Ας ξεκινήσουμε απ’ τα βασικά κι όσα θεωρούμε δεδομένα, που μάλλον δεν είναι και τόσο δεδομένα τελικά. Κι αναφέρομαι στην ισότητα των φύλων και το πόσο τελικά μοιάζουν αυτά στις συμπεριφορές.
Ένας άνδρας θέλει να κάνει σεξ για απόλαυση, να φάει μέχρι σκασμού, να βγει με τους φίλους του να διασκεδάσει αλλά κι όταν έχει τις μαύρες του να βγει μόνος του να πιει. Όλα τα παραπάνω και με αυτή τη σειρά ισχύουν και για τις γυναίκες. Κι αυτές θέλουν κάποια στιγμή να βγουν μόνες τους για να σκεφτούν ή να μείνουν μακριά από όλα, λίγες όμως το τολμούν.
Το θεωρείς παράξενο; Ναι, υπάρχουν στιγμές που μια γυναίκα θέλει απλά να βγει μόνη της και να κάτσει στο μπαρ να τα πιει. Να πει τον πόνο της στον μπάρμαν φίλο της, να κάνει διάφορες χαζομάρες και να μη νοιάζεται για το πόσο σέξι μπορεί να φαίνεται στα μάτια του ανδρικού πληθυσμού που την περιτριγυρίζει σαν γύπας πάνω απ’ το ετοιμοθάνατο θήραμα.
Εκείνες τις ώρες, λοιπόν, που μια γυναίκα αποφασίζει να πνίξει τον πόνο της στο μπαρ –γιατί συνήθως περί πόνου πρόκειται– και να γελάσει ή να κλάψει μέχρι σκασμού, το τελευταίο που θέλει είναι να της την πέσεις σαν λιγούρης κοιτώντας την λες κι είναι χάμπουργκερ κι εσύ νηστικός δυο μέρες. Θα είσαι τυχερός αν δε σου ρίξει το ποτό στο πρόσωπο με την πρώτη χαζή ατάκα που θα αραδιάσεις, αν δε σε χαστουκίσει ή αν δε γνέψει στο μπάρμαν φίλο της να σε αναλάβει.
Γιατί να ξέρεις η γυναίκα που κάθεται στο μπαρ είναι κατά κανόνα δυναμική. Καταρρίπτει τα στερεότυπα που θέλουν το μπαρ να είναι ένας αποκλειστικά ανδρικός χώρος. Δε νοιάζεται τι πιστεύεις γι’ αυτήν όταν τη βλέπεις μόνη της να κάθεται και να τα πίνει, δεν έχει κανένα σκοπό να σ’ εντυπωσιάσει και σίγουρα δε θα σου παραχωρήσει τη δική της θέση για να βολευτείς με τους φίλους σου.
Ποιοι είναι οι λόγοι που κάνουν, όμως, μία γυναίκα να κάθεται μόνη της στο μπαρ, στον δικό της κόσμο; Συνήθως δεν είναι πολλοί, αλλά ένας και συνήθως αυτός ο ένας είναι άνδρας. Ένας καβγάς, ένας χωρισμός κι η μοναξιά γίνεται η καλύτερη φίλη. Καταφύγιο γίνεται το γνωστό στέκι με την αγαπημένη μουσική και τους συνήθεις υπόπτους να κάνουν γνώριμο και φιλικό το σκηνικό. Γιατί μία γυναίκα δε θα πάει σε οποιοδήποτε μπαρ να τα πιει. Θα πάει εκεί που νιώθει οικεία και μεγαλύτερη ασφάλεια.
Υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που μια γυναίκα καταφεύγει μόνη της σ’ ένα μπαρ και σίγουρα κανείς απ’ αυτούς δεν είναι ότι ψάχνεται. Οικογενειακά προβλήματα, καβγάς με μια αγαπημένη της φίλη, η ρουτίνα, ακόμη κι η κούραση απ’ τη δουλειά. Και στο κάτω-κάτω αν ήθελε να βγει και κανείς απ’ την παρέα δεν ήταν διαθέσιμος, τι να κάνει; Να ψυχοπλακωθεί μόνη της στο σπίτι; Θα βγει όπως ακριβώς θα έκανε κι ένας άνδρας σε αντίστοιχη περίπτωση.
Καιρός είναι να πέσουν τα στερεότυπα που θέλουν τα μπαρ να πολιορκούνται αποκλειστικά από άνδρες και τις γυναίκες που τα προτιμούν να παρεξηγούνται. Είναι εξάλλου το πιο ωραίο μέρος του μαγαζιού για σφηνάκια, χαβαλέ, περαστικές παρέες και γενικά μια διασκεδαστική νύχτα.
Όταν, λοιπόν, πίνει μια γυναίκα κι όταν παραφέρεται μην την παρεξηγείτε, πώς πονάει δεν ξέρετε, κάτι παραπάνω θα ξέρει η Χαρούλα.
Επιμέλεια Κειμένου Πράξιας Αρέστη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Πράξια Αρέστη
