Η έλξη είναι ένα απ’ τα πιο δυνατά συναισθήματα που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος για κάποιον άλλο. Είναι το πρώτο αίσθημα που ξυπνά μέσα μας όταν ερωτευόμαστε. Ο έρωτας προϋποθέτει έλξη και στη συνέχεια την περιέχει, αλλιώς παύει κι ο ίδιος να υφίσταται.

Η λέξη «έλξη» προέρχεται απ’ το ρήμα «ελκύω», που σημαίνει τραβάω την προσοχή ή το ενδιαφέρον κάποιου λόγω εξωτερικής εμφάνισης ή κάποιου άλλου χαρίσματος.

Πολλά πράγματα μπορεί να μας ελκύουν σε έναν άνθρωπο, ξεκινώντας απ’ την εξωτερική του εμφάνιση μέχρι και το χαρακτήρα του ή τα βιώματά μας μαζί του. Κάποιες φορές δεν μπορούμε να καθορίσουμε τι ακριβώς μας τραβάει σε κάποιον. Γιατί αυτός κι όχι κάποιος άλλος, μπορεί να ρωτάμε τον εαυτό μας, ειδικά όταν αυτός ο κάποιος δεν ταιριάζει με τα κριτήρια που θέσαμε ότι θέλουμε σε μια σχέση, πριν τον γνωρίσουμε. Για παράδειγμα, μπορεί όλη μας τη ζωή να λέγαμε ότι μας αρέσουν οι ξανθοί και τελικά να ερωτευτήκαμε ένα μελαχρινό.

Συνήθως, οι πρώην μας έχουν ελάχιστα κοινά εξωτερικά ή εσωτερικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους κι αυτό σημαίνει ένα πράγμα μόνο. Η έλξη είναι ένα αίσθημα που ξυπνά μέσα μας ακούσια κι ασυνείδητα. Δεν είναι αυτοσκοπός μας, δηλαδή, να νιώσουμε έλξη για κάποιον συγκεκριμένα. Απλά συμβαίνει χωρίς να μπορούμε πάντα να καταλάβουμε το «γιατί». Και συνήθως συμβαίνει απ’ τα πρώτα κιόλας λεπτά που γνωρίζουμε αυτό το άτομο.

Κάτι πάνω του ή και πολλά μαζί, μας τραβάνε σαν μαγνήτης και δεν μπορούμε να το ελέγξουμε. Η εικόνα του καρφώνεται στο μυαλό μας κι η αύρα του είναι σαν να μας ακολουθεί παντού. Η σκέψη του και μόνο ή ακόμη περισσότερο η παρουσία του, μας προκαλεί αναστάτωση.  Δίνει ένταση στους παλμούς μας, μπερδεύει τη γλώσσα μας και βάζει συναγερμό στο σώμα μας.

Όλο μας το «είναι» τον θέλει και το καταλαβαίνουμε από αυτό το έντονο κάψιμο που ξεκινάει από πάνω και καταλήγει εκεί κάτω. Η φαντασία μας συνεχώς οργιάζει και τη νύχτα όταν τον ονειρευόμαστε τα σάλια μας τρέχουν στο μαξιλάρι. Είναι αδύνατον να ξεφύγουμε από αυτό το αίσθημα, εκτός αν το απωθημένο μας γίνει πράξη. Μπορούμε να το κοιμίζουμε, όχι όμως να το σκοτώσουμε.

Κι όταν ο πόθος μας εκπληρωθεί κι η αμοιβαία έλξη γίνει πράξη, το σώμα μας πάλι ησυχάζει. Αν ησυχάσει για πάντα δεν ήταν παρά μια παροδική έλξη. Αν, όμως, δε χορταίνουμε ποτέ το σεξ μαζί του, αν συνεχώς θέλουμε κι άλλο, αν περνάνε οι μέρες, οι μήνες και τα χρόνια κι εξακολουθεί το σώμα μας να ζητάει τη γεύση του και την αφή του για να γαληνέψει, τότε είναι έρωτας. Ένας έρωτας που γεννήθηκε όπως όλοι οι έρωτες απ’ την αμοιβαία έλξη κι ίσως κάποτε γίνει αγάπη.

Δεν υπάρχει καλύτερη συνουσία από αυτήν που γίνεται μεταξύ δύο ερωτευμένων, δηλαδή δύο ανθρώπων που νιώθουν έντονη έλξη μεταξύ τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση απ’ τον οργασμό που μπορεί να σου δώσει αυτός που σου ξυπνάει και τους πιο κρυφούς σου πόθους.   Δεν υπάρχει μεγαλύτερη κάβλα απ’ το να τελειώνεις και να νιώθεις μέσα σου το σώμα που δε χορταίνεις ποτέ. Κι όλα αυτά φαίνονται απ’ τα πρώτα κιόλας πέντε λεπτά, προτού καν τα ζήσεις.

Αυτή η πρώτη έλξη των πέντε πρώτων λεπτών που νιώθεις για κάποιον, αν είναι αμοιβαία, μπορεί να σημαίνει την ευτυχία σου.

 

Συντάκτης: Πράξια Αρέστη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη