Οι ερωτευμένοι γουστάρουν περισσότερο τα Χριστούγεννα απ' τους singles

Οι γιορτές κι ειδικά τα Χριστούγεννα, έχουν μέσα τους δυνατό το ρομαντικό στοιχείο, περισσότερο πια απ’ το θρησκευτικό. Χιόνια, λαμπιόνια, στολισμένοι δρόμοι και σπίτια, σκουφάκια με σάρπες, μελομακάρονα, μπισκότα και λοιπά εδέσματα, άνθρωποι που περπατάνε στο δρόμο αγκαλιασμένοι για να ζεσταθούν, δώρα και ψώνια. Ένας ακόμη χρόνος φεύγει κι ένας άλλος ξεκινά κι εκείνη τη στιγμή που τα φώτα ανάβουν ξανά στις 12:01, 1η Ιανουαρίου, αφού τελειώσει η αντίστροφη μέτρηση, ψάχνεις το αγαπημένο σου πρόσωπο για να του δώσεις το πρώτο φιλί ή να του στείλεις την πρώτη πρώτη σου ευχή.

Κι αν τύχει και δεν έχεις σύντροφο, σου έρχεται στο μυαλό μία νοσταλγία για κάποιον πρώην ή κάποιον για τον οποίο έχεις αισθήματα ή μία περαστική θλίψη. Θα ήθελες, κατά βάθος, όλα αυτά τα όμορφα των γιορτών να τα μοιράζεσαι με κάποιον, γι’ αυτό και δε σε συγκινούν τόσο. Γιατί όλη αυτήν τη ρομαντική ατμόσφαιρα που επικρατεί στον αέρα δεν μπορείς να τη νιώσεις, αλλά ούτε και να τη ζήσεις στο έπακρον.

Δε χρειάζεται να το αρνείσαι, να το παίζεις επαναστάτης, σκληρός κι άνετος. Τα Χριστούγεννα σου φέρνουν μία μικρή μελαγχολία, ίσως και μία απέχθεια επειδή είσαι single. Κι αν είσαι καλά με τον εαυτό σου, πιθανόν να σου είναι παντελώς αδιάφορα. Λογικό…

Έχω δει άτομα -και τον εαυτό μου μαζί- ν’ απαρνιούνται κάθε μαγεία και χαρά που μπορεί να προσφέρει αυτή η κατά τ’ άλλα καλοστημένη θρησκευτική εορτή, και τον αμέσως επόμενο χρόνο να την απολαμβάνουν βολτάροντας στα στολισμένα μαγαζιά, κρατώντας στο ένα χέρι τσάντες, στο άλλο ντόνατς και να βγάζουν σέλφι μπροστά από χριστουγεννιάτικα δέντρα με τον έρωτά τους.

Το πόσο μπορεί ν’ αλλάξει και να μαλακώσει τον άνθρωπο ο έρωτας είναι πολλές φορές απίστευτο. Στον έρωτα αφήνεσαι. Πας με το ρεύμα και ξεχνάς όλα όσα με σθένος υποστήριζες γιατί δε σε νοιάζει πλέον. Είσαι ευτυχισμένος, αγαπάς κι αγαπιέσαι κι όλα γύρω σου είναι τελικά όμορφα γιατί τα μοιράζεσαι με τον άνθρωπό σου. Aκόμη και τα Χριστούγεννα που κάποτε σε ξενέρωναν.

Ισχύει σε μεγάλο βαθμό, λοιπόν, ότι οι ερωτευμένοι απολαμβάνουν κι αγαπούν τα Χριστούγεννα περισσότερο από τους single ή τους χωρισμένους. Η χριστουγεννιάτικη περίοδος φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά, όταν βέβαια δεν κρύβεται υποκρισία κάτω απ’ τα μεγάλα γιορτινά τραπέζια και φουντώνει τον έρωτα γιατί ακριβώς τον βάζει στο κατάλληλο σκηνικό, μέσα στο οποίο ανθίζει ως αίσθημα από μόνο του.

Όταν, όμως έχεις μέσα σου θυμό ή θλίψη ή νιώθεις μοναξιά, το όλο αυτό χριστουγεννιάτικο σκηνικό μπορεί να λειτουργήσει εντελώς αντίστροφα, προκαλώντας σου απέχθεια. Περιμένεις πώς και πώς να κλειστείς στο αστόλιστο σπίτι σου, για να μη βλέπεις άλλο τα ερωτευμένα ζευγαράκια στους φωτισμένους δρόμους κι αποφεύγεις τα συγγενικά τραπέζια για να μη χρειαστείς να μοιραστείς τις χαρές των δεσμευμένων ανιψιών σου.

Τελικά, τα πάντα έχουν να κάνουν με το πώς νιώθουμε εμείς μέσα μας κι από ποια οπτική γωνία τα βλέπουμε. Ποιος, όμως, δεν είναι ευτυχισμένος όταν βρίσκεται με τον άνθρωπο που αγαπά, ειδικά αυτή την περίοδο;