσουν από τότε. Με σήκωσες αγκαλιά μια νύχτα που είχαμε βγει κι εγώ φορούσα τα καλά μου, στολισμένη με ψηλά τακούνια κι εσύ να με παίρνεις στους ώμους σου, μην πατήσω στα λασπόνερα.
Αυτό που με κάνει και χαμογελώ διάπλατα είναι τότε που περπατούσαμε σε μια πλατεία και έναν γκρουπ έκανε πρόβα χορευτική σε ένα ανοιχτό θέατρο. Θυμάσαι; Στους ήχους της μουσικής και μπροστά σε τόσο κόσμο εσύ με χόρεψες σε ρυθμούς λάτιν και εγώ χασκογελώντας ακολουθούσα αδέξια τα βήματά σου.
Ύστερα θυμάμαι μια βραδιά στο χωριό σου, σε ένα πανηγύρι. Είπαμε να τρολάρουμε τις καημένες τις γιαγιάδες που μας κοιτούσαν με απορία για το ποιοι και τι είμαστε, κλασσική εικόνα στα χωριά, και πήρα το θάρρος να σε ταΐσω στο στόμα. Μετά το έκανες κι εσύ. Πεθάναμε στα γέλια με το ύφος τους.
Είσαι ένας πολύ όμορφος άντρας, μάτια μου, όχι μόνο εξωτερικά αλλά μέσα σου.
Θέλω να μοιραστούμε πολλές στιγμές ακόμα. Ήδη έχουμε φτιάξει το δικό μας κώδικα επικοινωνίας. Τι φανταστικό που είναι αυτό!
Ο, τι έχω ζήσει μέχρι τώρα μαζί σου είναι εξωπραγματικό, οι πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου. Με έχεις αλλάξει. Με έκανες να πιστεύω στον έρωτα αλλά και σε έναν άνθρωπο, να θέλω να σε βλέπω να γελάς και να μεγαλώνεις, να ωριμάζεις.
Είναι απίστευτο που καταφέραμε να κάνουμε ένα τόσο ανατρεπτικό ξεκίνημα και παράλληλα τόσο σαγηνευτικά όμορφο, ξεχωριστό.
Ας το συνεχίσουμε κι όπου μας βγάλει. Σε βλέπω, δεν το βάζεις κάτω. Μας θες μαζί. Διεκδικείς κάθε λεπτό την παρουσία μου στη ζωή σου. Με φροντίζεις και με προσέχεις σαν πορσελάνινη κούκλα. Μου στέκεσαι και σου στέκομαι σε όλα.
Πάρ΄τα όλα και δώσε τα όλα έτσι για το γαμώτο, γιατί το αξίζουμε!
Για να μπορώ να γεμίσω ημερολόγια, τετράδια, άλμπουμ και την καρδιά μου με αναμνήσεις. Αλλά και να ξέρω ότι έκανα κάποιον ευτυχισμένο. Του έδωσα αγάπη και πήρα κι από αυτόν ό,τι πιο αληθινό.
Έλα, λοιπόν, κράτα με. Πιάσε το χέρι μου κι εγώ υπόσχομαι να μην αφήσω το δικό σου.
Καλό μας υπόλοιπο καλοκαίρι, μωρό μου, γεμάτο κι άλλες μοναδικές στιγμές!
La vie e’ belle!
Συντάκτης: Κατερίνα Σκόνδρα
