Κάποιος, κάποτε μου είχε πει ότι η δημοσιογραφία είναι ένα πολύ σέξι επάγγελμα και θα συμφωνήσω. Είναι όμως και πολύ κουραστικό. Αν δεν την αγαπάς πραγματικά, αν δεν την εντάξεις στη ζωή σου, αν δε γίνεις πρώτα δημοσιογράφος και μετά οτιδήποτε άλλο, δεν επιβιώνεις. Δεν είναι ο τύπος δουλειάς που πας σπίτι, κλείνεις την πόρτα κι αφήνεις τα προβλήματα και τις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις στο γραφείο. Είναι από αυτές τις δουλειές που κουβαλάς συνεχώς μαζί σου. Είναι σαν μικρόβιο.
Αν δε χτυπάνε τα τηλέφωνα, κάτι πάντα θα υπάρχει άξιο παρατήρησης, προβληματισμού ή ανακάλυψης. Εξάλλου, ο δημοσιογράφος ασκεί ένα πέρα για πέρα ανθρωπιστικό επάγγελμα που έχει να κάνει με την παρατηρητικότητα αλλά και γενικότερο με το νοιάξιμο και το ενδιαφέρον. Κι είναι κι απ’ τα πιο κοινωνικά. Events, συνεντεύξεις, ρεπορτάζ, φωτογραφίσεις και πολύς κόσμος συνεχώς γύρω του. Εδώ εξαρτάται κι από τον ίδιο κατά πόσο θέλει να συμμετάσχει στα κοσμικά. Όμως, ως ένα σημείο είναι υποχρεωμένος κατά κάποιο τρόπο να το κάνει.
Η δημοσιογραφία Σε θέλει συνεχώς σε εγρήγορση κι αφυπνισμένο. Αν το αφήσεις, θα σε αφήσει, αν κάνεις λάθος, ο κόσμος θα σε μουντζώσει κι αν κάνεις κάτι σημαντικό, θα σε επικροτήσει. Δεν μπορείς καθόλου να κρυφτείς κι αυτό είναι και το μεγάλο άγχος του επαγγέλματος είτε μιλάμε για τηλεόραση, έντυπα ή ιστοσελίδες.
Γιατί έκανα όμως την πιο πάνω εισαγωγή; Μα για να καταλάβει κανείς πώς είναι η ζωή ενός full time job δημοσιογράφου και για να ξέρει τι να περιμένει αν τύχει κι ερωτευτεί κάποιον. Περίπου δηλαδή να ξέρει, γιατί η ζωή είναι πάντα απρόβλεπτη μαζί του. Ας πάμε όμως να αναλύσουμε τα πράγματα λίγο βαθύτερα. Πώς είναι αλήθεια να είσαι με έναν δημοσιογράφο;
Καταρχάς, αυτό που πρέπει να ξέρεις είναι ότι ποτέ δεν επιλέγεις εσύ έναν δημοσιογράφο, αυτός σε έχει επιλέξει, μπορεί και πολύ πιο πριν εσύ το πάρεις χαμπάρι. Δύσκολα βέβαια θα σε αφήσει να το καταλάβεις, αφού το παιχνίδι του φλερτ και το να τον διεκδικούν είναι κάτι που του αρέσει πολύ. Τον κάνει να αφήνει για λίγο το τρέξιμο και το κυνήγι και μετατρέπεται από κυνηγός σε λαγό. Να ξέρεις, όμως, ότι γνωρίζει πολλά περισσότερα για σένα απ’ όσα νομίζεις και συνεχώς μαθαίνει, αφού την περιέργεια την έχει έμφυτη μέσα του.
Ένας δημοσιογράφος έχει ελάχιστο ελεύθερο χρόνο. Κι αν αυτόν τον αφήνει για σένα σημαίνει ότι πραγματικά του αρέσεις. Αν δε γράφει κάτι, θα επιμελείται. Αν δεν επιμελείται, θα σκέφτεται αι αν δεν κάνει ούτε αυτό, θα ετοιμάζει συνεντεύξεις. Αν πάλι δεν κάνει τίποτα από τα πιο πάνω, πιθανό να είναι νεκρός.
Όμως, αν μέσα στην πίεση της ημέρας σε ψάξει, ζητήσει να σε δει ή στο πιο ακραίο σενάριο, ακυρώσει κάτι για να σε δει, σημαίνει ότι πραγματικά νοιάζεται. Αν πάλι πρέπει να τρέχει ξοπίσω σου για ένα μήνυμα ή λίγη σημασία, όπως τρέχει και για όλα τ’ άλλα, τότε το πιο πιθανόν να κουραστεί και να σε βρίσει, επανειλημμένα.
Αν έχεις την τύχη να περάσεις τα βράδια σου με έναν δημοσιογράφο, θα ακούσεις τις πιο εκπληκτικές ιστορίες για ανθρώπους, θα μάθεις τα πιο αδιάφορα κουτσομπολιά αλλά και τα πιο χρήσιμα πράγματα και θα γελάσεις πολύ, πάρα πολύ.
Συνήθως ένας δημοσιογράφος είναι αυθόρμητα ειλικρινής και λίγο αθυρόστομος. Θα σε χτυπήσει με τα λόγια του εκεί που πονάς και θα προσπαθήσει να πάρει τη συζήτηση στα μέτρα του ή να σε ψαρέψει. Αν μπορέσεις, όμως, να βγεις νικητής από τα λεκτικά του παιχνίδια θα σε ερωτευτεί ακόμη περισσότερο.
Αυτό που θα πρέπει να συνηθίσεις βγαίνοντας μαζί του, είναι ότι δεν επιτρέπονται τα συντακτικά και γραμματικά λάθη. Θα σε διορθώνει, όμως είναι επειδή νοιάζεται για σένα και γουστάρει τη γλώσσα την ίδια. Τον τρελαίνει όταν κάνει ο ίδιος λάθη κι οι γύρω του. Μην παραξενευτείς και μην εκνευριστείς καθόλου λοιπόν, αν σου διορθώνει την κάθε λέξη ή ακόμη και το κόμμα. Κατ’ ακρίβεια για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο, άφησέ τον να γράψει κάτι όπως το θέλει ο ίδιος.
Μία σχέση μαζί του θα σε βοηθήσει να εξελιχθείς και να μάθεις πράγματα. Θα δεις μαζί του όλων των ειδών ντοκιμαντέρ, θα διαβάσεις πολλά βιβλία, θα δεις έξυπνες σειρές και θ’ ανοίξεις τους ορίζοντές σου σε ό,τι αφορά ιστορία, πολιτική, θρησκεία. Φτάνει να θέλεις να τον ακούσεις, γιατί κι αυτός λατρεύει να σ’ ακούει να μιλάς.
Κρέμεται κυριολεκτικά απ’ τα χείλη σου όταν του λες για ιστορίες και καταστάσεις που πέρασες ή περνάς και θα προσπαθήσει να σε βοηθήσει με βάση τις δικές του εμπειρίες και γνώσεις. Εξάλλου, νιώθει ότι είναι καθήκον του να βοηθά και να προσφέρει με οποιοδήποτε τρόπο στην κοινωνία.
Σε γενικές γραμμές, ένας δημοσιογράφος είναι ένα άτομο δυναμικό κι ανεξάρτητο. Χρειάζεται να του δίνεις προσοχή και σημασία όχι όμως να τον πιέζεις ή να του προκαλείς προβλήματα στη δουλειά του. Θα πρέπει να δεχτείς ότι είναι συνεχώς περικυκλωμένος από κόσμο κι από άτομα του άλλου φύλου. Αν και δυναμικός, θα περιμένει από σένα να γίνεις αυτός ο ώμος που θα μπορεί να ακουμπήσει.
Ποτέ δεν θα πει όχι σε ένα ποτήρι κρασί και ποτέ δε θα σου πει όχι στο κρεβάτι. Είναι άνθρωποι που ξέρουν να μένουν μακριά από ταμπού, από στριμωγμένες καταστάσεις (μιας και δεν έχουν χρόνο για χάσιμο) και μένουν μαζί σου μόνο από πραγματικό ενδιαφέρον και ποτέ από ανάγκη.
Τέλος, ένας δημοσιογράφος θα γράψει για σένα κι αυτό δεν πρέπει να το πάρεις ως απειλή αλλά ως κομπλιμέντο. Δεν πρέπει όμως αυτά που γράφει να τα παίρνεις πάντα τοις μετρητοίς γιατί κάπου εκεί μέσα στις λέξεις μπερδεύεται η φαντασία με την πραγματικότητα κι η προσδοκία με σκέψεις και αισθήματα της στιγμής.
Επιμέλεια Κειμένου Πράξιας Αρέστη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Πράξια Αρέστη
