Έρωτας χωρίς θαυμασμό δεν είναι έρωτας

Aπ’ όλα τα συστατικά που κάνουν τον έρωτα να διαρκεί στο χρόνο, υπάρχει ένα που υπερτερεί όλων των υπολοίπων. Υπάρχει ένα που είναι ισχυρότερο όλων κι όταν χαθεί, τότε παίρνει μαζί του κι όλη τη μαγεία της σχέσης. Αυτό, δεν είναι άλλο απ’ τον «θαυμασμό».

Ο χρόνος, μαζί με όλα όσα κουβαλά μαζί του -ρουτίνα, συνήθεια, καθημερινότητα- είναι ίσως ο χειρότερος εχθρός του έρωτα. Πολύ δύσκολα κερδίζει τον χρόνο. Τόσα δύσκολα που οι περισσότερες σχέσεις είτε χαλάνε είτε τελειώνουν. Στην αντίπερα, όμως, όχθη όλων αυτών βρίσκεται ο θαυμασμός. Ο αμοιβαίος θαυμασμός μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας, είναι ίσως ο μόνος που μπορεί να νικήσει το χρόνο και την καθημερινή φθορά.

Ο θαυμασμός και μαζί ο σεβασμός είναι για τον καθένα μια προσωπική και διαφορετική υπόθεση. Σέβεσαι και θαυμάζεις μια διάσημη προσωπικότητα, κάποιον μεγαλύτερό σου, ίσως και κάποιο φίλο σου, όμως είναι σημαντικό να νιώθεις το ίδιο και για τον άνθρωπο με τον οποίο μοιράζεσαι ένα κρεβάτι. Όταν σου αρέσει κάποιος εξωτερικά και παράλληλα τον θαυμάζεις ως άνθρωπο γι’ αυτό που είναι και για τα όσα έχει πετύχει, τότε είσαι πιο κοντά στο ν’ αγγίξει αυτό που λέμε «αγάπη»σε μία σχέση.

Για να διαρκέσει, όμως, η σχέση, ο θαυμασμός πρέπει να είναι αμοιβαίος κι η προσπάθεια για να γίνεστε καλύτεροι πρέπει να είναι συνεχής. Χωρίς αμοιβαιότητα και χωρίς βελτίωση, ο ένας απ’ τους δύο σημαίνει ότι θεωρεί τη σχέση δεδομένη και σύντομα κι οι δύο θα βαρεθούν. Είναι αυτό που κάνουν και πολλά είδη ζώων σε περίοδο ζευγαρώματος. Τα αρσενικά προσπαθούν να εντυπωσιάσουν και να κερδίσουν την προσοχή και τον θαυμασμό των θηλυκών, επιδεικνύοντας τη δύναμή ή την ομορφιά τους. Έτσι κι οι άνθρωποι. Αν θέλουν ένα άνθρωπο δίπλα τους που θα τους θαυμάζει γι’ αυτό που είναι, θα πρέπει να το κερδίσουν με την αγάπη που θα δώσουν και την προσπάθεια που θα κάνουν στη ζωή τους για να γίνονται καλύτεροι.

Πολύ λίγοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να έχουν και να διατηρούν μέσα στο χρόνο τον θαυμασμό αυτό που έχουν ο ένας για τον άλλο. Μπροστά στα προβλήματα ή στις αποτυχίες που μπορεί να έχει ο ένας απ’ τους δύο, τα ερωτικά αισθήματα ξεφτίζουν. Αρχίζουν τα παράπονα, τα υποτιμητικά σχόλια, οι προσβολές και στο τέλος ένα άλλο άτομο που κάνει τα μάτια του να λαμπυρίζουν από θαυμασμό, παίρνει τη θέση του ηττημένου.

Κάποιοι, γνωρίζοντας καλύτερα τον άνθρωπο που ερωτεύτηκαν, βλέπουν τις προσδοκίες τους να εξανεμίζονται κι απογοητεύονται. Η όμορφη φαντασίωση γίνεται μια ωμή πραγματικότητα κι η σχέση αργά ή γρήγορα τελειώνει. Ο κόσμος τους γκρεμοτσακίζεται ακόμη περισσότερο όταν, αυτός, που στα μάτια τους ήταν Θεός, τελικά τους προδώσει ή τους πληγώσει.

Για τον καθένα το αντικείμενο πόθου ή θαυμασμού έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά, γι’ αυτό και είναι μια τόσο προσωπική υπόθεση. Δεν είναι τόσο ο θαυμασμός ο ίδιος που κάνει τη διαφορά, όσο οι λόγοι που κρύβονται πίσω από αυτόν. Όταν νιώθεις ότι ένας άνθρωπος είναι υπέροχος, εκπληκτικός, τέλειος, πανέμορφος, έξυπνος, είναι επειδή απλά το νιώθεις. Δεν μπορείς να το προσποιηθείς ούτε να το κάνεις να συμβεί αν δεν υπάρχει εκεί από πριν. Αυτό το άτομο σου εμπνέει όλα αυτά τα συναισθήματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι κάποιος διάσημος ή επιτυχημένος επιχειρηματίας, πλούσιος, μοντέλο ή ό,τι άλλο. Μπορεί να είναι ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος ο οποίος έχει αυτά τα χαρίσματα ή χαρακτηριστικά που εσένα σ’ εντυπωσιάζουν. Για κάποιον άλλον μπορεί και να μη σημαίνουν τίποτα.

Όταν ο θαυμασμός, λοιπόν, για τον άνθρωπό σου είναι ανύπαρκτος, τότε κι ο έρωτας που θα ζήσεις θα είναι μέτριος.  Το να βρίσκεσαι με έναν άνθρωπο που θεωρείς ανώτερό σου και να θέλεις συνεχώς να γίνεσαι καλύτερος για να τον φτάσεις, είναι ένα πολύ καλό κίνητρο για να μείνει μια σχέση ζωντανή.

Πολύ τυχεροί όσοι πλαγιάζουν το βράδυ με έναν άνθρωπο απ’ τον οποίο έχουν να μάθουν και να κερδίσουν πράγματα.  Που τον κοιτάζουν και βλέπουν σ’ αυτόν όλη την ομορφιά του κόσμου, με κάποιες ίσως μικρές ατέλειες.

Που νιώθουν ότι βρίσκονται σε καλά χέρια, στα χέρια αυτού που λιώνουν από θαυμασμό κι έρωτα.