Mην αφήνετε κουβέντες στη μέση

Σ’ ένα από τα πολλά δυστυχή συμπεράσματα που έχω καταλήξει τελευταία είναι ότι σήμερα οι άνθρωποι πάσχουν από καλή επικοινωνία. Παρόλο που η τεχνολογία έχει βοηθήσει στο να έρθουμε όλοι πιο κοντά, εν τούτοις δεν έχει βοηθήσει καθόλου στο να βελτιωθεί ο τρόπος που επικοινωνούμε και συνεννοούμαστε. Αντίθετα, μάλιστα έχει φέρει τα πράγματα σε χειρότερο σημείο από αυτό που βρισκόμασταν πριν, καθώς πλέον πολλοί θεωρούν ότι δε χρειάζεται καν να πάρουν ένα τηλέφωνο ή να συναντήσουν τον άλλο από κοντά για να του μιλήσουν, ακόμη και για σοβαρά θέματα.

Η τεχνολογία βοηθάει σίγουρα πολλούς να κάνουν αυτό που με δυσκολία θα έκαναν, αν χρειαζόταν να μιλήσουν, κοιτάζοντας τον άλλο στα μάτια. Περισσότερο, βέβαια, όταν δεν είναι ειλικρινείς ή θέλουν να τις σκαπουλάρουν από μία άβολη κατάσταση ή ακόμα και να γλιτώσουν των ευθυνών τους. Το ίντερνετ τους βοηθάει να γλιστράνε εύκολα από τις συζητήσεις όταν δεν έχουν τι να πουν, όταν νευριάζουν, όταν θέλουν να ξεφύγουν από την αλήθεια, πατώντας απλά και μόνο ένα κουμπί για να κλείσουν το παραθυράκι της συζήτησης.

Μέσω των μηνυμάτων, πιο εύκολα μπορείς να γενικολογείς, να λες ψέματα, να βγάζεις συμπεράσματα, να λες μεγάλες κουβέντες που μετά μετανιώνεις, να κρύβεις τα συναισθήματά σου και να βγάζεις ανθρώπους από τη ζωή σου. Εύκολα δημιουργούνται και οι παρεξηγήσεις, καθώς το πρόβλημα επικοινωνίας των ανθρώπων, επιδεινώνεται όταν αυτή παίρνει γραπτή μορφή και όχι διαπροσωπική.

Όταν ο άνθρωπος μιλάει, κουνάει τα χέρια του, κάνει εκφράσεις στο πρόσωπο, αλλάζει το βλέμμα του, έχει τον κατάλληλο τόνο στη φωνή του. Όλα αυτά είναι απαραίτητα για να γίνει κατανοητός και να περάσει το μήνυμα που θέλει, με τον τρόπο που θέλει. Ενώ με τα γραπτά μηνύματα ο παραλήπτης ερμηνεύει τον αποστολέα όπως ο ίδιος πιστεύει, ανάλογα και με τη διάθεσή του κάθε φορά.

Μήπως είναι καιρός όλοι ν’ αρχίσουμε να μιλάμε μεταξύ μας ξεκάθαρα κι αληθινά; Μήπως να τελειώνουμε μία συζήτηση αντί να την αφήνουμε στη μέση επειδή έτσι μας βολεύει, πατώντας απλά ένα κουμπί; Μήπως, όταν και εφόσον είναι δυνατόν, να επιζητούμε τις διαπροσωπικές συζητήσεις αντί τον αντικοινωνικό τρόπο επικοινωνίας που προσφέρουν τα social media και τα διάφορα applications;

Ίσως ακούγεται σε κάποιους τρομαχτικό, να πρέπει να μιλήσουν για χωρισμό, για παράδειγμα, από κοντά ή να εκφράσουν όσα νιώθουν κοιτάζοντας τον άλλο στα μάτια, όμως μήπως έτσι χάνουμε στιγμές και αφήνουμε ανοιχτές κάποιες υποθέσεις μέσα μας πληγώνοντας αγαπημένα πρόσωπα; Το ίδιο ισχύει για το φλερτ, για τους τσακωμούς και για όλα όσα έχουν να κάνουν με τη σχέση δύο ανθρώπων, φιλική ή ερωτική.

Όταν αρχίζουμε μία συζήτηση πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι και να δίνουμε ένα τελικό συμπέρασμα. Χρειάζεται κότσια, όμως, το οφείλουμε στον εαυτό μας και στον άνθρωπο που έχουμε απέναντί μας. Αν γίνεται το κάνουμε από κοντά. Αν όχι τηλεφωνικώς. Τα γραπτά μηνύματα πρέπει να είναι η τελευταία μας επιλογή. Αφήστε τους πολύπλοκους και θαυμάσιους λόγους για τους πολιτικούς. Εκφραστείτε όσο πιο απλά και πιο κατανοητά γίνεται και πάντα να κλείνετε το λόγο σας. Μ’ αυτό τον τρόπο έχουμε λιγότερες πιθανότητες να χάσουμε ανθρώπους από τη ζωή μας και σίγουρα θα γλιτώσουμε πολλές παρεξηγήσεις και δράματα.

Οι σχέσεις των ανθρώπων, κοινωνικές, επαγγελματικές, ερωτικές, βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά στην επικοινωνία. Το να ξέρεις να μιλάς και να εκφράζεσαι σωστά είναι ένα είδος τέχνης. Σίγουρα δε θα γίνουμε όλοι Πικάσο του λόγου, όμως, από την άλλη οφείλουμε να βελτιώσουμε την ικανότητα αυτή που η φύση μόνο στο ανθρώπινο είδος έδωσε. Βελτιώνοντάς την, βελτιώνουμε και τη ζωή μας σε όλους τους τομείς. Εξάλλου, η ελληνική γλώσσα μας δίνει όλα τα φόντα και όλες τις λέξεις που χρειαζόμαστε, και με το παραπάνω, για να είμαστε ακριβείς, ωραίοι και σωστοί στο λόγο μας.