Αν έφυγε και γύρισε, κατάλαβε το λάθος του· δεν του άλλαξες εσύ γνώμη

Και ποιος δεν έχει απογοητευτεί απ’ τις ερωτικές του σχέσεις; Ποιον δεν τον έχει αφήσει κάποια στιγμή κάποιο ταίρι του; Ποιος δεν έχει προσγειωθεί απότομα συνειδητοποιώντας πως θέλει κάποιον χωρίς να υπάρχει ανταπόκριση; Για οποιοδήποτε λόγο. Οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Ακόμη και χωρίς λόγο.

Είναι εξαιρετικά σπάνιο να βρεις κάποιον που δεν έχει βρεθεί ποτέ σε αυτή τη θέση. Και είναι απόλυτα λογικό. Όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε βιώσει μία ανάλογη παρόμοια περίπτωση. Όπως όλοι ερωτευόμαστε, έτσι κι απογοητευόμαστε όταν χωρίζουμε με απόφαση του συντρόφου μας και χωρίς να είναι δική μας επιλογή ή επιθυμία. Στην αρχή στεναχωριόμαστε, παίρνουμε απόσταση από φίλους και οικογένεια, ώστε να σκεφτούμε ή επιζητάμε περισσότερο χρόνο μαζί τους, ώστε να μας συμπαρασταθούν και να μας στηρίξουν ψυχολογικά, κι έπειτα έρχεται η περίοδος που αρχίζουμε να ξαναβρίσκουμε τον παλιό καλό μας εαυτό. Μέχρι που τελικά συνειδητοποιείς ότι ίσως αυτή σου η εμπειρία να ήταν μέχρι και προσοδοφόρα, μιας και μαθαίνεις εξίσου πολλά από έναν χωρισμό, ίσως και περισσότερα από όσα όντας σε σχέση ή μόνος. Κάθε κατάσταση έχει και θετικές και αρνητικές πτυχές.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο γνωστός δάσκαλος του Βουδισμού Χαεμίν Σουνίμ στο βιβλίο του «Όσα μπορείς να δεις μόνο όταν δε βιάζεσαι», ο κόσμος μας δεν είναι εγγενώς ούτε καλός ούτε κακός. Απλώς είναι. Και το πώς μεταφράζουμε εμείς τα σημάδια του είναι αυτό που προσδίδει σε κάθε μας εμπειρία το χαρακτηρισμό «ευχάριστη» ή «δυσάρεστη». Είναι φυσικό όταν κάποιος μας αφήσει, να στραφούμε πρωτίστως εναντίον του, έπειτα στον εαυτό μας, μετά πάλι απ’ την αρχή. Είναι αναμενόμενο να αντιδράσουμε με τρόπο που ίσως και να μην αρμόζει στο χαρακτήρα μας, αλλά ταιριάζει γάντι στην περίσταση κι ίσως πρέπει κιόλας να κάνουμε τέτοιου είδους λάθη, ώστε να μαθαίνουμε απ’ αυτά.

Όμως μέχρι πότε είναι επιτρεπτό να κάνουμε αυτά τα λάθη; Διαφορετικά λάθη αρμόζουν σε διαφορετικές περιπτώσεις; Πότε αποφασίζεις να ακούσεις τη λογική σου και να μην αφεθείς στον παρορμητικό χαρακτήρα σου;

Η απάντηση είναι απλή, όμως έρχεται μόνο μέσα απ΄ την εμπειρία. Όταν το ταίρι σου που εσύ ποθείς σφόδρα σε αφήνει λέγοντάς σου ότι δεν είναι ερωτευμένος μαζί σου, εσύ επιλέγεις να τον διεκδικήσεις γιατί πιστεύεις πως κάτι μπορεί ν’ αλλάξει ή αποδέχεσαι την απόφασή του και προχωράς παρακάτω; Πόσο μακριά μπορείς να φτάσεις, ώστε να τον πείσεις ότι η σχέση σας έχει ακόμα μέλλον κι ότι δεν είναι η στιγμή να γραφτεί το φινάλε;

Όσο μεγαλώνουμε, σεβόμαστε και προστατεύουμε περισσότερο τον εαυτό μας και βάζουμε εμάς προτεραιότητα σε καταστάσεις που προκύπτουν. Αφήνουμε τα πράγματα να κυλήσουν από μόνα τους, δίνουμε χρόνο χωρίς να είμαστε ανυπόμονοι ή να πιέζουμε καταστάσεις. Αξίζει να προσπαθήσουμε με το ζόρι να κρατήσουμε μία σχέση, να αναζωπυρώσουμε μία φλόγα που ίσως και να έχει σβήσει; Σίγουρα εσύ δεν είχες φανταστεί έτσι το τέλος του ειδυλλίου σας, θα ήθελες να μπορείς να το ελέγξεις ή να το καθορίσεις, αλλά αξίζει εκ των υστέρων να συνεχίσεις να παλεύεις γι’ αυτό;

Πολλές φορές είναι καλύτερα ν’ αφήνεις τα πράγματα ως έχουν. Όταν διεκδικείς κάποιον χωρίς να βρίσκεις ανταπόκριση, πληγώνεσαι, γιατί αυτομάτως λόγω της απόρριψης δεν νιώθεις αρκετός, αισθάνεσαι πως σε κάτι υστερείς, κάτι σου λείπει. Ένας πρώην σύντροφος μπορεί να γυρίσει επειδή το μετάνιωσε, επειδή κατάλαβε το λάθος του, όμως κανείς δεν θα γυρίσει μόνο και μόνο επειδή ενέδωσε σε μία παθολογική διεκδίκηση.

Επομένως, εάν ανήκεις στην κατηγορία αυτών που τους χώρισε το ταίρι του, καλύτερα να φερθείς με ευγένεια και διακριτικότητα, σεβόμενος απόλυτα τις αποφάσεις του άλλου. Η διεκδίκηση δε φέρνει πάντα θετικά αποτελέσματα. Ίσως θα πρέπει να αποδεχτούμε κάποια στιγμή πως ο επιμένων δεν νικά πάντα κι ίσως κάποια στιγμή και να εκτίθεται και να ρίχνει το επίπεδο της αξιοπρέπειάς του.

Εάν πάλι ανήκεις σε αυτούς που άφησαν κάποιον για οποιοδήποτε λόγο και σκέφτεσαι σοβαρά την επανασύνδεση, μην περιμένεις τον άλλο να κάνει το πρώτο βήμα, από αξιοπρέπεια και μόνο πρέπει να το κάνεις εσύ. Αν πιστεύεις ότι αξίζει φυσικά μια προσπάθεια ακόμα!