Ελευθερία μες στη συντροφικότητα

Συντροφικότητα ή μοναξιά; Κι όμως, θα πρέπει να μπορείς να τα ‘χεις και τα δύο. Οι άνθρωποι δημιουργούν σχέσεις από ανάγκη για επικοινωνία, αγάπη, παρέα αλλά ταυτόχρονα, χρειάζονται τον χρόνο και τον χώρο για να βρίσκονται με τον εαυτό τους. Πού σταματά η μοναξιά και πού η συντροφικότητα καταπίνει την προσωπικότητά σου;

Η ομορφιά της σχέσης βρίσκεται στην ανταλλαγή ενέργειας με ποικίλες μορφές ανάμεσα στους συντρόφους. Είτε είναι μια βόλτα για καφέ, είτε κουβεντούλα σε δείπνο ή ακόμα και στη διάρκεια του σεξ, όλο αυτό που ονομάζεται «σχέση» θεμελιώνεται στον έρωτα και στην αγάπη και ταυτόχρονα εξελίσσεται τροφοδοτώντας τα δύο μέρη. Ο κάθε σύντροφος επωφελείται απ’ τη συνύπαρξη με το ταίρι του και συγχρόνως προσφέρει την αγάπη, την υποστήριξη και τη φροντίδα.

Η παγίδα κρύβεται στο ότι η σχέση μπορεί να αλλοιώσει ή και να αλλάξει ριζικά το ποιος είσαι, το πώς αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο και πώς συμπεριφέρεσαι. Είναι μία μεταμόρφωση που γίνεται σταδιακά κι αθόρυβα ενώ εσύ δεν το καταλαβαίνεις. Στους γύρω σου ίσως είναι εμφανές αλλά εσύ ο ίδιος, ζώντας όντως μέσα στην κατάσταση, απλά αφήνεσαι να εξελιχθείς σε κάποιον άλλον.

Πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι η ελευθερία στη σχέση είναι καταστροφική ή μία προοδευτική αντίληψη που δε βγαίνει σε καλό σε όσα ζευγάρια την υιοθετούν. Ας ξεκαθαρίσουμε ότι άλλο είναι η «ελεύθερη σχέση» κι άλλο η «ελευθερία μες στη σχέση». Το να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου, να αξιολογείς το τι θες, το τι σου αρέσει, το τι σε ενοχλεί ή να κάνεις πράγματα που σ’ ευχαριστούν χωρίς το ταίρι σου, είναι δικαίωμά σου κι ίσως και το κλειδί επιτυχίας για ένα ισορροπημένο «μαζί».

Λένε ότι «το πολύ μαζί σκοτώνει» αλλά γιατί; Γιατί η σχέση να σβήνει όταν υπάρχει τόση τριβή; Μάλλον επειδή συγχωνεύονται οι προσωπικότητες, αλλοιώνονται οι χαρακτήρες και στο τέλος δεν αναγνωρίζουν ο ένας σύντροφος τον άλλο. Μέσα απ’ τη σχέση ο καθένας θα πρέπει να υιοθετεί τα δικά του εργαλεία που θα τον εξελίξουν ως άνθρωπο. Η συντροφικότητα δε λειτουργεί σαν οδοστρωτήρας που θα εξαφανίσει καθετί μοναδικό στους δύο συντρόφους. Γι’ αυτό ακριβώς χρειάζεται ο προσωπικός χρόνος και χώρος.

Αυτό είναι η ανάγκη να μένεις λίγο μόνος ενώ είσαι μέσα σε μια σχέση. Θέλεις στιγμές μόνο για ‘σένα, χρόνο και χώρο να σκεφτείς, να διαβάσεις, να δεις μία ταινία, να παίξεις ένα ηλεκτρονικό, να πας μια βόλτα. Αυτό σημαίνει ότι παραμελείς τη σχέση σου; Ότι δεν αγαπάς τον σύντροφό σου ή ότι δε σε καλύπτει; Η επιθυμία για εσωτερική ανασκόπηση και λίγη μοναχικότητα μέσα στη συντροφικότητα είναι ίσως η πιο υγιής κίνηση που μπορεί να κάνει κάποιος, αν θέλει να παραμείνει ο εαυτός του, ενώ ταυτόχρονα ζυμώνεται κι εξελίσσεται μέσα απ’ τη σχέση του με το αγαπημένο του πρόσωπο.

Δε χρειάζεται να πηγαίνετε παντού μαζί. Γραφτείτε σε διαφορετικά γυμναστήρια ή παρακολουθείστε διαφορετικά προγράμματα. Την ώρα που εσύ κάνεις πιλάτες, ο άλλος μπορεί να κάνει γιόγκα! Ενώ εσύ πας για περπάτημα με τον σκύλο σου, το ταίρι σου παρακολουθεί βίντεο στο YouTube ή ακούει μουσική. Εκμεταλλευτείτε χρόνο χωριστά για να απολαύσετε ο καθένας το χόμπι του.  Δώστε το περιθώριο ο ένας στον άλλον για να υπάρξετε είτε σε κάποιο διαφορετικό κοινωνικό σύνολο είτε μόνος του ο καθένας. Μην παραμελήσετε τους φίλους και τις οικογένειές σας.

Όλα τα πιο πάνω, φυσικά, γίνονται με σεβασμό προς τη σχέση και προς τον σύντροφό σου. Εν απουσία του δε σημαίνει ότι θα αρχίσεις να ξενοκοιτάς ή να φλερτάρεις ή να στέλνεις μηνύματα δεξιά κι αριστερά. (Άλλωστε, ο λόγος που δεν το κάνεις εξαρχής, δεν είναι γιατί φοβάσαι τον άλλον, αλλά γιατί δε θέλεις, έτσι δεν είναι;) Ο χρόνος που θα περνάτε χωριστά είναι δικός σου, για να συναντιέσαι με ‘σένα. Ακούγεται ίσως τρελό, αλλά είναι θεμελιώδες για να ‘σαι και καλά με τον εαυτό σου μα και με το ταίρι σου. Θα παρατηρήσεις ότι γίνεσαι καλύτερος ενισχύοντας τα θετικά σου στοιχεία κι εξαλείφοντας, όσο γίνεται, τα αρνητικά σου. Αυτό θα κάνει και τη σχέση σας πιο όμορφη και πιο δυνατή, ενδεχομένως.

Άλλωστε, ελευθερία στη σχέση σημαίνει να μπορείς να υπάρχεις χωρίς τον άλλον, αλλά να θες να υπάρχετε μαζί.