Σε ξεχώρισα κι έκανα λάθος

Απόψε θα πούμε αλήθειες. Δε σε φώναξα εδώ ούτε για να πηδηχτούμε ούτε για να πάρω μία ακόμη γλυκιά γεύση απ’ τα ψέματά σου. Απόψε ίσως και να σοκαριστείς, ίσως και να εξαφανιστείς μία και καλή. Όμως, από ψέματα χόρτασα και θέλω να δω πώς θα τα πας με την αλήθεια, αν και είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα το βάλεις στα πόδια.

Λοιπόν, ας μην κοροϊδευόμαστε πια. Ερχόσουν εδώ γιατί ήθελες απλά να ξεφύγεις για λίγο. Ποτέ δε μ’ αγάπησες και ποτέ δε νοιάστηκες. Ερχόσουν για να βγάλεις λίγα απ’ τα απωθημένα σου, αυτά που μαζί της δεν μπορούσες. Αυτή τη σέβεσαι, την ακούς, τρέχεις να της απαντήσεις το τηλέφωνο. Εμένα δε με υπολογίζεις καν. Αν φύγω θα σου κάνω μεγάλη χάρη κι εύκολα θα με αντικαταστήσεις.

Δε χρειάζεται να λες μεγάλες κουβέντες για να με πείσεις. Ξέρω πια πως τίποτα από αυτά δε θα γίνει. Αλήθεια όταν αφιερώνεις λίγα λεπτά για να μου μιλήσεις το κάνεις επειδή με λυπάσαι ή επειδή νιώθεις τύψεις; Μήπως για να μη χάσεις μία απ’ τις καβάτζες σου;

Σε τρομάζω; Γιατί μένω αφού ξέρω, θα μου πεις; Μένω γιατί κατά βάθος ένα φεγγάρι σε πίστεψα. Ξέρεις δε με νοιάζει που κάνουμε σεξ κι ύστερα φεύγεις για να κοιμηθείς αγκαλιά με την άλλη. Όχι, με νοιάζει που πίστεψα ότι είχαμε κάτι ξεχωριστό. Που ένιωθα ότι ταιριάζαμε απόλυτα, που πίστεψα ότι με αγαπούσες. Δε σου ζήτησα ποτέ να μου δώσεις όλα αυτά τα αισθήματα, όμως, με αφέλεια μου τα έδινες. Και με κατάντησες παρανοϊκή. Γιατί ήταν απλά λόγια κι αισθήματα της στιγμής.

Και τώρα μπορείς να φύγεις. Δε θα σ’ ενοχλήσω ποτέ ξανά. Δε θα σου ζητήσω ποτέ ξανά να ‘ρθεις. Μην ανησυχείς και μη νιώθεις πια τύψεις. Δεν τα ‘χω μαζί σου κι ας φαίνεται έτσι. Με τον εαυτό μου τα έχω που έκανε λάθος. Ήσουν τελικά σαν όλους τους άλλους κι ας νόμιζα ότι ήσουν κάτι διαφορετικό, κι ας σε περνούσα για καλύτερο. Όχι, κανείς δε μου έκανε μεγαλύτερο κακό από σένα, όμως, συνέβη απλώς επειδή σε άφησα. Βρήκες έδαφος κι πάτησες, άρα σίγουρα φταίω κάπου κι εγώ.

Ήθελα ν’ ακούσω την αλήθεια από σένα. Γι’ αυτό σε πίεζα μέχρι να σπάσεις. Ήθελα να παραδεχτείς ότι με κορόιδεψες και μετά να πεις αυτή τη συγγνώμη που θα με λύτρωνε. Τώρα χώνεψα ότι δεν είσαι άνδρας αρκετά για να το κάνεις. Μόνο που ξέρω πως κάποτε η ζωή θα στο ανταποδώσει κι ελπίζω να είμαι ζωντανή μόνο και μόνο για να σε δω να πέφτεις όπως έπεσα κι εγώ όταν με άνεση με διέλυες.