Κάθε ζευγάρι μεταφράζει αλλιώς την απιστία

Τι κουβεντιάζουν οι παρέες το ξημέρωμα; Σίγουρα ένα απ’ τα θέματα που χτυπάει κόκκινο είναι εκείνο της απιστίας. Μιλάνε, αναλύουν, ερμηνεύουν, κλαίνε, αναλύουν ξανά μέχρι να εξαντλήσουν τα ενδεχόμενα. Τα ‘χουν, όμως, εξαντλήσει; Όταν δεν ξέρεις εκ των πραγμάτων τι συνέβη σε μια σχέση, σε μια κατάσταση, στο μυαλό ενός ανθρώπου κι εκείνος αρνείται να σου πει αλήθειες ή σιωπά, μπορείς να βρεις ανακούφιση σε ό,τι έχεις ή βασανίζεσαι παραπάνω;

Το ζήτημα της απιστίας είναι φλέγον, γιατί κάποιες φορές πονάει πολύ περισσότερο απ’ τον οποιοδήποτε τσακωμό, παραπάνω απ’ τον χωρισμό, την πλήξη ή οτιδήποτε άλλο συμβαίνει σε μια σχέση. Κυρίως πονάει διότι έχει πολλές παραμέτρους. Γιατί συνέβη; Πώς συνέβη; Πόσες φορές συνέβη; Τι σήμαινε; Όλα αυτά τα αναπάντητα (ή απαντημένα χωρίς να ‘χουν πείσει) ερωτήματα ταλαιπωρούν όσους το υφίστανται.

Μία άλλη σημαντική παράμετρος είναι το τι μπορεί να θεωρηθεί απιστία. Κάθε άνθρωπος με διαφορετική ιδιοσυγκρασία το βλέπει με διαφορετικό τρόπο; Υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν το βλέμμα του συντρόφου τους προς κάποιον τρίτο απιστία κι είναι έτοιμοι να το παρεξηγήσουν σε κάθε ευκαιρία. Υπάρχουν άλλοι που θεωρούν το κομπλιμέντο ή πιάνονται απ’ τις λέξεις για να κατηγορήσουν τον σύντροφό τους για απιστία. Υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν το φιλί απιστία και τέλος οι περισσότεροι που θεωρούν το (μεμονωμένο ή συνεχόμενο) σεξ απιστία.

Δεν υπάρχει μία καθολική συγκυρία για την απιστία, οπότε επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες που συμβαίνουν ad hoc σε μια σχέση. Ανάλογα με τη δυναμική του ζευγαριού, τι όρια έχουν μπει στη σχέση και τι ανοχή έχει ο κάθε άνθρωπος, διαμορφώνεται κι ο ορισμός της απιστίας. Δηλαδή, ένα ζευγάρι που περνάει πολύ χρόνο μαζί, δεν έχει προσωπικό χώρο και ξέρει τα πάντα στη ζωή του ταιριού του, είναι αναμενόμενο να θεωρήσει απιστία την παραμικρή κίνηση, καθότι ο άλλος θα του ‘χει εμμέσως δώσει δικαίωμα να το κάνει.

Όταν μοιράζεσαι όλη σου τη ζωή με κάποιον άλλο, σε βαθμό που δεν υπάρχει περιθώριο να μην ξέρεις κάτι, επακόλουθο είναι ο άλλος με τον οποίο τη μοιράζεσαι να θεωρεί έστω και το κοίταγμα παραστράτημα και λόγο τσακωμού. Όταν υπάρχει χώρος και κατανόηση μέσα στο ζευγάρι, τα ευτράπελα που προκύπτουν από κοίταγμα ή σχόλιο εκλείπουν, και μόνο κάτι πιο σοβαρό μπορεί να ταράξει τα νερά. Βέβαια, αυτή η στάση εγκυμονεί τον κίνδυνο της μεγαλύτερης ελευθερίας, άρα και μεγαλύτερου περιθωρίου στην απιστία. Πάλι αυτό εξαρτάται απ’ τη δυναμική του ζευγαριού.

Συνήθως, τα προσκολλημένα μεταξύ τους ζευγάρια τείνουν να τσακώνονται με το παραμικρό, την οποιαδήποτε αφορμή, διότι έτσι εκφράζουν την ανάγκη τους για αποδοχή, να μετρήσουν το πόσο ο σύντροφός τους τούς αγαπάει και να μπορέσουν να τον ελέγξουν. Τέτοια ζευγάρια σίγουρα εκπέμπουν αρκετό πάθος, όμως τους λείπει η αμοιβαία εμπιστοσύνη κι ο σεβασμός, που υποδηλώνουν ότι η σχέση χωλαίνει σε άλλα σημεία.

Τα ζευγάρια που θα δώσουν παραπάνω ελευθερία στον άλλο δείχνουν πιο ισορροπημένα όσον αφορά τους τσακωμούς για το παραμικρό. Παρ’ όλα αυτά, κι εκείνα ίσως με αυτό τον τρόπο να αφήνουν περιθώρια για παρεξηγήσεις όταν κάτι παραγίνει. Αν ο ένας σύντροφος έχει συνηθίσει να μη δίνει σημασία σε σημάδια που μπορεί να οδηγήσουν σε απιστία απ’ τον άλλο, ίσως ο δεύτερος να προβεί τελικά στην απιστία, με το ελαφρυντικό πως ο πρώτος με την ανοχή του (ίσως μεταφρασμένη σαν αδιαφορία) το ‘χει κατά κάποιο τρόπο προκαλέσει.

Σε μία άλλη κατηγορία βρίσκουμε τα ζευγάρια που διατηρούν φυσιολογικές ισορροπίες μεταξύ τους. Υπάρχει ζήλια αλλά και προσωπικός χώρος. Είναι κάτι ενδιάμεσο στις δύο προαναφερθείσες κατηγορίες. Αυτά τα ζευγάρια μπορεί μεν να είναι ισορροπημένα, όμως δεν έχουν ξεκαθαρίσει με τον τρόπο τους το τι θεωρούν οι ίδιοι απιστία, κι έτσι μπορεί να προκληθούν παρεξηγήσεις.

Όταν δεν ξέρεις τι θεωρεί ο σύντροφός σου απιστία, είναι πιο εύκολο να κάνεις μια λάθος κίνηση κι έπειτα να βρεθείς προ εκπλήξεως. Το ίδιο κι όταν δεν έχεις επικοινωνήσει με τον άλλο το τι θεωρείς εσύ ως απιστία, είναι εύκολο να δώσεις δικαιώματα κι έτσι να παρεξηγηθεί πιο εύκολα κάποια του κίνηση.

Επομένως, υπάρχει κάποιος καθολικός ορισμός της απιστίας; Πέρα απ’ τη μοιχεία που αν αποδειχθεί είναι λόγος διαζυγίου (δε μιλάμε για παντρεμένα ζευγάρια εδώ), η απιστία είναι κάτι που καθορίζεται και διευκρινίζεται κατά τη διάρκεια της σχέσης ενός ζευγαριού. Όχι με την έννοια του ορισμού, αλλά σίγουρα θα προκύψει από συζητήσεις με τον άλλο το τι θεωρεί εκείνος κι εσύ αντίστοιχα απιστία, για να ξέρετε τι να αποφεύγετε κι ως ποιο σημείο είστε διατεθειμένοι να υποχωρήσετε στα πιστεύω του συντρόφου σας.