Ο έρωτας μου λείπει κι όχι εσύ

Άργησα πολύ μα το κατάλαβα. Έριξα μύρια δάκρυα και έγινα ένα με τα πιο βαθιά σκοτάδια μέχρι ο πόνος της απουσίας να καταλαγιάσει. Μέχρι να ηρεμήσει το σώμα μου και να συνηθίσει μακριά σου. Τα έβαλα με τους πιο δυνατούς δαίμονες που μπορεί να γεννήσει το μυαλό. Πάλεψα να κρατήσω άθιχτη την αξιοπρέπειά μου χωρίς πάντα να τα καταφέρνω.

Μέχρι που κατάλαβα. Δεν έχω ανάγκη από σένα. Εσένα δε σε είχα ποτέ ανάγκη γιατί ποτέ δεν ήρθες στη ζωή μου για να μείνεις. Μαζί σου πόνεσα. Υπέμεινα καταστάσεις που δε θα ανεχόμουν υπό άλλες συνθήκες. Ένιωσα τι σημαίνει να σε αφήνει κάποιος που αγαπάς και να σε προδίδει. Έγινα πιο αδύναμη από ποτέ. Έσπασα κάθε αρχή και έκανα «ναι» αυτά που πάντα ονόμαζα «όχι». Με έχασα στην προσπάθεία μου να σε κρατήσω και έχασα τα πάντα. Ήμουν μόνη τελικά. Τόσο μόνη όσο είμαι και τώρα που έχεις εξαφανιστεί.

Να σου πω τι μου λείπει; Αυτό που ένιωθα μαζί σου και δεν το βρίσκω πλέον πουθενά. Άθελά σου μ’ έκανες να νιώθω πολλά. Τόσα πολλά που δεν ήξερα πώς να τα χειριστώ και συνεχώς τα έκανα θάλασσα. Άθελά σου μ’ έμαθες τι σημαίνει έρωτας, τι σημαίνει να ζει το σώμα σου για ένα μόνο άνθρωπο. Να σπαρταράει στα χέρια του, να νιώθει τα πιο βαθιά αισθήματα.

Ο έρωτας μου λείπει τελικά κι όχι εσύ. Ίσως αυτό να σε πληγώνει. Ίσως και να μη σ’ αγγίζει καθόλου. Πού το βρίσκεις όμως τον έρωτα; Πώς τον κάνεις ν’ ανάβει; Πώς άναψε μαζί σου και γιατί δε σβήνει; Μου λείπει μια αγκαλιά. Μου λείπει να μου μιλάνε με τις ώρες και να μου φιλάνε το μέτωπο. Μου λείπουν τα μπλεγμένα μου χέρια μέσα σε άλλα. Μου λείπει να μου χαϊδεύουν τα μαλλιά.

Όλα αυτά που σε σένα ερωτεύτηκα μου λείπουν. Δεν ξέρω αν ποτέ τα ένιωσες, όμως σ’ ευχαριστώ που μου τα έδωσες έστω και για τόσο λίγο. Η επαφή και η χημεία που τα σώματά μας είχαν μου λείπουν, όμως, όχι εσύ. Εσύ επέλεξες να φύγεις και είχες κάθε δικαίωμα. Και πια το ξέρω καλά ότι δεν πρόκειται να ξανάρθεις.

Όμως, πού βρίσκω αλλού αυτά που μαζί σου ένιωθα; Αυτό το κενό που άφησες μέσα μου φεύγοντας, πονάει περισσότερο ή η απουσία του φιλιού σου; Έχω μπερδευτεί. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο έρωτας που ζητώ μου αξίζει. Όπως κάθε άνθρωπος αξίζει να ζήσει έστω και μια φορά στη ζωή του κάτι τόσο δυνατό. Αξίζω ν’ αγαπηθώ βαθιά και μοναδικά γιατί έμαθα πια ν’ αγαπάω και να σέβομαι τον εαυτό μου. Γιατί κατάφερα να παλέψω με τα κύματα της μοναξιάς και να βρω στεριά. Γιατί έμαθα ν’ αγαπώ το ίδιο κι έχω να δώσω πολλά.