Η Τετάρτη είναι η χειρότερη μέρα

Ο κόσμος λατρεύει να μισεί τη Δευτέρα. Ίσως κι εσείς που διαβάζετε αυτό το άρθρο να μοιραστήκατε έστω και μια φορά στο διαδίκτυο μία εικόνα που να κατακεραυνώνει τη δεύτερη μέρα της εβδομάδας ή τουλάχιστον να δώσατε το λάικ σας σε μία σχετική δημοσίευση. Ακόμη και στο google αν πατήσετε τη λέξη «Δευτέρα» θα δείτε εκατοντάδες εικόνες με σλόγκαν όπως «όχι πάλι Δευτέρα κατάντησε γελοίο», «αν υπήρχε Θεός δε θα υπήρχε Δευτέρα», «ωραία μέρα η Δευτέρα όταν δεν είναι Δευτέρα» και πολλά άλλα.

Η Δευτέρα σηματοδοτεί το τέλος του σαββατοκύριακου, που τελειώνει προτού καλά-καλά το χορτάσουμε. Μέσα σε λίγες ώρες βρισκόμαστε από την αγαπημένη μας καφετέρια ή παραλία και πάλι κλεισμένοι στους τέσσερις τοίχου ενός γραφείου. Ο λιθοβολισμός της Δευτέρας στα κοινωνικά δίκτυα ξεκινάει από την Κυριακή ή και πιο νωρίς και είναι, αν το σκεφτούμε, λίγο άδικος. Ναι, είναι η μέρα που διακόπτει το υπέροχό μας σαββατοκύριακο, όμως τουλάχιστον είναι η μέρα που είμαστε πιο ξεκούραστοι και φρέσκοι από οποιανδήποτε άλλη. Είναι η μέρα που σηματοδοτεί μία καινούρια αρχή, γι’ αυτό και λέμε εξάλλου για όλα «ξεκινάω από Δευτέρα». Είναι μία σημαντική και σημαδιακή μέρα που όλοι τη χτυπάμε αλύπητα.

Μήπως να στρέψουμε το μένος μας σε μία άλλη μέρα; Προσωπικά, ψηφίζω ως χειρότερη μέρα της εβδομάδας την Τετάρτη. Η Τετάρτη είναι η τέταρτη μέρα στις επτά με πρώτη την Κυριακή. Εξού και το όνομα.

Η Τετάρτη είναι μία εντελώς άκυρη και ασήμαντη υπαρξιακά μέρα. Δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Ακόμη και το βικιπαίδεια έχει αφιερώσει γι’ αυτή μόνο ενάμιση γραμμές. Είναι στη μέση της βδομάδας, οπότε πίσω της έχει την κούραση της Δευτέρας και της Τρίτης και μπροστά της την Πέμπτη και την Παρασκευή μέχρι το σαββατοκύριακο. Είναι μία τόσο αδιάφορη μέρα που σχεδόν την έχουμε ξεχάσει. Γιατί την Τρίτη είμαστε ακόμη ξεκούραστοι. Την Πέμπτη είμαστε κοντά στην έξοδο της Παρασκευής. Η Παρασκευή είναι η μέρα πριν το πολυπόθητο σαββατοκύριακο.

Η Τετάρτη τι είναι; Ένα κουραστικό εμπόδιο προς την ξεκούραση και χαλάρωσή μας που αναγκαστικά πρέπει να περάσουμε. Είναι ακόμη μία μέρα δουλειάς στη μέση της εργασιακής βδομάδας. Και δε φτάνουν όλα αυτά, έχει και το πιο μπερδεμένο και περιορισμένο ωράριο καταστημάτων, εταιρειών και υπηρεσιών. Για τους υπαλλήλους που οι δουλειές τους κλείνουν πιο νωρίς την Τετάρτη, είναι μεγάλη ανακούφιση, όμως για όσους εξυπηρετούν, πονοκέφαλος.

Η Τετάρτη είναι και η λιγότερο υποψηφία μέρα της βδομάδας για να βγει κανείς. Κι αν βγούμε που να πάμε; Τίποτα δε φαίνεται να ταιριάζει σ’ αυτή τη μέρα. Μας διακατέχει μία ανεξήγητη βαρεμάρα και μιζέρια, καθώς δεν έχουμε τίποτα να περιμένουμε. Θέλουμε απλά να κλειστούμε στο σπίτι και να τη βγάλουμε μπροστά από την τηλεόραση ή τον υπολογιστή. Θέλουμε απλά να τελειώσει όσο πιο σύντομα γίνεται, γι’ αυτό πάμε και πιο νωρίς για ύπνο. Είναι λες και βρισκόμαστε σε μία βάρκα στη μέση του πελάγους χωρίς φαγητό και νερό και η στεριά να είναι ακόμη μακριά.

Το λέει και το αγαπημένο τραγουδάκι των Στρουμφ. Δευτέρα κάτι έχω, την Τρίτη δεν αντέχω. Τετάρτη πώς βαριέμαι, την Πέμπτη δεν κρατιέμαι…