Παρερμηνεύουμε την οικειότητα σαν έλξη

Η ερώτηση «Φιλία ή έρωτας;» ανάμεσα στα δύο φύλα είναι άρρητα συνδεδεμένη με την ερώτηση του αν υπάρχει φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών. Γίνεται να υπάρξει φιλία μεταξύ των δύο κι, αν γίνεται, είναι όντως φιλία ή μήπως κρύβεται ένας έρωτας από πίσω;

Ακόμα και να μην είσαι το στιλ ανθρώπου που συνάπτει εύκολα φιλίες με το αντίθετο φύλο, λογικά κάποια στιγμή έχεις βρεθεί αντιμέτωπος με αυτό το ενδεχόμενο. Σίγουρα, έχεις γνωρίσει κάποτε κάποιον για τον οποίο δεν ένιωσες ερωτικό ενδιαφέρον, ούτε υπήρξε κάποιο φλερτ. Κι ίσως και να εκτυλίχθηκε η γνωριμία αυτή σε μία ουσιώδη φιλία αργότερα. Πού μπαίνουν, όμως, τα όρια σε αυτές τις φιλίες; Υπάρχει περίπτωση εκτροχιασμού προς κάτι ερωτικό;

Η εμπειρία λέει πως όταν επικρατούν ευάλωτες ψυχολογικές συνθήκες, τείνουμε να παρερμηνεύουμε τις καταστάσεις και τα συναισθήματα ακόμα και του ίδιου μας του εαυτού. Υπάρχει περίπτωση να δούμε ένα φιλικό μας πρόσωπο διαφορετικά και να νιώσουμε ξαφνικά μία αρκετά μεγάλη έλξη προς αυτό, χωρίς να μπορούμε να εξηγήσουμε το γιατί. Μας παραξενεύει αυτό το συναίσθημα, καθώς με το συγκεκριμένο άτομο είχαμε (ή νομίζαμε ότι είχαμε) μία δυνατή φιλία. Η έλξη που νιώθουμε, μήπως, προκαλείται απ’ την έλξη που νιώθει ο άλλος για εμάς κι εμείς απλώς ανταποκρινόμαστε;

Αν σας έχει τύχει κάτι τέτοιο, καταλαβαίνετε πόσο εύθραυστη είναι μία αντίστοιχη κατάσταση. Για μερικές μέρες δεν μπορείτε να βγάλετε αυτόν τον άνθρωπο απ’ το μυαλό σας, με τίποτα. Σκέφτεστε πότε θα τον ξαναδείτε, πότε θα υπάρξει σωματική επαφή, πώς θα νιώσετε. Αν πιάσετε τον εαυτό σας να σκέφτεται μόνο το πώς θα νιώσει εκείνος κι όχι το και το αντικείμενο του πόθου σας, δηλαδή να μη σας ενδιαφέρει η ανταπόκριση, τότε έχετε το πρώτο καμπανάκι για να σταματήσετε εγκαίρως.

Περνάνε οι μέρες, πετάτε υπονοούμενα σε μηνύματα, ενώ ντρέπεστε από κοντά, κι επίτηδες δίνετε σημάδια τα οποία μπορεί να ερμηνεύσει ο άλλος με τον τρόπο που εσείς επιθυμείτε. Τις τελευταίες και συνεπώς πιο έντονες μέρες της έλξης, ίσως πιάνετε τον εαυτό σας να αναρωτιέται αν το φιλαράκι σας είναι ο έρωτας της ζωής σας κι απλώς εσείς δεν το είχατε καταλάβει.

Και φτάνει η μέρα που όλη αυτή η ανεξήγητη έλξη που κι οι δύο νιώθετε βρίσκει κάπου να εκτονωθεί. Επιτέλους, επέρχεται η σωματική επαφή. Είτε αυτή είναι ένα απλό φιλί είτε κάτι παραπάνω. Και, ξαφνικά, ό,τι φαντασίωση είχατε,  ό,τι συναίσθημα είχατε νιώσει, ό,τι σκέψη είχατε κάνει, εξαφανίζεται απότομα. Ξαφνικά, αντικρίζετε το ίδιο άτομο που μέχρι και πριν πέντε λεπτά καιγόσασταν να το φιλήσετε, να επιστρέφει στην κανονική του μορφή, αυτή του ανθρώπου που απλά συμπαθείτε κι εκτιμάτε. Και τότε συνειδητοποιείτε ότι μόλις έχετε κάνει αμφότεροι ένα σοβαρό λάθος. Έχετε χαλάσει μια φιλία, η οποία δε θα ‘ναι ποτέ ξανά η ίδια.

Ακόμα κι αν λόγω οικειότητας μπορέσετε να καλύψετε όλη την αμηχανία της στιγμής, έχετε δυστυχώς χάσει κάτι που ίσως και να σας πονέσει αρκετά μόλις το συνειδητοποιήσετε.

Πολλές φορές, μας μπαίνουν ιδέες στο μυαλό ή παρερμηνεύουμε καταστάσεις ανάλογα και με τις συνθήκες της ζωής μας στην παρούσα φάση. Αν έχουμε απογοητευτεί ερωτικά πρόσφατα ή αν έχουμε καιρό να βρούμε ένα άτομο που να μας αρέσει πραγματικά, υπάρχει περίπτωση να στραφούμε στο κοντινό μας περιβάλλον, διότι μας προσφέρουν τη σιγουριά του ότι μας θέλουν στη ζωή τους, καθώς επίσης κι ασφάλεια κι άνεση, λόγω της συχνής μας τριβής μαζί τους.   Έτσι, είναι σχετικά εύκολο να μπερδέψουμε τον έρωτα με τη φιλία.

Κι επειδή απ’ τα λάθη μας μαθαίνουμε να γινόμαστε καλύτεροι, ένα τέτοιο παράδειγμα μας μαθαίνει να δίνουμε χρόνο στις καταστάσεις όταν προκύπτουν, να μη δρούμε παρορμητικά και με αυθορμητισμό, να σκεφτόμαστε διπλά πριν πράξουμε, γιατί μία ωραία νύχτα, για να κρύψουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα κάτω από το χαλί, δεν αξίζει όσο μία σωστή φιλία.