Μαζί απ’ τα 17 και μέχρι πότε;

Η Ιωάννα κι ο Μιχάλης είναι ζευγάρι απ’ τα 17 τους. Γνωρίστηκαν στο σχολείο όταν ο Μιχάλης πρωτοεμφανίστηκε στο τμήμα με μεταγραφή από άλλη πόλη. Η Ιωάννα, ως παλιά, έδειξε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κι έτσι δεν άργησαν να καταλήξουν μαζί. Τους αποκαλούσαν «το ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής». Άλλωστε, τα δύο τελευταία χρόνια του σχολείου είναι ιδανικά για ενδοσχολικές σχέσεις κι έρωτες στα θρανία. Όμως δεν αργεί να ‘ρθει και το μετά, οι πανελλήνιες, οι σχολές, η καινούρια –φοιτητική– ζωή. Μαζί κι η απόφαση του αν θα συνεχίσεις τη σχέση σου.

Η Ιωάννα κι ο Μιχάλης δεν είχαν ποτέ θίξει κάτι τέτοιο τα δύο χρόνια που είχαν περάσει μαζί. Ούτε κι είχαν κάνει κοινά όνειρα με κοινό προορισμό για να εξασφαλίσουν τη σχέση. Ο Μιχάλης πέρασε στην Κομοτηνή κι η Ιωάννα θα έμεινε στην Αθήνα. Ούτε τέθηκε ερώτημα ούτε συζήτηση. Οι φίλες της Ιωάννας τη ρώτησαν πολλές φορές αν είναι σίγουρη για τη σχέση εξ αποστάσεως κι όλες τις πτυχές της, όμως εκείνη τα άκουγε όλα βερεσέ. Ο Μιχάλης έκανε καινούριους φίλους και παρέες και στην ερώτηση «Έχεις κοπέλα;» απαντούσε πάντα θετικά και με περηφάνια. Κι η σχέση τους κράτησε για πολλά χρόνια ακόμη. Στα 18 μπήκαν στις σχολές τους και ξαφνικά είχαν φτάσει στα 23. Πέντε χρόνια διάβασμα, έξοδοι, ταξίδια, φιλίες και μία σχέση παράλληλα, να μην εμποδίζει τα σχέδια κανενός. Είχαν πλέον γίνει κάτι σαν οικογένεια μεταξύ τους. Είχαν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι ο ένας για τον άλλον. Κι η ζωή τους συνέχιζε να κυλάει ήρεμα.

Μαζί με τα χρόνια όμως, ξεκίνησαν κι οι ερωτήσεις τύπου «Ακόμα μαζί είστε;», όπως και τα πειράγματα απ’ τους κολλητούς –«Πότε με το καλό θα γίνει ο γάμος;»–, που έφερναν και τους δύο σε αμήχανη θέση. Δεν υπήρχε λόγος να σκεφτούν ούτε να χωρίσουν αλλά ούτε και να προχωρήσουν παρακάτω, άλλωστε ήταν μόνο 23 ακόμη! Όμως, απ’ τις πολλές ερωτήσεις και συζητήσεις, δεν άργησε να έρθει η στιγμή που άρχισε κάποιος να το σκέφτεται. Ήταν η χρονιά που όλοι έπαιρναν το πτυχίο τους (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι της παρέας) κι αναπόφευκτα γεννιόντουσαν μέσα τους απορίες για το μετά. «Και τώρα τι κάνουμε;»

Συνήθως, σε καταστάσεις που αλλάζουν αρκετά δεδομένα στη ζωή σου, όπως η επαγγελματική σου πορεία, ο τόπος διαμονής, τα επιτεύγματά σου, πολλές φορές ακόμη κι η ψυχοσύνθεσή σου, σου γεννιούνται αμφιβολίες για το αν ήρθε η στιγμή να αλλάξεις ριζικά σε κάποιους τομείς. Αν ήρθε η στιγμή να πας παρακάτω, να ζήσεις κάτι καινούριο που μέχρι τώρα δεν έχεις γνωρίσει. Όπως από το πτυχίο θα πας στην πρώτη σου δουλειά ή στο επόμενο πτυχίο, μήπως πρέπει κι απ’ την πρώτη σου σχέση να πας σε κάτι καινούριο, να δοκιμάσεις και κάτι διαφορετικό, να αποκτήσεις κι άλλες εμπειρίες;

Περισσότερο απ’ τους δυο η Ιωάννα ήταν εκείνη που είχε ξεκινήσει να το σκέφτεται πιο έντονα. Τώρα με το πτυχίο της στο χέρι, σκέφτηκε ότι ίσως θέλει να μετακομίσει στο εξωτερικό για πρώτη φορά, να κάνει μεταπτυχιακό αλλού, να γνωρίσει νέο κόσμο και πολιτισμούς, νέα μέρη που δε θα της θυμίζουν πια την Ελλάδα. Όχι γιατί η χώρα της ή η πόλη της τής έχει αφήσει κακή γεύση, απλώς θέλει να εξερευνήσει το άγνωστο, να δει τι υπάρχει παραπέρα. Ο Μιχάλης, όμως, τι θέση θα έχει στη ζωή της; Ή μάλλον, τι θέση θέλει εκείνη να ‘χει στη ζωή της; Δίχως αμφιβολία τον λατρεύει, όμως νιώθει ότι θέλει να γράψει ένα καινούριο κεφάλαιο στο βιβλίο της χωρίς αυτόν τον περισπασμό.

Συζητώντας με τις φίλες της, η Ιωάννα άρχισε να σκέφτεται πολύ έντονα τον χωρισμό. Δε θέλει να τον αφήσει, αλλά φοβάται πως ο Μιχάλης θα την κρατήσει πίσω και δε θα μπορέσει να χαρεί όλα τα καινούρια της νέας της ζωής. Αν μη τι άλλο, τόσα χρόνια η απόσταση που τους χώριζε μηδενιζόταν σχετικά εύκολα, με ένα αυτοκίνητο ή ένα τρένο. Τώρα η Ιωάννα δεν ήθελε να δεσμευθεί πως κάθε μήνα θα γύρναγε στην Ελλάδα ή θα ανάγκαζε τον Μιχάλη να την επισκέπτεται, ακόμα χειρότερα, να την ακολουθήσει όπου πάει.

Τα διλήμματα σε τέτοιες περιπτώσεις ποικίλλουν. Είναι προτιμότερο να χάσεις κάτι που σε γεμίζει και σου προσφέρει σιγουριά για κάτι αβέβαιο που δεν έχεις ιδέα πού θα σε πάει; Αν στα έξι χρόνια σχέσης συνεχίσεις και φτάσεις στα δέκα, μετά πόσο εύκολα παίρνεις την απόφαση να δοκιμάσεις κάτι άλλο, όταν έχεις ήδη περάσει τόσο καιρό με κάποιον; Η έξη καταπολεμάται εύκολα ή είναι εχθρός σου; Αν χωρίσεις και δε βρεις κάτι καλύτερο, μπορείς να γυρίσεις πάλι πίσω ή δεν είναι σωστό να σκέφτεσαι έτσι;

Αυτές οι ερωτήσεις βασάνιζαν την Ιωάννα για καιρό, ένιωθε καλά με τον Μιχάλη αλλά ταυτόχρονα ένιωθε πως κάτι της έλειπε. Δεν μπορούσε, όμως, με τίποτα να το εκφράσει, δεν έβρισκε απαντήσεις στις ερωτήσεις του μυαλού της. Σε μια συζήτηση με την καλύτερή της φίλη, τη Μάνια, η τελευταία αποκρίθηκε: «Το γεγονός ότι δημιουργήθηκαν στο μυαλό σου αυτές οι ερωτήσεις, είναι από μόνο του μία απάντηση». Ίσως να ‘χε και δίκιο, η Ιωάννα ποτέ δεν έμαθε τελικά.