Tα καλύτερα όνειρα είναι αυτά που κάνουμε με τα μάτια ανοιχτά. Κι ακόμα καλύτερα, είναι αυτά που κάνουμε στο κρεβάτι, λίγο πριν μας πάρει στην αγκαλιά του ο Μορφέας. Εκείνη την ώρα της ξεκούρασης, όταν το κινητό μπαίνει αθόρυβο για να μην διακόψει κανείς τα ταξίδια του μυαλού και του σώματος, κάνουμε τον απολογισμό της μέρας που πέρασε και γεμίζουμε τις μπαταρίες μας για την επόμενη.
Κι αισθανόμενοι πιο δυνατοί, δεν προγραμματίζουμε μόνο το αύριο, αλλά πάμε και πάρα πέρα στο πιο μακρινό μέλλον. Βέβαια υπάρχει και η άποψη πως όταν κάνουμε σχέδια ο Θεός γελά, όμως από την άλλη, τι νόημα έχει να βαδίζουμε στη ζωή χωρίς στόχους και όνειρα; Αν όλα μας δίνονταν έτοιμα στο πιάτο, ποιο λόγο θα είχαμε να σηκωθούμε το επόμενο πρωί από το κρεβάτι;
Το να ονειρευόμαστε βέβαια ότι μια μέρα θα γίνουμε εκατομμυριούχοι είναι λίγο εκτός πραγματικότητας και σχεδόν αδύνατο να γίνει, υπάρχουν ωστόσο και τέτοια παραδείγματα πάμφτωχων ανθρώπων που έγιναν πάμπλουτοι -πιο τρανό παράδειγμα από την Όπρα δεν υπάρχει.
Στα όνειρα όλα επιτρέπονται και όσο πιο μακρινό το τέρμα της διαδρομής, τόσο πιο μακριά θα φτάσουμε. Κι όταν ο ένας στόχος εκπληρώνεται, έχουμε πάντα έτοιμο τον επόμενο. Να ταξιδέψουμε σε μία αγαπημένη μας πόλη, να σπουδάσουμε αυτό που αγαπάμε, να βρούμε τη δουλειά που πάντα επιθυμούσαμε ή ακόμη και πιο μικρά πράγματα που μας χαρίζουν ευτυχία. Άλλοι στόχοι μας είναι μεγάλοι και άλλοι πιο μικροί. Άλλοι σε επαγγελματικό επίπεδο και άλλοι σε προσωπικό.
Θυμάμαι μικρή έκανα διάφορα όνειρα και σχέδια λίγο πριν κοιμηθώ, τα οποία σήμερα γεύομαι σε πραγματικό χρόνο. Ονειρευόμουν έναν έρωτα τόσο δυνατό όπως αυτός των εραστών της Βενετίας του Ζεβάκο ή του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Ήθελα επίσης να ταξιδέψω στο Παρίσι και στη Βιέννη, να σπουδάσω στο Λονδίνο, να γράφω και πολύς κόσμος να με διαβάζει. Τώρα που όλα αυτά ήδη τα ζω, ονειρεύομαι νέα πράγματα ακόμη μεγαλύτερα στη δική μου αντίληψη.
Αυτά όμως, είναι μόνο τα δικά μου ταπεινά όνειρα και τα χρησιμοποιώ ως παράδειγμα. Ο καθένας έχει τα δικά του όνειρα, ίσως πολύ μακρινά από αυτά που μόλις περιέγραψα. Σημασία έχει ότι το βράδυ πριν κοιμηθούμε όλοι βλέπουμε τον εαυτό μας όπως θέλουμε και με αυτούς που θέλουμε να τον δούμε, χωρίς περιορισμούς, κριτική και πειράγματα από τρίτους.
Λυπάμαι τους ανθρώπους που πέφτουν το βράδυ για ύπνο και δεν έχουν τίποτα να προσμένουν και τίποτα για να παλεύουν. Η ζωή δεν μπορεί να είναι καθημερινά ένα πάρτυ. Ακόμη και τα πάρτυ κάποια στιγμή τα βαριέσαι. Σημασία έχει μετά τη διασκέδαση με φίλους να έχουμε κάτι ουσιώδες για να γυρίσουμε στον εαυτό μας.
Να μπορούμε να μένουμε ολομόναχοι κι αντί για μοναξιά να νιώθουμε όμορφα γι’ αυτά που καταφέραμε μέχρι σήμερα μέσω μιας σωστής πορείας, χωρίς να μας στοιχειώνουν οι τύψεις για όσους βλάψαμε προς το δικό μας συμφέρον. Χωρίς ήσυχη συνείδηση τίποτα δεν είναι πραγματικά κατορθωτό, η ευτυχία δεν έρχεται ποτέ και ό,τι κακό κάνουμε η ζωή μας το ανταποδίδει διπλά, αργά η γρήγορα.
Και τώρα καληνύχτα, γιατί αύριο νέα στοιχήματα περιμένουν να κερδηθούν.
Συντάκτης: Πράξια Αρέστη
