Kiss and tell∙ ό,τι κάνουν θα το πουν χαρτί και καλαμάρι

Με την παρέα τα λέτε όλα. Εντάξει, δεν είναι και καμιά παρέα των δέκα ατόμων, τρεις άνθρωποι είστε όλοι κι όλοι, φιλαράκια αγαπημένα απ’ το σχολείο, το πανεπιστήμιο, δεν έχετε μυστικά μεταξύ σας. Δεν τους κρύβεις τίποτα κι εκείνοι μοιράζονται τα πάντα μαζί σου. Θα έπρεπε, όμως, να υπάρχει κάποιο όριο σ’ αυτά που λέτε; Πότε δεν πρέπει να πεις κάτι; Εσύ είσαι “kiss and tell”;

Στα νέα που ‘χεις να μοιραστείς με την παρέα σου, είτε όταν βγείτε για φαγητό, είτε όταν πάτε για ποτό το Σάββατο, ή ακόμα και στον κυριακάτικο καφέ, θέλεις να πεις για το καινούργιο πρόσωπο που μπήκε στη ζωή σου. Γι’ αυτή τη νέα γνωριμία που δεν αντέχεις να μη διηγηθείς τι έζησες και τι νιώθεις. Θέλεις να περιγράψεις τα χείλη της, το δέρμα του, πώς σε φιλάει, πώς σε αγκαλιάζει ή ακόμα και πώς κάνει σεξ. Ή, μήπως, αυτό το τελευταίο δεν πρέπει;

Παλιότερα λέγαμε για τους άντρες πως στις συναναστροφές τους αρέσκονταν να μοιράζονται τις εμπειρίες τους και μάλιστα με πολλές λεπτομέρειες, περιγραφές εικόνων, καμιά φορά ακόμα και με υπερβολές και ψέματα. Όσο τα χρόνια περνούν κι η σεξουαλικότητα της γυναίκας απενοχοποιείται και σ’ ένα πλαίσιο προόδου σε ό,τι αφορά την ισότητα, παρατηρούμε και γυναικείες συντροφιές να ψιθυρίζουν κάποτε πιο ντροπαλά, συχνά πιο πονηρεμένα, τα συμβάντα ανάμεσα στο ζευγάρι. Περιγράφονται οι δαντέλες, τα χρώματα στα εσώρουχα, τα αρώματα κι οι body lotion, οι αγκαλιές, τα φιλιά αλλά κι η κριτική για μεγέθη κι επιδόσεις, με τα σχόλια να πηγαίνουν σύννεφο.

Τελικά, ο κόσμος μετατρέπεται σ’ ένα μεγάλο καφενείο όπου όλοι τα λένε όλα. Φοιτητές κουβεντιάζουν στα μπαράκια για το ποιος κοιμήθηκε με ποια, φοιτήτριες σχολιάζουν στις καφετέριες για το ποιος είναι καλός και ποιος όχι, σύζυγοι μιλάνε για τις γυναίκες τους, τραπεζικοί περιγράφουν τις σεξουαλικές τους εμπειρίες στο διάλειμμα, δασκάλες μοιράζονται πληροφορίες για τον εραστή τους, δικηγόροι αναφέρουν την καλύτερη σεξουαλική εμπειρία της ζωής τους και γραμματείς εκφράζονται με πάθος για το προηγούμενο βράδυ, στολίζοντας την περιγραφή τους με γαργαλιστικές λεπτομέρειες.

Γιατί το κάνουν αυτό οι άνθρωποι; Ποια ανάγκη, άραγε, καλύπτεται με την αποκάλυψη αυτών των τόσο προσωπικών στιγμών; Πολλές φορές ακόμα και παράνομες σχέσεις, ειδύλλια κρυφά και κρεβάτια μυστικά γίνονται θέμα σχολίων κι αναλυτικών συζητήσεων ανάμεσα σε παρέες. Είναι εσωτερική ανάγκη των ατόμων να μοιραστούν τις ιδιωτικές εμπειρίες τους; Μήπως αυτά πηγάζουν από κομπασμό κι υπεροψία; Ή είναι όλα μια τεράστια έλλειψη σεβασμού;

Μάλλον οι οπαδοί του “kiss and tell” δε σκέφτονται τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει αυτή τους η συνήθεια, τόσο στις ζωές των ίδιων όσο και στις ζωές των συντρόφων τους. Ο κόσμος, καμιά φορά, είναι εκπληκτικά μικρός. Η μία κουβέντα ταξιδεύει, τα σχόλια μεταφέρονται και ξαφνικά όλοι γνωρίζουν τα πάντα –συχνά με μπόλικο αλατοπίπερο– για το τι κάνει ο καθένας στο κρεβάτι του.

Κανείς δε θα ‘θελε να ‘χει την ταμπέλα του “kiss and tell”. Ποιος θα τον εμπιστευτεί μετά, όταν ξέρει ότι η κάθε του σεξουαλική συνήθεια θα βγει προς τα έξω, αφού αυτό το άτομο θ’ αρχίσει να μιλά; Στις παράνομες σχέσεις, δε, είναι ακόμα πιο επικίνδυνο. Ακόμα κι αν υποστηρίξει κάποιος ότι ίσως να ‘ναι και για καλό, αν αποκαλυφθούν, εντούτοις δεν είναι δουλειά των συντρόφων να δείχνουν μια τρομακτική έλλειψη σεβασμού προς το άτομο που μοιράζονται το κρεβάτι τους μαζί του.

Άντρες με εξωσυζυγικές σχέσεις, γυναίκες με δεσμούς κρυφά απ’ τους συντρόφους τους, άντρες με τους πραγματικούς έρωτές τους του ιδίου φύλου, γυναίκες που τα φτιάχνουν με τις κολλητές τους ενώ έχουν οικογένειες, κι ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Γιατί να αποκαλύψεις με ποιον κοιμάσαι και πώς κοιμάσαι; Τι θα προσφέρει αυτή η συζήτηση στην παρέα;

Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό το να σέβεται ο ένας παρτενέρ τον άλλον και να διατηρεί μόνο μεταξύ τους ό,τι συμβαίνει. Δείχνει ότι υπολογίζει αυτήν την επαφή, όσο παροδική κι αν θεωρείται, ή ακόμα και τελειωμένη, δεν έχει σημασία. Το να ξέρεις ότι ο άλλος σε σέβεται και θα κρατήσει ό,τι γίνεται στα όρια του κρεβατιού σας, αν μη τι άλλο, σε κάνει να τον εμπιστεύεσαι και να τον εκτιμάς.

Τα πάθη των ανθρώπων δεν είναι για να κρίνονται, αλλά για να βιώνονται.