Είναι συχνό φαινόμενο, κάθε φορά που νιώθουμε συγκίνηση και εκφράζουμε αυτό το συναίσθημα δημόσια, να νιώθουμε άσχημα και να ζητάμε συγγνώμη. Είναι άραγε τόσο κακό να συγκινούμαστε; Και τι είναι αυτό που ορίζει τη «συγκίνηση» και μας οδηγεί στο συναίσθημα της ντροπής όταν συμβεί;

Η συγκίνηση ως έννοια, έχει θεωρηθεί από τον δυτικό πολιτισμό ως μια κατώτερη μορφή έκφρασης, καθώς θεωρείται πως υπονομεύει τη λογική. Ανήκει στο ευρύτερο φάσμα των αντανακλαστικών, των συμπεριφορών δηλαδή όπου ένα ερέθισμα απελευθερώνει μία ενέργεια. Πρόκειται για ένα οικουμενικό γνώρισμα των ανθρώπων. Και είναι αρκετά μεγάλη ειρωνεία αν κάτσει κάνεις να σκεφτεί πως κάτι το οποίο είναι τόσο κοινό και φυσιολογικό στον κόσμο των ανθρώπων, τους κάνει ταυτόχρονα να νιώθουν ντροπή όταν έρχεται η στιγμή να το εκφράσουν.  Ζητάμε συγνώμη που κάποιος θα μας δει συγκινημένους σαν να απαρνούμαστε εκείνη τη στιγμή τα συναισθήματά μας καθώς και τη φύση μας. Λες και ντρεπόμαστε που νιώθουμε. Είναι όμως τα συναισθήματα αυτά που μας φέρνουν τον έναν κοντά στο άλλον.

 

 

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι αδειάζεις από ενέργεια όταν δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να νιώσει; Ή ότι υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που σου γεμίζουν το συναισθηματικό ρεζερβουάρ; Ότι το αίσθημα της συγκίνησης δε χρειάζεται να είναι κατακριτέο; Η συγκίνηση πολλές φορές μπορεί να δηλώνει χαρά, ευτυχία, πληρότητα κι όχι κατ’ ανάγκη αδυναμία ή κάποιο στενάχωρο γεγονός. Όποιος καταπνίγει τις συγκινήσεις του, κινδυνεύει να αποπνίξει την ψυχή του. Όπως έχει πει και ο Σοφοκλής «δε συνηθίζω να επαινώ μια ψυχή που δύσκολα συγκινείται». Γιατί η συγκίνηση είναι το σεντούκι της ψυχής μας. Ένα σεντούκι γεμάτο συναισθήματα. Χωρίς να χρειάζεται να απολογηθούμε για αυτό.

Ίσα-ίσα θα έπρεπε να είμαστε περήφανοι που νιώθουμε και που νιώθουμε βαθιά τα συναισθήματά μας! Την επόμενη φορά λοιπόν που θα ντραπείς επειδή έζησες μια στιγμή με την ένταση που της έπρεπε, σκέψου πως η μόνη ντροπή εδώ είναι ο φόβος που μας επισκιάζει και δε μας αφήνει να είμαστε ο εαυτός μας με τα πάθη μας, τα λάθη μας και τα συναισθήματά μας ατόφια!  Τα συναισθήματα είναι μέρος μας και επομένως υπάρχουν όπου υπάρχουν άνθρωποι. Υπογραμμίζουν και δηλώνουν τη διάθεση που έχουμε την εκάστοτε χρονική στιγμή.  Δε λογοκρίνονται, δεν ερμηνεύονται,  δεν αιτιολογούνται.  Είναι αυθόρμητα και αντανακλαστικά. Λειτουργούν όπως η αναπνοή, χωρίς έλεγχο και λυτρώνουν από την εσωτερική πίεση.

Ο κάθε άνθρωπος ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του, τις εμπειρίες του και την ιστορία του, την οπτική του γωνία, τη χρονική στιγμή της ζωής του βιώνει με διαφορετικό τρόπο το κάθε γεγονός μέσα στη ζωή του! Συγκινήσου, κλάψε, γέλασε δυνατά, χωρίς καμία εξήγηση και ενοχή! Ζήσε κάθε συναίσθημα στο έπακρο σαν να είσαι μόνος και να μη σκέφτεσαι την κρίση κανενός. Απελευθερώσου! Μη ζητάς συγγνώμες για πράγματα αυθόρμητα, μη ζητάς ούτε καν από τον εαυτό σου, σαν αναγνώριση της υποτιθέμενης αδυναμίας σου. Δώσε σου την ευκαιρία να βιώσεις τα ποικίλα συναισθήματα της ζωής. Ναι. Και χαρά και λύπη και έκπληξη ακόμα και θυμό! Κανένα δάκρυ δεν είναι λάθος, απ’ ό,τι κι αν προκλήθηκε. Έρχεται από ένα κομμάτι του εαυτού σου, είναι ένα μικρό καμπανάκι που σου επιβεβαιώνει πως νιώθεις και υπάρχεις.

Αρκεί να θυμάσαι πως η συγκίνηση περιγραφόταν παλιά ως ένστικτο. Και -όπως είναι ευρέως γνωστό- το ένστικτό μας δύσκολα θα πέσει έξω! Είναι αυτό που μας προειδοποιεί για διάφορες καταστάσεις γύρω μας, είναι η μικρή μας ασπίδα, αν μη τι άλλο!

Και από επιστημονική άποψη αν το πάρουμε γεννιόμαστε με κάποιες εν δυνάμει συμπεριφορές, οι οποίες αποκτούν νόημα μέσα από τις εμπειρίες κι επεξεργάζονται βάσει αυτών. Αυτό σημαίνει πως όλα τα άτομα έχουν την προδιάθεση να εκδηλώσουν διάφορες συμπεριφορές, αλλά η τελική επιλογή δεν είναι αποτέλεσμα γενετικό. Με λίγα λόγια δεν μπορούμε να ελέγχουμε όλα μας τα συναισθήματα κι αυτό είναι εντάξει!  Και είναι εντάξει να ξέρουμε πως ακόμα και σε τέτοιες στιγμές αξίζει να επιβραβεύουμε τον εαυτό μας που έχει τα κότσια και εκφράζεται οποιαδήποτε στιγμή το νιώσει χωρίς καμία ντροπή και χωρίς κανένα ταμπού!  Go strong!

 

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Ελένη Σωτηροπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Ρουσσάκη