Συνάδελφοι με το νυν αμόρε του πρώην;

Δεν έχει σημασία ποιος το αποφάσισε πρώτος. Αυτό που μετρά είναι ότι χωρίσατε. Βάλατε ένα τέλος στη σχέση σας και τράβηξε ο καθένας τον δρόμο του. Ριχτήκατε με τα μούτρα στη δουλειά, το γυμναστήριο έγινε καθημερινό, προγραμματίσατε χωριστά ταξίδια με φίλους, αρχίσατε τα παλιά νυχτοπερπατήματα. Κι όλα βαίνουν καλώς. Έτσι είναι οι σχέσεις, κάποτε τελειώνουν. Μεγάλα παιδιά είστε, για πόσο θα στεναχωριέστε; Οι εμπειρίες σας στις σχέσεις έχουν αποδείξει ότι όλα περνάνε. Εκτός από αυτό.

Θυμάσαι πόσο καιρό ζητούσες απ’ την υπεύθυνη τμήματος ένα βοηθό; Ακόμα ένα άτομο στην ομάδα να αναλάβει ένα μέρος του πρότζεκτ για να σου λυθούν τα χέρια και να μπορείς να αποδώσεις καλύτερα; Μάντεψε.

Νέο αίμα στον εργασιακό χώρο έτοιμο για δουλειά, με όρεξη να γίνει το καινούργιο ενεργό μέλος της ομάδας. Δεν μπορείς να πεις, είναι μία συμπαθητική φυσιογνωμία και φαίνεται ξηγημένη προσωπικότητα. Ένα άτομο συγκρατημένο και φιλικό ταυτόχρονα, με έξυπνες ιδέες και χωρίς να φοβάται ν’ αναλάβει ευθύνες. Καιρό περίμενες ένα συνάδελφο για να μοιραστείτε τον όγκο εργασίας, να δουλέψετε παρέα κι η ομάδα να ‘χει καλύτερα αποτελέσματα.

Τα πράγματα, όμως, άλλαξαν δραματικά όταν έπρεπε να συμμετάσχει στην ομαδική συνομιλία του τμήματος. Εκεί το facebook αποκάλυψε όλους τους κοινούς σας φίλους και… Όπα! Στις φωτογραφίες του νέου μέλους της ομάδας ένα γνώριμο πρόσωπο εμφανίζεται. Ένα πρόσωπο που εσύ το ξέρεις πάρα πολύ καλά, το ‘χεις φιλήσει τόσες φορές, έχεις ξυπνήσει δίπλα του αμέτρητα πρωινά. Παρατηρείς καλύτερα· όχι, αυτές οι φωτογραφίες δεν είναι φωτογραφίες φιλικές. Είναι φωτογραφίες ζευγαριού. Ναι, κανονικού ζευγαριού. Όπως ήσασταν εσείς πριν; Κάπως έτσι.

Τι είναι αυτό που νιώθεις, ζήλια; Ένα κάψιμο στο στομάχι και να σου κόβονται τα γόνατα; Δηλαδή, για να καταλάβω, το νέο άτομο στη δουλειά είναι το αμόρε της πρώην σχέσης σου; Ξέρω ότι σκέφτεσαι πως δε γίνονται αυτά τα πράγματα. Κι όμως, γίνονται. Ο κόσμος είναι απελπιστικά μικρός κι όσο κι αν θεωρείς ότι ζεις σε μία μεγαλούπολη, ο διάολος κάνει σχέδια για να γελάει κι εσύ είσαι τώρα μέρος αυτών. Κάθε μέρα θα περνάς τουλάχιστον ένα οχτάωρο με τον άνθρωπο που θα κοιμάται στο κρεβάτι που κοιμόσουν εσύ, θα πίνει καφέ απ’ την κούπα σου και θα ξεκουράζεται στον καναπέ που εσύ διάλεξες.

Ας παραμείνουμε ψύχραιμοι. Στην τελική, ήταν και δικιά σου απόφαση να χωρίσετε κι ήξερες ότι κάποτε το πρώην εταίρό σου ήμισυ θα προχωρούσε παρακάτω. Τι σ’ ενοχλεί τώρα;

Πιάνεις τον εαυτό σου να αναθέτει έξτρα δουλειά στο νέο μέλος της ομάδας. Όταν έρχεται η ώρα να πάει για διάλειμμα, ξαφνικά θυμάσαι ότι υπάρχει κάτι επείγον να κάνει (ας μην πάει για φαγητό, έχει παραπανίσια κιλά κι εσύ αποφάσισες να αναλάβεις να κάνει δίαιτα -ή μήπως όχι;). Τα Σάββατα δε θα μένει κανένας μέσα στο γραφείο εκτός απ’ τους νέους υπαλλήλους (άσε να μαντέψω, έναν νέο υπάλληλο έχετε, ε;) και φυσικά είναι υποχρεωτικό να γίνεται και δουλειά στο σπίτι (όχι για τους παλιούς, βέβαια).

Μα τι συμβαίνει; Η ζήλια σ’ έχει μεταμορφώσει σ’ ένα εκδικητικό πλάσμα, γεμάτο δηλητήριο, που όσο κι αν βάζεις τη λογική να δουλέψει, δεν καταφέρνεις να συνέλθεις. Κάθε φορά που μιλάς απότομα και γίνεσαι ένας αγενής συνεργάτης, συνειδητοποιείς ότι κάνεις ένα μεγάλο λάθος, αλλά δεν μπορείς να το αποφύγεις. Αυτός ο άνθρωπος δε φταίει σε τίποτα, δεν ευθύνεται για τον χωρισμό σου, εμφανίστηκε στο προσκήνιο πολύ αφότου εσύ έφυγες. Άρα τι θες τώρα; Γιατί βγάζεις όλο αυτό το μένος;

Κάθε μέρα πας στη δουλειά και σκέφτεσαι ότι θα ελέγξεις τον εαυτό σου και δε θα ξεφύγεις από το επαγγελματικό πλαίσιο. Κανείς δεν είπε ότι πρέπει να γίνετε φιλαράκια. Μία αυστηρά επαγγελματική σχέση δεν είναι κάτι δύσκολο. Ή μήπως είναι;

Χωρίς να το θέλεις, πετάς μια ξινή καλημέρα. Χωρίς να το σκεφτείς, απαντάς με ειρωνεία. Χωρίς να το επεξεργαστείς, αναθέτεις έξι ντοσιέ για έλεγχο μέσα σε μία ώρα ή εικοσιπέντε δικόγραφα για ανάλυση μέχρι το τέλος της ημέρας. Τέσσερις επιτηρήσεις σε εξετάσεις  που κρατάνε περίπου εφτά ώρες (ούτε για τουαλέτα δεν προλαβαίνει) ή βραδινές βάρδιες για το επόμενο δεκαήμερο -κι ας είναι παράνομο αυτό.

Κάποτε, όμως, πρέπει να το σταματήσεις. Να πάρεις μία μέρα άδεια και να καθίσεις παρέα με τον εαυτό σου να τα πείτε και να τα βρείτε. Όσο δύσκολο κι αν είναι να συνυπάρξεις με το νέο άτομο που συντροφεύει το πρώην αμόρε σου, θα πρέπει να το κάνεις, αλλιώς να υποβάλεις την παραίτησή σου.

Το να συμπεριφέρεσαι ανάγωγα κι αντιεπαγγελματικά είναι τουλάχιστον φθηνό. Εκεί που ήσουν κάποτε εσύ, τώρα είναι αυτός ο άνθρωπος -κι αν δεν μπορείς να το διαχειριστείς, είναι καθαρά δικό σου θέμα. Δε σου δίνει το δικαίωμα να του κάνεις τη ζωή δύσκολη ή να βγάζεις κακία και μικρότητα.

Σκέψου ότι μπορεί οι ρόλοι να ήταν αντίστροφοι. Θα ήθελες να σε είχες απέναντί σου; Μάλλον όχι.