Τα πιο γρήγορα μηνύματα που αντάλλαξε μαζί της ήταν αυτά που ήθελε να την ξεφορτωθεί. Τον υπόλοιπο καιρό συμπεριφερόταν σαν εταιρεία τηλεπικοινωνιών, την είχε για ώρες ή και μέρες στην αναμονή. Το ίδιο χέρι που την προηγούμενη μέρα την άγγιζε τόσο βαθιά, την επόμενη δεν έμπαινε καν στον κόπο να γράψει δύο λέξεις γι’ αυτήν.
Ξαφνικά ήταν όλα μέρος της φαντασίας της, ξαφνικά όλα αυτά τα βράδια που πέρασαν μαζί κάνοντας έρωτα, γελώντας, εκμυστηρευόμενοι μυστικά δεν σήμαιναν τίποτα γι’ αυτόν. Ήταν κάτι που έκανε με όλες, όπως της είπε λίγο πριν ρίξει τη χαριστική βολή. Δεν είχε σημασία το πρόσωπο, ο χώρος και ο χρόνος. Τα θυσίαζε όλα – αγάπη, έρωτα, στιγμές, φιλίες – γι’ αυτά τα λίγα λεπτά σωματικής απόλαυσης. «Όλα τα άλλα είναι μαλακίες», της έλεγε και την οδηγούσε συνεχώς στην παράνοια.
Περισσότερα από δύο χρόνια σχέσης και άλλα τρία ερωτευμένη μαζί του, καθώς αυτός της έριχνε κάθε τόσο ένα τυράκι απλά για να είναι εκεί και να περιμένει τη σειρά της, επί ματαίω.
Ένας χωρισμός βιώνεται από τον ερωτευμένο σαν ένα μικρό θάνατο, σαν μία απώλεια που δεν αναπληρώνεται ποτέ. Ειδικά ένας άσχημος χωρισμός χρειάζεται μύριες προσπάθειες για να αντιμετωπιστεί με αξιοπρέπεια και δύναμη. Κάθε λεπτό είσαι επιρρεπής να κατρακυλήσεις.
Όσο κι αν χτυπιέσαι στα πατώματα, δεν πρέπει, όμως, να υποκύψεις και να στείλεις μήνυμα. Πρέπει να θυμάσαι γιατί χώρισες αυτό τον άνθρωπο και να τηρήσεις την υπόσχεση που έδωσες στον εαυτό σου ότι δεν θα τον αφήσεις να σε πληγώσει ποτέ ξανά.
Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι εύκολο, γιατί κάθε φορά που θα συναντιέστε τυχαία στο δρόμο, κάθε φορά που θα είναι online στο Facebook, η καρδιά σου θα ρίχνει τις άμυνες και δεν θα μπορεί να δεχτεί ότι είστε πια δύο ξένοι. Σου λείπει κι αυτό πονάει όσο και μια ακατάπαυστη ημικρανία.
Αν ήθελε θα έστελνε μήνυμα, θα έλεγε συγνώμη, θα ένιωθε πόσο δύσκολα περνάς και θα το έκανε εύκολο για σένα.
Μείνε, λοιπόν, μακριά από το τηλέφωνο και τα social media. Αν είναι δυνατόν απομόνωσε τον εαυτό σου από όλα για κάποιο χρονικό διάστημα και μη φοβάσαι τη μοναχικότητα.
Οι φίλοι που σ’ αγαπούν δεν περιμένουν να δουν την πράσινη κουκκίδα στο facebook για να σου μιλήσουν. Θα πάρουν το αμάξι και θα ‘ρθουν να σε βρουν. Θα περάσουν μερόνυχτα μαζί σου χωρίς να πουν ποτέ το γνωστό «στα ‘λεγα εγώ». Κυρίως, όμως, θα σε αποτρέψουν από το να στείλεις αυτό το ρημάδι το μήνυμα την ώρα που θα θες να βρίσεις ή να ικετέψεις.
Κι όπως έχει πει σε προηγούμενό της άρθρο η αγαπημένη Πωλίνα Πανέρη, τα μεθυσμένα μηνύματα απαγορεύονται αυστηρώς!
Το να στείλεις μήνυμα ακόμη και για να πεις ένα «γεια» είναι ψυχολογική αυτοκτονία, γιατί ενώ είσαι το θύμα το υπόθεσης, δίνεις το προβάδισμα και την ευκαιρία να πει «ευτυχώς που χώρισα».
Αν μετάνιωσε, αν σε πεθύμησε και βρει το θάρρος, θα επιστρέψει χωρίς καμία πίεση. Αν στείλεις μήνυμα την έχασες τη μάχη.
Οι άνθρωποι δύσκολα αλλάζουν και σίγουρα δεν μπορείς να τους ζητήσεις να σε αγαπήσουν με το ζόρι.
Συντάκτης: Πράξια Αρέστη
