Είναι κάποιοι φίλοι με τους οποίους τα λέμε όλα. Κι όταν λέμε όλα, εννοούμε τα πάντα. Ξέρουν για μας τι έχουμε πει, τι έχουμε σκεφτεί, τι έχουμε κάνει και τι θα θέλαμε να κάνουμε – τις πιο παρανοϊκές μας σκέψεις, τις πιο παράτολμες, τις πιο γενναίες, ακόμα και τις πιο κατινίστικες! Καμιά φορά φτάνουμε να αναρωτιόμαστε αν τελικά οι φίλοι αυτοί ξέρουν περισσότερα για εμάς, απ’ ότι εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας.
Κι έρχεται εκείνο το απόγευμα που θα πάτε για καφέ ή το βραδάκι που θα βγείτε χαλαρά για ποτό και θα μοιραστείς την πρώτη ολοκληρωμένη σεξουαλική εμπειρία σου με την καινούργια σχέση. Δεν μπορεί, έχεις πει άλλα κι άλλα, δε θα σταματήσεις τώρα. Σίγουρα το ένα θα φέρει το άλλο, και από γενικές εντυπώσεις θα πας σε πιο προσωπικές λεπτομέρειες, ιδιαιτερότητες, προτιμήσεις, θα εκφράσεις προτιμήσεις και ενδοιασμούς, ώσπου ίσως οι απέναντι ίσως νιώσουν άβολα. Πήρες φόρα και δεν έχεις αφήσει τίποτα στη σφαίρα του ιδιωτικού, οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη και η κουβέντα μοιάζει επικίνδυνα με ματιά μέσα από κλειδαρότρυπα.
Σαφώς, με μερικούς φίλους τα όρια είναι δυσδιάκριτα, καθώς είστε κοντά και μοιράζεστε κάθε τι που σας συμβαίνει, τους αισθάνεσαι δικούς σου ανθρώπους, ξέρεις πως ό,τι και να πεις δεν θα σε παρεξηγήσουν, δεν θα σε σχολιάσουν, δεν θα σκεφτούν κάτι κακό για σένα. Νιώθεις πολύ άνετα και η σχέση σας έχει δοκιμαστεί στο πέρασμα των χρόνων – ξέρεις σε ποιους μιλάς για τα προσωπικά σου, δεν είναι τυχαίοι.
Το θέμα όμως τώρα πια, είναι ότι δε μιλάς μόνο για σένα, έχει μπει άλλο ένα μέλος στην εξίσωση της ζωής σου. Η περιγραφή του σεξουαλικού κομματιού της σχέσης σου δεν αφορά μόνο τη δική σου οπτική, αλλά και έναν άλλον άνθρωπο που τρέφει για σένα συναισθήματα. Έχεις το δικαίωμα να αποκαλύψεις τόσες λεπτομέρειες για το ταίρι σου στους φίλους σου; Πού σταματά η γραμμή που οριοθετεί το τι μπορείς να μοιραστείς και τι όχι; Πότε απλά λες σ’ αυτούς τους πολύ δικούς σου ανθρώπους κάτι που σου συμβαίνει και πότε όλο αυτό είναι δυνητικά προσβλητικό για το αμόρε σου; Στην τελική, αναρωτήθηκες αν θέλει ο άλλος να μοιραστείς κάτι τόσο προσωπικό του με τη δικιά σου παρέα;
Υπάρχουν πράγματα που δεν λέγονται ακόμα και στα πιο κοντινά μας άτομα. Όχι γιατί θα μας κρίνουν, ούτε γιατί θα μας σχολιάσουν με άλλους, αλλά διοτι οφείλουμε να σεβαστούμε την ιδιωτικότητα της σχέσης μας. Γιατί να ξέρει ο κολλητός σου φίλος πώς είναι στο σεξ η κοπέλα σου; Αν κάνει αυτό ή το άλλο; Γιατί να γνωρίζει η κολλητή σου αν το αγόρι σου έχει κάποιο πρόβλημα όταν κάνετε έρωτα; Ή αν του αρέσει να εφαρμόζει τις «50 αποχρώσεις του γκρι» και άλλα –περισσότερο ή λιγότερο– κλασικά παραμύθια;
Όλα αυτά που γίνονται στην κρεβατοκάμαρα –ή και κάπου αλλού– και αφορούν το ζευγάρι, καλό είναι να μένουν μέχρι εκεί. Ωραίες οι κουβέντες με φίλους και σίγουρα αισθανόμαστε την ανάγκη να μοιραστούμε ό,τι μας συμβαίνει με τους δικούς μας ανθρώπους, αλλά οι πολλές λεπτομέρειες και η παραστατική περιγραφή των ιδιωτικών στιγμών μίας σχέσης, δείχνει ασέβεια και στο ταίρι μας και στην κατάσταση που μας δένει. Ακόμα και να πάψει κάποτε να υφίσταται «σχέση» με το εν λόγω άτομο, το καλύτερο και το αξιοπρεπέστερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να μην τους εκθέσουμε σε τρίτους.
Επιμέλεια κειμένου: Μιχάλης Μαρκόνης