Πολλοί είναι οι άνδρες στις μέρες μας που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την μαγκιά από την ευγένεια και την επικοινωνία από το πρήξιμο. Για παράδειγμα, επικοινωνία είναι να παίρνεις ένα τηλέφωνο το κορίτσι σου κατά τη διάρκεια της μέρας για να ανταλλάξατε κάποιες κουβέντες. Πρήξιμο είναι όταν το συγκεκριμένο κορίτσι σου στέλνει 100 μηνύματα τη μέρα και δε σ’ αφήνει στην ησυχία σου.
Υπάρχουν και αυτοί οι πιο «σκληροί» άνδρες που πιστεύουν ότι ο έρωτας και η αλητεία πάνε αντίθετα και ντρέπονται να τον εκφράσουν, ενώ θα έλεγα ότι αυτά τα δύο πάνε μαζί. Ο έρωτας χωρίς αλητεία είναι βαρετός και το ανάποδο.
Και υπάρχει και μία άλλη μερίδα ανδρών που βολεύτηκαν σε μία βαρετή σχέση και το παίζουν επαναστάτες, προσπαθώντας να κρύψουν τη δυστυχία τους, μέσα από αγενείς πράξεις και αδικαιολόγητα νεύρα.
Γιατί φοβάσαι να ξεβολευτείς. Ναι, φοβάσαι και μην μου το παίζεις εμένα αγωνιστής της ζωής και φευγάτος, γιατί σε ξέρω καλά. Δεν θ’ αφήσεις τις πολυτέλειές σου για να κυνηγήσεις αυτήν που αγαπάς. Θα κοιμάσαι κάθε βράδυ με μία γυναίκα που δεν γουστάρεις, θα το παίζεις δυνατός και σκληρός, θα ψάχνεις για κανένα κρυφό κρεβάτι της ώρας στο διαδίκτυο και θα ανέχεσαι συγγενολόι και σάπιες φιλίες. Γιατί φοβάσαι.
Τον έρωτα δεν τον υπολόγισες σωστά και σε τρώει αυτό που ένιωσες και το παράτησες από φόβο και μόνο. Ναι, τον έρωτα τον φοβάσαι. Και αποδεικνύεται πιο δυνατός από όσο νομίζεις κι αυτό το σαράκι θα σε τρώει για πάντα. Γιατί όποιος αφήνει τον έρωτα για το συναισθηματικό βόλεμα μετά το μετανιώνει. Γιατί αφήνει τον εαυτό του, την ίδια του την αλήθεια.
Όσο γρήγορα κι αν τρέχεις με τ’ αμάξι, δεν μπορείς να κρυφτείς από αυτά που έχεις μέσα σου. Όσο κι αν ωρύεσαι και να φωνάζεις δεν μπορεις να κρύψεις από μένα το παιδί που έχεις μέσα σου. Αυτό το φοβισμένο παιδί που δεν ενδίδει στις αγκαλιές μην το πουν αδύναμο και μαλθακό. Αυτό το παιδί που καταπιέζει τόσα χρόνια ο αρρωστημένος εγωισμός σου. Ένας εγωισμός τόσο δυνατός, που ούτε η μεγαλύτερη δόση αγάπης δεν μπορεί να θεραπεύσει.
Θα φύγεις και πάλι γεμάτος νεύρα και θυμό, το ξέρω. Θα καταπιέσεις όσα νιώθεις χωρίς τύψεις γι’ ακόμη μία φορά. Θα προτιμήσεις και πάλι τα σίγουρα, την εύκολη σχέση, κάποιαν που δεν μπορεί να δει πίσω από το ψέμα σου. Μια χλιαρή γυναίκα που είναι του χεριού σου, με τα λεφτά της, το σπιτάκι της, τη στραβομάρα της.
Θα τα ρίξεις όλα πάνω μου. Βλέπεις, εγώ έχω πάντα άδικο, είμαι τρελή! Θα γυρίσεις ξανά, μα δεν θα μπορείς να ζητήσεις τίποτα από μένα γιατί δεν θα έχεις τίποτα να δώσεις. Κι αν νομίζεις πως δε θ’ αντέξω πέφτεις έξω.
Κι επειδή έχω κουραστεί να κρατάω επίπεδο και ν’ ανέχομαι τις προσβολές σου, στο διάολο κι εσύ και η βολεμένη ζωούλα σου!
Συντάκτης: Πράξια Αρέστη
